Zdzisław Bubnicki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zdzisław Bubnicki
Data i miejsce urodzenia

17 czerwca 1938
Lwów

Data i miejsce śmierci

12 marca 2006
Wrocław

Miejsce spoczynku

Wrocław, Cmentarz Świętej Rodziny

Zawód, zajęcie

informatyk, automatyk

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Zdzisław Bubnicki (ur. 17 czerwca 1938 we Lwowie, zm. 12 marca 2006 we Wrocławiu) – polski naukowiec, specjalista w zakresie automatyki, informatyki i robotyki. W znacznym stopniu przyczynił się do rozwinięcia następujących zagadnień: teoria sterowania i decyzji, identyfikacja, rozpoznawanie, systemy ekspertowe i systemy z reprezentacją wiedzy, kompleksy operacji oraz podstawy i metodyka systemów informatycznych.

Kariera naukowa[edytuj | edytuj kod]

Dyplom magistra inżyniera o stosunkowo młodej wówczas specjalności automatyka i telemechanika otrzymał w 1960 r. na Wydziale Elektrycznym Politechniki Śląskiej. Od 1962 roku pracował na Politechnice Wrocławskiej, gdzie w 1964 r. uzyskał stopień doktora nauk technicznych za pracę pt. Dynamika cyfrowych układów automatycznej regulacji z taktem zewnętrznym, a w 1967 r. stopień doktora habilitowanego. W 1973 r. otrzymał tytuł prof. nadzwyczajnego a w 1979 prof. zwyczajnego. Był wieloletnim dyrektorem ISTS - Instytutu Sterowania i Techniki Systemów, który funkcjonował jako instytut międzywydziałowy na Wydziałach Elektroniki oraz Informatyki i Zarządzania Politechniki Wrocławskiej (ISTS od 1998 r. związany jest wyłącznie z Wydziałem Informatyki i Zarządzania, a od 2004 r. nosi nazwę Instytutu Informatyki Technicznej). Od 1985 r. członek korespondent, później członek rzeczywisty PAN (od 1994), przewodniczący Komitetu Automatyki i Robotyki PAN, w latach 1992-1998 prezes Oddziału Wrocławskiego PAN, w okresie 1991-1998 był członkiem Prezydium PAN[1].

Profesor Bubnicki wypromował 44 doktorów, z których 16 zajmuje obecnie stanowiska profesorskie. Rezultaty jego pracy naukowej zwłaszcza dotyczące teorii zmiennych niepewnych i jej zastosowań do sterowania, zarządzania i diagnostyki na trwałe weszły do światowego dorobku w omawianej dziedzinie. Efekty pracy naukowej zostały przedstawione w przeszło 250 publikacjach oraz 8 książkach. Profesor Z. Bubnicki otrzymał wiele wyróżnień oraz odznaczeń krajowych i zagranicznych, m.in. Krzyż Kawalerski i Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, medal IFIP. Doktor honoris causa Politechniki Szczecińskiej[2], Poznańskiej[3] oraz Wojskowej Akademii Technicznej.

Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]

  1. "Identyfikacja obiektów sterowania", PWN, Warszawa, 1974
  2. "Identification of Control Plants", Elsevier, Amsterdam-Oxford-New York, 1980
  3. "Wstęp do systemów ekspertowych", PWN, Warszawa, 1990
  4. "Podstawy informatycznych systemów zarządzania", Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 1993
  5. "Uncertain Logics, Variables and Systems", Springer-Verlag, Berlin, 2002
  6. "Analysis and Decision Making in Uncertain Systems", Springer-Verlag, Londyn, 2004
  7. "Teoria i algorytmy sterowania", PWN, Warszawa 2002, 2005
  8. "Modern Control Theory", Springer-Verlag, Berlin, 2005

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ BUBNICKI, Zdzisław [online], Polska Akademia Nauk - Członkowie PAN [dostęp 2023-02-01] (pol.).
  2. ↑ Marcin Górka: Zdzisław Bubnicki doktorem honoris causa. szczecin.wyborcza.pl, 2 kwietnia 2004. [dostęp 2016-05-22].
  3. ↑ Doktorzy honoris causa Politechniki Poznańskiej. [dostęp 2016-09-20].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jan Węglarz: Profesor Zdzisław Bubnicki. Cz. 3-4. Wrocław: Nauka Wrocławska, 1998, seria: Sylwetki wrocławskich uczonych.
  • Adam Grzech: Informatyka i Automatyka. W: 50 lat rozwoju nauki na Ziemiach Zachodnich i Północnych. Wrocław: Ossolineum, 1996.
  • Adam Grzech: Automatyka Informatyka. W: 50 lat nauki we Wrocławiu. Wrocław: Wydawnictwo "Leopoldinum", 1997.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zdzisław_Bubnicki&oldid=72220846”