Zewnętrzne Karpaty Wschodnie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zewnętrzne Karpaty Wschodnie
Ilustracja
Megaregion

Region Karpacki

Prowincja

Karpaty Wschodnie

Podprowincja

Zewnętrzne Karpaty Wschodnie

Zajmowane
jednostki
administracyjne

Polska
woj. podkarpackie
Słowacja
kraj preszowski
Ukraina
obwód zakarpacki
obwód lwowski
obwód iwanofrankiwski
obwód czerniowiecki
Rumunia
okręg Suczawa
okręg Neamț
okręg Bacău
okręg Vrancea
okręg Buzău
okręg Prahova

Bieszczady
Czarnohora

Zewnętrzne Karpaty Wschodnie (522, 524–526) – wschodnia część zewnętrznego łuku Karpat fliszowych, położona na terenie Polski, Słowacji, Ukrainy i Rumunii. Najwyższym szczytem jest Howerla (2061 m n.p.m.) w Czarnohorze. Wyższe partie gór w plejstocenie uległy lokalnemu zlodowaceniu.

Zewnętrzne Karpaty Wschodnie są przedłużeniem Zewnętrznych Karpat Zachodnich. Jedną z różnic między tymi częściami łuku Karpat jest to, że we wschodniej części brak zrównanego pogórza – jego przedłużeniem są Góry Sanocko-Turczańskie, a następnie Beskidy Brzeżne, które zwężają się i zanikają.

W południowo-wschodniej części tej jednostki ruchy górotwórcze objęły też podkarpackie serie młodszych (neogeńskich) skał. Tak powstałe góry określa się mianem Subkarpat i podobną jednostkę wyróżnia się w Karpatach Południowych.

Podział Zewnętrznych Karpat Wschodnich[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Krystyna Jawecka (red.) Mapa przeglądowa Europy. Rumunia. Skala 1:1 000 000, PPWK Warszawa–Wrocław 1983/84
  • Jerzy Kondracki Fizycznogeograficzna regionalizacja Czech, Słowacji, Węgier i Rumunii w układzie dziesiętnym, „Przegląd Geograficzny”, tom LXVIII, z. 3–4, 1996, s. 457–466
  • Jerzy Kondracki Karpaty, wydanie drugie poprawione, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1989, ISBN 83-02-04067-3
  • Andrzej Maryański Rumunia, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1973