2. Yuhanna - Vikipedi

Yeni Ahit
İnciller
Matta - Markos - Luka - Yuhanna
İlk Hristiyanların tarihi
Elçilerin İşleri
Pavlus'un mektupları
Romalılar · 1. Korintliler 2. Korintliler · Galatyalılar Efesliler · Filipililer Koloseliler · 1. Selanikliler 2. Selanikliler · 1. Timoteos 2. Timoteos · Titus Filimon · İbraniler
Genel (katolik) mektuplar
Yakup · 1. Petrus 2. Petrus · 1. Yuhanna 2. Yuhanna · 3. Yuhanna Yahuda
Kıyamet
Vahiy Bu kutu: görüntüle tartış değiştir

İkinci Yuhanna Mektubu (Grekçe: Ἰωάννην Επιστολή B') ya da Yuhanna'nın İkinci Mektubu Yunanca Kutsal Yazıların (Yeni Ahit) bir kitabıdır. Sadece 2. Yuhanna olarak da adlandırılmaktadır. Bu mektup Yuhanna'nın adını taşıyan üç mektubunun ikincisidir ve bir bireye veya belirli bir cemaate yönelik yazıldı.

Hitap edilen kişiler[değiştir | kaynağı değiştir]

Yuhanna “seçilmiş hanımefendiye ve çocuklarına” hitap ediyor (2. Yuhanna 1:1). "Kyria" (Yunanca "hanım", "soylu kadın") o zamanlar özel bir isim olduğundan, bazı Kutsal Kitap bilginleri mektubun bu isimle bir kişiye gönderildiğine inanırlar. Ancak diğerleri, Yuhanna'nın bir Hristiyan cemaatine yazdığı ve ondan "seçilmiş soylu kadın" olarak bahsettiğini varsayıyor. Bunu olası takipçileri şaşırtmak için yapmış olabilir. O halde son ayette bahsi geçen "kız kardeşinin çocuklarının selamı başka bir cemaatin selamı olmalıdır. Böylece ikinci mektup, birincisi gibi bir genelge olmayıp, görünüşe göre bir bireye veya belirli bir cemaate yönelikti.

Yazar[değiştir | kaynağı değiştir]

Kutsal Kitap'ın tanıklığı[değiştir | kaynağı değiştir]

Yazar kendini "yaşlı adam" olarak adlandırıyor. Bu ad, yalnızca ileri yaşı nedeniyle değil, aynı zamanda "sütunlardan" biri (Galatyalılar 2: 9) ve yaşayan son elçi olarak, Hristiyanlıkta gerçekten "yaşlı bir adam" olduğu için Yuhanna için uygundur. Cemaatlerde iyi biliniyordu ve okuyucularına özel bir tanıştırma yapılmasına gerek yoktu. Bu mektubun üslubunun ilk mektubunun üslubuna ve Yuhanna İncili'ne benzerliği de Yuhanna'ya yazar olarak işaret etmektedir.

Tarihin tanıklığı[değiştir | kaynağı değiştir]

İskenderiyeli Klemens, 2. Yuhanna mektubunu açıkça biliyordu ve ikinci yüzyılda yaşayan Irenaeus, görünüşe göre 2. Yuhanna 10:11'den alıntı yaparak güvenilirliğini doğruladı.^[1] Eusebius'a göre İskenderiyeli Dionysius da bu mektuba atıfta bulunur. Yuhanna'nın mektupları da Muratori Fragmanında listelenmiştir.

Dinbilimcilerin görüşleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Yuhanna'nın 2. mektubunu kimin yazdığı ilahiyatçılar arasında tartışılır. Gelenek, Yuhanna'yı yazar olarak görür. Ama bu çoğu zaman reddedilir. Bugün pek çok ilahiyatçı, mektubu ya Papias'ın bahsettiği Yuhanna adlı bir ihtiyara ya da evanjelistin başka bir öğrencisine atfetmektedir.

Tarih ve Yer[değiştir | kaynağı değiştir]

İlk mektup gibi, ikincisi de M.S. 98 civarında Efesos'ta veya çevresinde yazılmış gibi görünüyor. McClintock's and Strong's Cyclopedia'da Yuhnna'nın ikinci ve üçüncü mektupları hakkında şöyle der: “İki mektubun genel benzerliği nedeniyle, bunların Efesos'tan gelen ilk mektuptan kısa bir süre sonra yazıldığı varsayılabilir. Her ikisinde de, ilk mektupta ayrıntılı olarak belirtilen ilkeler, bireysel davranış durumlarına uygulanır."^[2]

Başka görüşlere göre yazılış tarihi, M.S. 90 ila yaklaşık M.S.130. Efesos, yazılış yeri olarak kabul edilir.

