Zygmunt Nawratil (pułkownik) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zygmunt Nawratil
pułkownik saperów pułkownik saperów
Data urodzenia

12 marca 1876

Data śmierci

16 grudnia 1941

Przebieg służby
Lata służby

1897–1927

Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

1 Pułk Saperów
Departament Inżynierii MSWojsk.
Departament V MSWojsk.
DOK X

Stanowiska

inspektor saperów

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
Bitwa Warszawska

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Krzyż Zasługi Wojskowej (w czasie wojny) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Krzyż Wojskowy Karola Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii 1898 (Austro-Węgry) Krzyż Jubileuszowy Wojskowy Krzyż Żelazny (1813) II Klasy Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Kawaler Orderu Palm Akademickich (Francja)

Zygmunt Grzegorz Nawratil (ur. 12 marca 1876, zm. 16 grudnia 1941) – pułkownik saperów Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 12 marca 1876. Ukończył Wojskową Akademię Techniczną w Mödling. W 1897 rozpoczął zawodową służbę w wojskową w c. i k. armii. Został wcielony do batalionu pionierów nr 10 w Przemyślu[1]. W 1903 został przeniesiony do batalionu pionierów nr 9 w Krakowie[2][3], a w 1912 do batalionu saperów nr 4 w Villach[4][5][6][7]. Podczas I wojny światowej służył na froncie wschodnim i włoskim[8]. W 1917 został przeniesiony do batalionu saperów nr 32[9]. W czasie służby w c. i k. armii awansował na kolejne stopnie w korpusie oficerów piechoty: podporucznika (1 września 1897)[10], porucznika (1 listopada 1901)[11], kapitana (1 maja 1911)[12] i majora (1 maja 1917)[13].

18 stycznia 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego i przydzielony z dniem 1 listopada 1918 do Batalionu Saperów Kraków[14]. Uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej, służył w Ministerstwie Spraw Wojskowych. 22 maja 1920 roku został przydzielony z Sekcji Inżynieryjnej Departamentu III do Oddziału IV Sztabu MSWojsk. celem zorganizowania Sekcji Zdobyczy Wojennej[15]. 29 maja 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu pułkownika, w inżynierii i saperach, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej[16]. Podczas Bitwy Warszawskiej 1920 był dowódcą Grupy Fortyfikacyjnej Nr 8 Naczelnego Dowództwa[8].

Został zatwierdzony w stopniu pułkownika saperów ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[17][18]. Później był dowódcą kursów szkolnych, wykładowcą taktyki saperów w Oficerskiej Szkole Inżynierii w Warszawie[8]. W 1923, 1924 jako oficer nadetatowy 1 pułku saperów był Inspektorem Saperów w Departamencie Inżynierii Ministerstwa Spraw Wojskowych[19][20]. W powołanym w połowie 1925 Departamencie V Wojsk Technicznych Ministerstwa Spraw Wojskowych był inspektorem saperów do 16 lutego 1925, po czym został szefem Wojsk Technicznych przy Dowództwie Okręgu Korpusu Nr X. Z dniem 1 marca 1927 roku został mu udzielony dwumiesięczny urlop z zachowaniem uposażenia, a z dniem 30 kwietnia 1927 roku został przeniesiony w stan spoczynku[21]. Pod koniec lat 20. mieszkał w Krakowie[22]. W 1934 jako emerytowany pułkownik był przydzielony do Oficerskiej Kadry Okręgowej nr I jako oficer przewidziany do użycia w czasie wojny i pozostawał wówczas w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto III[23].

Zmarł 16 grudnia 1941 i został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A8-6-10)[24][25].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1903 ↓, s. 922.
  2. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1904 ↓, s. 927.
  3. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1912 ↓, s. 1059.
  4. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1913 ↓, s. 1114.
  5. ↑ a b c Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 941.
  6. ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1916 ↓, s. 840.
  7. ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1917 ↓, s. 1144.
  8. ↑ a b c d e f g Jakuboszczak 2007 ↓, s. 58.
  9. ↑ a b c d Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 1442.
  10. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1898 ↓, s. 285.
  11. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1902 ↓, s. 284.
  12. ↑ Rocznik oficerski c. i k. Armii i Marynarki Wojennej 1914 ↓, s. 228.
  13. ↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 110.
  14. ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 9 z 28 stycznia 1919, poz. 334, 348.
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 9 czerwca 1920 roku, s. 422, tu jako kapitan wojsk technicznych.
  16. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 21 z 9 czerwca 1920, s. 400.
  17. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 905.
  18. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 827.
  19. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 20, 873.
  20. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 20, 797.
  21. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 5 lutego 1927 roku, s. 39, 44.
  22. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 886.
  23. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 349, 852.
  24. ↑ Spis pochowanych na Powązkach Wojskowych (d. Cmentarzu Komunalnym Powązki) w Warszawie. sowa.website.pl. [dostęp 2016-07-10].
  25. ↑ Lista pochowanych.Zygmunt Nawratil. um.warszawa.pl. [dostęp 2017-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-18)].
  26. ↑ Marszałek Foch w Polsce. „Kurier Warszawski”. Nr 121, s. 14, 3 maja 1923. 

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zygmunt_Nawratil_(pułkownik)&oldid=71890360”