1935 Türkiye nüfus sayımı - Vikipedi

Türkiye'de nüfus sayımı
Yıl Nüfus     
1927 13.648.270 —    
1935 16.158.018 %+18.4
1940 17.820.950 %+10.3
1945 18.790.174 %+5.4
1950 20.947.188 %+11.5
1955 24.064.763 %+14.9
1960 27.754.820 %+15.3
1965 31.391.421 %+13.1
1970 35.605.176 %+13.4
1975 40.347.719 %+13.3
1980 44.736.957 %+10.9
1985 50.664.458 %+13.2
1990 56.473.035 %+11.5
2000 67.803.927 %+20.1
2007 70.586.256 %+4.1
2008 71.517.100 %+1.3
2009 72.561.312 %+1.5
2010 73.722.988 %+1.6
2011 74.724.269 %+1.4
2012 75.627.384 %+1.2
2013 76.667.864 %+1.4
2014 77.695.904 %+1.3
2015 78.741.053 %+1.3
2016 79.814.871 %+1.4
2017 80.810.525 %+1.2
2018 82.003.882 %+1.5
2019 83.154.997 %+1.4
2020 83.614.362 %+0.6
2021 84.680.273 %+1.3
2022 85.279.553 %+0.7
2023 85.372.377 %+0.1

20 Ekim 1935 tarihinde, 57 vilayet, 356 ilçe, 34.876 köyde sayım yapılmış, Türkiye nüfusunun 16.158.018 olduğu tespit edilmiştir. Nüfusun 7.936.770'si erkek (%49,1), 8.221.248'i (%50,9) kadındır.[1]

İllerin nüfusları[değiştir | kaynağı değiştir]

Sıra
İl
Toplam
Şehir
Kır
Türkiye 16.158.018 3.802.642 12.355.376
21 Afyonkarahisar 299.248 49.948 249.300
56 Ağrı 107.206 12.504 94.702
53 Amasya 128.113 32.023 96.090
4 Ankara 534.025 152.695 381.330
34 Antalya 242.609 43.857 198.752
28 Aydın 261.078 49.578 211.500
5 Balıkesir 481.372 99.753 381.619
55 Bilecik 125.421 18.490 106.931
31 Bolu 248.027 25.527 222.500
57 Burdur 95.809 20.175 75.634
6 Bursa 442.760 133.699 309.061
37 Çanakkale 222.792 44.931 177.861
45 Çankırı 177.587 14.915 162.672
26 Çoruh (Artvin ve Rize) 271.900 24.245 247.655
23 Çorum 284.773 45.564 239.209
22 Denizli 285.918 43.866 242.052
38 Diyarbakır 214.142 50.316 163.826
43 Edirne 184.840 55.812 129.028
30 Elazığ 256.189 39.516 216.673
49 Erzincan 157.344 21.735 135.609
10 Erzurum 385.387 45.809 339.578
44 Eskişehir 183.205 56.730 126.475
24 Gaziantep 283.506 86.658 196.848
29 Giresun 260.154 33.175 226.979
48 Gümüşane 162.667 17.183 145.484
33 İçel (Mersin) 244.236 61.619 182.617
1 İstanbul 883.599 758.488 125.111
2 İzmir 596.850 287.295 309.555
47 İsparta 166.441 41.133 125.308
20 Kars 305.536 45.233 260.303
12 Kastamonu 361.191 39.197 321.994
18 Kayseri 310.458 71.344 239.114
46 Kırklareli 172.697 46.571 126.126
50 Kırşehir 145.932 22.855 123.077
16 Kocaeli 335.292 61.560 273.732
3 Konya 569.684 114.051 455.633
14 Kütahya 347.682 55.305 292.377
9 Malatya 410.162 71.082 339.080
8 Manisa 426.237 123.295 302.942
42 Maraş 188.877 39.343 149.534
35 Mardin 229.921 46.983 182.938
39 Muğla 196.772 32.553 164.219
51 Muş 143.899 20.912 122.987
32 Niğde 247.376 48.849 198.527
25 Ordu 283.054 20.342 262.712
15 Samsun 337.817 66.723 271.094
11 Seyhan (Adana) 383.645 109.839 273.806
54 Siirt 127.518 24.678 102.840
41 Sinop 192.303 14.683 177.620
7 Sivas 432.996 65.118 367.878
40 Tekirdağ 194.252 49.139 145.113
19 Tokat 309.863 52.275 257.588
13 Trabzon 360.679 40.093 320.586
36 Urfa 229.614 64.721 164.893
52 Van 143.434 23.419 120.015
27 Yozgat 261.821 21.752 240.069
17 Zonguldak 322.108 43.488 278.620
Nüfus yoğunluğuna göre iller ve ilçeler.

