Zmieraczek plażowy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zmieraczek plażowy
Talitrus saltator[1]
Montagu, 1808
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

skorupiaki

Gromada

pancerzowce

Rząd

obunogi

Rodzina

zmieraczkowate

Rodzaj

Talitrus

Gatunek

zmieraczek plażowy

Zmieraczek plażowy (Talitrus saltator) – gatunek z rodziny zmieraczkowatych (Talitridae), obunogi skorupiak żyjący w Europie na wybrzeżach Morza Północnego, Oceanu Atlantyckiego (od południowej Norwegii do Morza Śródziemnego) i Bałtyku. Porusza się zginając odwłok. Jego długość waha się od 8,2 mm[potrzebny przypis] do 16,5 mm (samce są odrobinę większe od samic). Zmieraczek plażowy jest koloru szaro-brązowego lub szaro-zielonego, posiada jedną parę czarnych oczu oraz czułki. Jego życie jest powiązane z pływami i dzienną wędrówką dochodzącą do 100 m. Większość dnia spędza zagrzebany na głębokości 10–30 cm pod linią brzegową[potrzebny przypis], jednak wychodzi w nocy, żeby się pożywić (głównie gnijącymi wodorostami gromadzącymi się na plaży). Zmieraczek plażowy jest ważnym źródłem pokarmu dla ptaków przybrzeżnych.

W Polsce gatunek ten objęty jest od października 2014 częściową ochroną gatunkową[2][3], a wcześniej objęty był ochroną ścisłą[4][5].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Zwierzęta objęte częściową ochroną gatunkową w Polsce (od 2017)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]