Zenon Burzawa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zenon Burzawa
Data i miejsce urodzenia

1 lipca 1961
Gorzów Wielkopolski

Wzrost

173 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Piast Karnin (trener)

Kariera juniorska
Lata Klub
        –1978 SHR Wojcieszyce
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1978–1982 SHR Wojcieszyce
1982–1983 Pogoń Skwierzyna
1983–1984 Pogoń Barlinek
1984–1993 Stilon Gorzów 270 (86)
1993–1995 Sokół Pniewy 34 (22)
1995 Lyon Duchère AS
1995–1997 Stilon Gorzów 48 (18)
1997–1998 Górnik Konin
1998 Stilon Gorzów 31 (24)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2000–2001 Stilon Gorzów
2001–2003 Pogoń Barlinek
2003–2005 Stilon Gorzów
2005 Stilon Gorzów (juniorzy)
2006–2010 Dąb Dębno
2010–2011 Meprozet Stare Kurowo
2012 Piast Karnin
2012– Spójnia Ośno Lubuskie
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Zenon Burzawa (ur. 1 lipca 1961 w Gorzowie Wielkopolskim) – były polski piłkarz, występujący na pozycji napastnika, a obecnie trener.

Znany przede wszystkim z gry w Stilonie Gorzów (128 goli w 349 spotkaniach ligowych) i Sokole Pniewy. W ekstraklasie rozegrał 34 mecze, zdobywając 22 bramki (wszystkie w barwach Sokoła Pniewy). Król strzelców ekstraklasy sezonu 1993/94 (21 goli). W latach 2010–2014 radny miasta Gorzowa Wielkopolskiego z listy Platformy Obywatelskiej[1].

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Wychowywał się w podgorzowskich Chwalęcicach, a treningi piłkarskie rozpoczynał w SHR Wojcieszyce. W zespole seniorskim tego klubu – występującym w klasie A – zadebiutował w 1978. W 1982, w czasie odbywania zasadniczej służby wojskowej, trafił do A-klasowej Pogoni Skwierzyna. W 1983 zmienił klub na Pogoń Barlinek. W latach 1984–1993 występował w Stilonie Gorzów. W 1993 przeszedł do I-ligowego Sokoła Pniewy, w barwach którego zagrał 34 spotkania i strzelił 22 bramki, zostając królem strzelców. W 1995 na krótko wyjechał do Francji, gdzie zaliczył epizod w Lyon Duchère AS. W tym samym roku wrócił do Stilonu Gorzów, a po spadku do III ligi przeszedł do drugoligowego Górnika/Aluminium Konin. W 1998 powrócił do Stilonu, w którym zakończył karierę z powodu ciężkiej kontuzji (złamania nogi).

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu czynnej kariery zawodniczej, z uwagi na swoje wykształcenie (instruktor piłki nożnej), trenował drużyny z niższych klas rozgrywkowych na ziemi lubuskiej. Pracował w: Stilonie Gorzów, Pogoni Barlinek, Dębie Dębno, Meprozecie Stare Kurowo, Spójnii Ośno Lubuskie i Piaście Karnin.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2018-04-01].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]