Zefiryn (papież) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zefiryn
Zephirynus
Papież
Biskup Rzymu
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

brak danych
Rzym

Data i miejsce śmierci

20 grudnia 217
Rzym

Papież
Okres sprawowania

199–217

Wyznanie

chrześcijaństwo

Kościół

rzymskokatolicki

Pontyfikat

199

Święty
Zefiryn
Ilustracja
Czczony przez

Kościół katolicki

Wspomnienie

20 grudnia

Zefiryn (ur. w Rzymie, zm. ok. 217 tamże) – święty Kościoła katolickiego, 15. papież w latach 199–217[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był prawdopodobnie Rzymianinem, synem Habundiusa[2]. Zwalczał wyznawców adopcjanizmu i modalizmu[2]. Za jego pontyfikatu cesarz Septymiusz Sewer zakazał przechodzenia na judaizm i chrześcijaństwo pod groźbą śmierci. Zagorzałym przeciwnikiem Zefiryna był Hipolit – późniejszy antypapież[2]. Uważał go za człowieka niewykształconego, skąpego i niedoświadczonego[2]. Swoją władzę Zefiryn sprawował poprzez późniejszego papieża Kaliksta I, którego mianował na stanowisko opiekuna rzymskich katakumb[2]. Panuje przekonanie że zmarł jako męczennik, jednak nie znajduje ono potwierdzenia w źródłach[2].

Ekskomunikował Tertuliana.

Jego wspomnienie liturgiczne przypadało na 26 sierpnia, od 1969 zostało przeniesione na 20 grudnia[3].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rudolf Fischer-Wollpert: Leksykon papieży. Kraków: Znak, 1996, s. 17. ISBN 83-7006-437-X.
  2. a b c d e f John N. D. Kelly: Encyklopedia papieży. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1997, s. 25-26. ISBN 83-06-02633-0.
  3. Zefiryn, papież. DEON. [dostęp 2012-06-05]. (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]