İbn-i Hişam - Vikipedi

İbn-i Hişam (ö. 833), 9. yüzyılda yaşamış Arap tarihçi, dil ve neseb bilgini.

Basra'da doğmuştur. Asıl adı Muhammed ibn-i Hişam olup siyer ilminin en önemli kitabı Siret-i İbn-i Hişam kitabının yazarıdır. Yaklaşık Hicri 150 yılında Abbasilerin sarayında prensleri eğitmek amacıyla yazıldı. Dolayısıyla objektiflikten uzak olduğu söylenebilir. Kitabın temel kaynağı İbn-i İshak'tır. Bu kitaptan alınan bilgiler gerek Müslümanlarca, gerek İslam'ı araştıran müsteşriklerce tamamına yakınıyla doğru olarak kabul edilir.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]