İran bahçeleri - Vikipedi

İran bahçeleri
UNESCO Dünya Mirası
Şiraz Botanik Bahçesi
Konum İran
KriterKültürel: i, ii, iii, iv, vi
Referans1372
Tescil2011 (35. oturum)
BölgeAsya-Pasifik

İran bahçeleri veya Fars bahçeleri, (Farsça: باغ ایرانی) tarafından ortaya çıkarılmış olan bahçe tasarımı geleneği ve tarzı Endülüs'ten Hindistan'a ve ötesine kadar bahçelerin tasarımını etkilemiştir.[1][2] Elhamra bahçeleri, İspanya'daki Endülüs devrinden itibaren bir Moro sarayı ölçeğinde Pers bahçe felsefesinin ve tarzının etkisini göstermektedir. Hümayun Türbesi ve Tac Mahal, Hindistan'daki Babür İmparatorluğu döneminden beri dünyadaki en büyük Fars bahçelerini barındırmaktadır.

Dünya Mirası Alanları[değiştir | kaynağı değiştir]

Fars bahçeleri (1'den 9'a kadar olanlar İran'da yer almaktadır):

  1. İran, Pasargad'daki Pasargad Bahçeleri
  2. Çehel Sütun Sarayı, İsfahan, İran
  3. Fin Bahçesi, Kaşan, İran
  4. Eram Bahçesi, Şiraz, İran
  5. Şazda Bahçesi, Mahan, Kirman, İran
  6. Devletabad Bahçesi, Yezd, İran
  7. Abbasabad Bahçesi, Abbasabad, İran
  8. Ekberiye Bahçesi, Güney Horasan, İran
  9. Pahlevanpour Bahçesi, İran[3]
  10. Tac Mahal, Agra, Hindistan
  11. Hümayun Türbesi, Yeni Delhi, Hindistan
  12. Şalemar Bahçeleri, Pakistan
  13. Generalife, Granada, İspanya

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Was the Persian Garden at Pasargadae a model for the Garden of Eden?". About.com Education. 10 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Şubat 2016. 
  2. ^ Centre, UNESCO World Heritage. "The Persian Garden - UNESCO World Heritage Centre". whc.unesco.org (İngilizce). 23 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Şubat 2016. 
  3. ^ "UNESCO official website". 26 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2017.