Dini durum[değiştir | kaynağı değiştir]

Dini
grup
Nüfus
Sayı %
Toplam 16 158 018 100.00
Müslümanlar 15 838 673 98.02
Yunan Ortodokslar 125 046[2] 0.77
Ermeni Ortodokslar 44 526[2] 0.35
Ermeni Katolikler 11 229[2]
Roma Katolikleri 32 155[2] 0.20
Protestanlar 8 486[3] 0.05
Diğer Hristiyanlar 4 725[4] 0.03
Yahudiler 78 730[4] 0.49
Diğer dinlerden 12 965
Dinsizler 559
Tasniflenmemiş 356

Ana dil itibarıyla nüfus[değiştir | kaynağı değiştir]

Ana dil Nüfus
Sayı %
Türkçe 13 899 073 86,02
Kürtçe 1 480 246 9,16
Arapça 153 687 0,95
Yunanca 108 725 0,67
Çerkesçe 91 972 0,57
Lazca 63 253 0,39
Ermenice 57 599 0,36
Gürcüce 57 325 0,36
Yahudi dili 42 607 0,27
Pomakça 32 661 0,20
Boşnakça 24 613 0,15
Arnavutça 22 754 0,14
Bulgarca 18 245 0,11
Tatarca 15 615 0,10
İspanyolca 14 242 0,09
Abazaca 10 099 0,06
Kıptice 7 855 0,05
Fransızca 5 381 0,03
Almanca 5 047 0,03
Rusça 4 810 0,03
İtalyanca 4 633 0,03
Sırpça 4 369 0,03
Acemce 2 053 0,01
İngilizce 1 482 0,01
Macarca 885 0,01
Rumence 699
Lehçe 494
Çekoslavakça 200
Flamanca 130
İsveççe 114
Hırvatça 83
Diğer 12 466 0,08
Bilinmeyen 14 033 0,09
Toplam 16 157 450 100

İllere göre ana dil oranları[değiştir | kaynağı değiştir]

[1]

Nüfusun diğer verileri[değiştir | kaynağı değiştir]


[5]

1935 sayımı sonuçları Başbakanlığa illerin önem sırasına göre listelenmiş ve sunulmuştur.[1]

  • Halkın en fazla Türkçe konuştuğu (%86,02) ve %98,3'ünün İslam dinine inandığı görüldü.
  • 1927 yılı nüfusu 13.648.270 kişi sayılmıştı. 1935'te 16.158.018 sayılan nüfusa göre 2.509.248 kişi, yani yıllık ortalama %2,3 artış sağlanmıştır.
  • Okur-yazar oranı 15 yaş üstünde %18,70'dir. Halkın %81,30'i okuma-yazma bilmeyenlerden oluşuyordu. Erkeklerin %30,81'i, kadınların %8,04'ü okuryazardır.
  • Nüfus yoğunluğu 21,2 kişi/km²dir.
  • Genç bağımlılık oranı %75,5, yaşlı bağımlılık oranı %7,4, toplam yaşa bağımlılık oranı oldukça yüksektir (%82,89).
  • Ortanca yaş, erkeklerde 19,1, kadınlara 23,4, ortalama 21,2'dir.
  • 1.243 doktor, 325 hemşire, 1.365 sağlık memuru, 451 ebe, 125 eczacı tespit edilmiştir.[6]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c "1935 Genel Nüfus Sayımı" (PDF). 20 İlkteşrin 1935 Genel Nüfus Sayımı. DİE. 2 Haziran 2021 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Şubat 2021. 
  2. ^ a b c d Turkey, page 632. // Britannica Book of the Year 1950. Editor–in–chief: Walter Yust; London Editor: John Armitage. London: Encyclopaedia Britannica Ltd., 1950, 718 pages.
  3. ^ Turkey, page 632–633. // Britannica Book of the Year 1950. Editor–in–chief: Walter Yust; London Editor: John Armitage. London: Encyclopaedia Britannica Ltd., 1950, 718 pages.
  4. ^ a b Turkey, page 633. // Britannica Book of the Year 1950. Editor–in–chief: Walter Yust; London Editor: John Armitage. London: Encyclopaedia Britannica Ltd., 1950, 718 pages.
  5. ^ "*Nüfusun yaş grupları itibarile ayrılışı" (PDF). 20 İlkteşrin 1935 Genel Nüfus Sayımı. DİE. 21 Ekim 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Ekim 2016. 
  6. ^ "Cinsiyet ve yaş gruplarına göre nüfus" (PDF). İSTATİSTİK GÖSTERGELER 1923-2009. TUİK. 29 Ocak 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2016. 
Notlar