Pogroms de Lviv – Wikipédia, a enciclopédia livre

Os pogroms de Lviv foram os sucessivos massacres de judeus que viviam na cidade de Lwów (atual Lviv, Ucrânia), perpetrados pelos comandos alemães, multidões locais e nacionalistas ucranianos de 30 de junho a 2 de julho de 1941 e de 25 a 29 de julho de 1941. durante o ataque da Wehrmacht às posições soviéticas na Polônia Oriental ocupada na Segunda Guerra Mundial.[1] O historiador Peter Longerich e a Enciclopédia do Holocausto estimam que o primeiro pogrom custou pelo menos 4.000 vidas.[2] Ele foi seguido por 2.500 a 3.000 detenções e execuções adicionais em assassinatos subsequentes de Einsatzgruppe,[3] e culminou no chamado massacre "Dias de Petlura" de mais de 2.000 judeus, todos mortos em um período de um mês.[4]

Antes da invasão da Polônia pela Alemanha nazista e pela União Soviética em 1939, e o consequente Holocausto na Europa, a cidade de Lviv tinha a terceira maior população judaica na Polônia durante o período entre guerras, que cresceu para mais de 200.000 judeus como refugiados, fugindo para o leste dos nazistas.[5] Logo após a conquista da Polônia, em 28 de setembro de 1939, a URSS e a Alemanha assinaram um tratado de fronteira que atribuía cerca de 200.000 km² de terras habitadas por 13,5 milhões de pessoas de todas as nacionalidades à União Soviética. Lviv permaneceu na zona de ocupação soviética por dois anos.[6] Do total estimado de 20.000 a 30.000 ex-cidadãos da Polônia executados pela NKVD soviética como "inimigos do povo"[7] quase 9.000 foram assassinados na recém-adquirida Ucrânia ocidental.[8] As políticas de sovietização em terras polonesas - isoladas do resto da URSS - incluíam o confisco de propriedades e deportações em massa de centenas de milhares de cidadãos locais para a Sibéria.[9]  

Primeiro pogrom[editar | editar código-fonte]

O Einsatzgruppe C, com a participação da milícia nacional ucraniana, e os líderes do OUN, organizaram o primeiro pogrom[10] principalmente em vingança pelas mortes combinadas nas três prisões de Lviv, incluindo as prisões de Brygidki, Łąckiego e Zamarstynowska.[11] Uma milícia popular ucraniana - que logo seria reorganizada por Himmler como a Polícia Auxiliar Ucraniana - foi montada para liderar o primeiro pogrom[12] Na presença das forças alemãs recém-chegadas, a multidão enfurecida e irracional tomou as ações violentas contra a população judia da cidade.[13] Apesar da cooperação nazista, o massacre foi cometido internamente.[14] Cerca de 3 mil pessoas foram mortas na intervenção nazi,[15] sendo que os detentos foram reunidos no estádio municipal localizado ao lado do seu quartel general,[16] dentre eles 40 acadêmicos.[17][18] Posteriormente mais de 2000 pessoas morreram em vingança da morte de Petliura sendo este um pogrom foi também organizado internamente.[4][19] Mais tarde, 120 mil judeus foram deportados e mortos.[20]

Referências

  1. «John-Paul Himka. The Lviv Pogrom of 1941. Part 1». livejournal. Consultado em 31 de março de 2019 
  2. «Pogroms». Holocaust Encyclopedia. Consultado em 31 de março de 2019 
  3. «Trials of War Cr'iminals before Nuernberg Military Tribunals» (PDF). locgov. Consultado em 31 de março de 2019 
  4. a b «Holocaust Encyclopedia». United States Holocaust Memorial Museum. Consultado em 31 de março de 2019 
  5. Stefan Szende, The Promise Hitler Kept, London 1945, p. 124. OCLC 758315597.
  6. «Revolution from Abroad». google livros. Consultado em 31 de março de 2019 
  7. Piotrowski, Tadeusz (1998). Poland's Holocaust. Jefferson: McFarland. ISBN 0-7864-0371-3. McFarland, 2007 edition, Google Books search inside. ISBN 0786429135. – via Google Books preview 
  8. Berkhoff, Karel Cornelis (2004). Harvest of Despair. [S.l.]: Harvard University Press. p. 14. ISBN 0674020782 – via Google Books 
  9. «Europe: A History». google livros. Consultado em 31 de março de 2019 
  10. «Ще кілька слів про львівський погром. ФОТО». Історична правда. Consultado em 31 de março de 2019 
  11. Jakob Weiss, The Lemberg Mosaic in Wikipedia (New York: Alderbrook Press, 2011) pp. 165-174 (Prison Massacre), 206-210 ("Petlura Days" or Aktion Petlura).
  12. Himka, John-Paul (2011). «The Lviv Pogrom of 1941: The Germans, Ukrainian Nationalists, and the Carnival Crowd». Canadian Slavonic Papers. 53 (2–4): 209–243. ISSN 0008-5006 
  13. «de Zayas The Wehrmacht War Crimes Bureau, 1939-1945 , Picton Press, Rockport, Maine, 2000 edition Chapter 20: Lemberg». alfreddezayas. Consultado em 31 de março de 2019 
  14. Bogdan Musial, Bilder einer Ausstellung: Kritische Anmerkungen zur Wanderausstellung "Vernichtungskrieg. Verbrechen der Wehrmacht 1941 bis 1944." Vierteljahrshefte für Zeitgeschichte 47. Jahrg., 4. H. (October 1999): 563–581. "David Lee Preston collection."
  15. Piotrowski 1998, page 209.
  16. N.M.T. 1945, Volume IV : "The Einsatzgruppen Case", ibidem pp. 165–167.
  17. Zygmunt Albert, Kaźń profesorów lwowskich w lipcu 1941 roku Instytut Lwowski 2004, Warszawa. Studia oraz relacje i dokumenty zebrane i oprac. przez Zygmunta Alberta Wrocław 1989, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego; ISBN 83-229-0351-0, pp. 180-181
  18. IPN — Oddziałowa Komisja w Rzeszowie, Śledztwo w sprawie zabójstwa profesorów polskich wyższych uczelni, członków ich rodzin oraz współmieszkańców, we Lwowie w lipcu 1941 roku, podjęte na nowo z umorzenia w dniu 25 lutego 2003 roku Sygn. S 5/03/Zn, pp. 36-37 (PDF file, direct download). Institute of National Remembrance. Retrieved 16 March 2015.
  19. «Saving the Jews: Men and Women who Defied the Final Solution». google livros. Consultado em 31 de março de 2019 
  20. FRIEDMAN, Dr FILIP. «ZAGLADA ZYDOW LWOWSKICH». ËÜÂÎÂ 1941-1944 ã.ã. ÃÎËÎÊÎÑÒ. Consultado em 31 de março de 2019