Kanon Dizileri ve El Yazmaları[değiştir | kaynağı değiştir]

Kartaca Konsili’nden önce (M.S. 397) hazırlanmış dördüncü yüzyıla ait listelerden birçoğu Yunanca Kutsal Metinlerin günümüzde kabul edilen dizisiyle tamamen uyuşur.

El yazmalarına gelince yazarlar ilk önce papirüs kullandılar. Papirüs, aynı adı taşıyan bir su bitkisinden yapılır. Yazıcılar yaklaşık M.S. 4. yüzyıldan itibaren el yazmalarında papirüs yerine genellikle dana, kuzu ya da keçi derisinden yapılan ve daha dayanıklı bir malzeme olan vellum (bir parşömen türü) kullanılmaya başladılar. Bu vellumlardan günümüze dek ulaşan bazıları çok önemli Kutsal Kitap el yazmalarını içerir. Bazı bölgelerde şüphelenir, fakat Klemens'ten kabul edildi.

Kanon Dizileri[değiştir | kaynağı değiştir]

2. Yuhanna Mektubu Kutsal Kitabın erken kanon dizilerinde geçer:

Papirüs El Yazmaları[değiştir | kaynağı değiştir]

2. Yuhanna Mektubu'nun bazı ayetleri eski Papirüs El Yazmalarında bulunur.

Papirüs El Yazmaları

	Simge	İsim	Tarih (M.S.)	Dil	Bulundukları Yer	İçerik
1	${\displaystyle {\mathfrak {P}}^{74}}$	Papirüs Bodmer XVII	650	Yunanca	Cologny, Cenevre (İsviçre)	2. Yuhanna 1, 6, 7, 13

Vellum ve Deri El Yazmaları[değiştir | kaynağı değiştir]

2. Yuhanna Mektubu'nun tümü de bazı meşhur Vellum ve Deri El yazmalarında bulunur.

Bölümleme[değiştir | kaynağı değiştir]

Giriş sözleri (1-3); hakikat yolunda yürümek (4-6); hilekârlardan sakınmak (7-11); ziyaret planları ve selamlar (12, 13).

İçerik[değiştir | kaynağı değiştir]

İlk olarak, Yuhanna “seçilmiş soylu kadını ve onun çocuklarını” gerçekten sevdiğini ve aralarında Baba'nın emrettiği gibi hakikatte yürüyen bazılarını bulmaktan memnun olduğunu yazıyor (1, 4). Birbirlerini sevmeleri ve Tanrı'nın emirlerine göre yaşamaları gerekir. İsa Mesih'in bedende geldiğini itiraf etmeyen birçok hilekâr ve Mesih düşmanı dünyaya çıktı (6, 7). Mesih'in öğretisini bırakanın Tanrısı yoktur, ancak bu öğretide kalanın “hem Baba hem de Oğul vardır” (9). Bu öğretiyi öğretmeyen hiç kimse eve kabul edilmemeli veya selamlanmamalıdır (10). Yuhanna'nın daha onlara yazacağı çok şey vardı, ama o bunun yerine onlara gelip yüz yüze konuşmayı umuyor, öyle ki onlar “tam ölçüden yararlanabilsinler (12).

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Edebiyat[değiştir | kaynağı değiştir]

• Udo Schnelle: Einleitung in das Neue Testament, 5. Aufl., Göttingen: Vandenhœck&Ruprecht 2005, S. 485–492, ISBN 3-8252-1830-9
• Wolfgang Baur: Erster, Zweiter und Dritter Johannesbrief, Stuttgarter kleiner Kommentar Bd. 17, Stuttgart 1991, ISBN 3-460-15471-3
• Rudolf Schneckenberg: Die Johannesbriefe, Herders theologischer Kommentar zum Neuen Testament XIII,3, 7. Aufl., Freiburg: Herder 1984, ISBN 3-451-01150-6
• Rudolf Bullmann: Die drei Johannesbriefe, Kritisch-exegetischer Kommentar über das Neue Testament, XIV. Abt. – 2. Aufl. der Neuauslegung, Göttingen: Vandenhœck&Ruprecht 1969
• Hans-Josef Klauck: Der Zweite und Dritte Johannesbrief, Evangelisch-Katholischer Kommentar zum Neuen Testament XXIII, 2, Neukirchen-Vluyn:Neukirchener Verlag 1992, ISBN 3-7887-1420-4
• Georg Strecker: Die Johannesbriefe, Kritisch-exegetischer Kommentar über das Neue Testament, XIV. Abt, Göttingen: Vandenhœck&Ruprecht 1989, ISBN 3-525-51621-5

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

• Yeni Ahit'in Papirüsler Listesi
• Bodmer Papirüsleri