French
Deutsch2014 FA Cup finali - Vikipedi
 | |||||||||
| Etkinlik | 2013-14 FA Cup | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
| Tarih | 17 Mayıs 2014 | ||||||||
| Yer | Wembley Stadyumu, Londra | ||||||||
| Maçın adamı | Aaron Ramsey (Arsenal) | ||||||||
| Hakem | Lee Probert (Wiltshire) | ||||||||
| Seyirci | 89.345 | ||||||||
| Hava durumu | Bulutlu 22 °C (72 °F)[1] | ||||||||
| |||||||||
2014 FA Cup finali, 17 Mayıs 2014 tarihinde Arsenal ile Hull City takımları arasında Wembley Stadyumu'nda oynanan 133. FA Cup finali. Arsenal, 18. defa bu kupada final oynadı ve yine 18 kez ile en çok final oynayan takım konumundaki Manchester United'ın rekoruna ortak oldu. Hull City ise ilk defa bir FA Cup finalinde mücadele etti. Arsenal, 2004 yılındaki FA Community Shield zaferinin ardından, 9 yıl sonra ilk defa bir kupa kaldırdı.[2]
Arsenal finale gelene dek toplam beş karşılaşmaya çıktı. Karşılaştığı rakiplerin bir tanesi haricinde hepsi Premier League'de mücadele etmekteydi. Dört karşılaşmada rakiplerini direkt yenmeyi başardı. Yarı final karşılaşmasında ise kupanın son şampiyonu Wigan Athletic takımını penaltı atışları sonucu mağlup ederek finale yükseldi. Buna karşılık Hull City'nin rakiplerinin dört tanesi Premier League'den daha aşağı seviyedeki liglerde mücadele etmekteydi. Hull City, beşinci turda karşılaştığı Brighton & Hove Albion takımını iki maçın sonunda eleyebildi.
Arsenal ekstra uzatma dakikalarının ardından maçı 3-2 kazanarak 11. kez FA Cup şampiyonu oldu. Hull City, maçın ilk 10 dakikasında James Chester ve Curtis Davies'in ayağından bulduğu gollerle 2-0 öne geçti. Arsenal ise bu gollere, Santi Cazorla ve Laurent Koscielny ile yanıt vererek maçta eşitliği sağladı. Aaron Ramsey uzatmaların ilk devresinde attığı golle takımına kupayı kazandırdı.
Arsenal, 2013-14 sezonunda ligi Şampiyonlar Ligi'ne katılacak konumda bitirdiğinden dolayı, Hull City kupa finalisti olarak 2014-15 UEFA Avrupa Ligi'ne üçüncü eleme turundan katılma hakkı kazandı.[3] Eğer Arsenal Premier League'de de şampiyon olsaydı, Hull City UEFA'nın 2014-15 sezonundan itibaren uygulamaya koyduğu yeni karar neticesinde Avrupa Ligi'ne katılamayacaktı. Ancak Arsenal'in ligi kazanamaması sebebiyle Hull City takımı bu karardan etkilenmemiş oldu.1
Finale giden yol[değiştir | kaynağı değiştir]
Arsenal[değiştir | kaynağı değiştir]
| Tur | Rakip | Skor |
|---|---|---|
| 3. | Tottenham Hotspur (e) | 2-0 |
| 4. | Coventry City (e) | 4-0 |
| 5. | Liverpool (e) | 2-1 |
| 6. | Everton (e) | 4-1 |
| YF | Wigan Athletic (t) | 1-1 (uz.) 2-4 (pen.) |
Arsenal, Premier League'de mücadele etmesi sebebiyle kupaya üçüncü turdan itibaren dahil oldu. Bu turda, Kuzey Londralı rakibi Tottenham Hotspur ile eşleşti. Arsenal, Emirates Stadyumu'nda oynanan karşılaşmada ilk yarıda Santi Cazorla ve Tomáš Rosický ile bulduğu gollerle 2-0 kazanırken,[4] Arsenal'in kanat oyuncusu Theo Walcott, maçta ağır bir sakatlık yaşadı ve 6 ay sahalardan uzak kalacağı açıklandı.[5][6] Dördüncü turda, EFL League One takımlarından Coventry City ile Emirates Stadyumu'nda karşılaşan Topçular, maçı 4-0 kazanarak bir üst tura yükseldi. Maç sırasında stadyumu aydınlatan projektörlerden bir kısmının sönmesi nedeniyle ışık seviyesinde azalma meydana geldi. Hakem her iki takımın kaptanları ile konuştuktan sonra oyunu devam ettirdi.[7] Lukas Podolski'nin iki, Olivier Giroud ve Santi Cazorla'nın birer golü Arsenal'i son 16 takım arasına taşıdı. Beşinci turda ise kendi evinde Liverpool takımı ile karşılaşan Arsenal, 2-1'lik galibiyet elde etti.[8] Alex Oxlade-Chamberlain maçın 15. dakikasında attığı golle takımını 1-0 öne geçirdi. Lukas Podolski ikinci yarının başlarında attığı golle farkı ikiye çıkardı. Liverpool ise bu gole kısa bir süre sonra Steven Gerrard'ın penaltıdan attığı golle karşılık verse de elenmekten kurtulamadı. 6. turda Emirates Stadyumu'nda ağırladıkları Everton'u, Mesut Özil, Mikel Arteta (Romelu Lukaku'nun beraberlik golünden sonra) ve Olivier Giroud'un attığı iki golle karşılaşmayı 4-1 kazanarak yarı finale yükseldi.[9] Wembley Stadyumu'ndaki yarı finalde rakip, geçen senenin FA Cup şampiyonu Wigan Athletic takımıydı. Wigan, 63. dakikada Jordi Gómez'in penaltıdan attığı golle 1-0 öne geçti. Arsenal, maçın kalan son 10 dakikalık zaman diliminde Per Mertesacker ile Everton'un golüne cevap vererek durumu eşitledi. Uzatma dakikaları da aynı skorla tamamlanınca penaltı atışlarına geçildi. Arsenal oyuncuları kullandıkları dört atışı da gole çevirirken, Wigan takımından Gary Caldwell ve Jack Collison Arsenal kalecisi Łukasz Fabiański'yi geçmeyi başaramadılar. Arsenal böylelikle rakibini penaltılar sonucunda 4-2 mağlup ederek finale adını yazdırdı.[10]
Hull City[değiştir | kaynağı değiştir]
| Tur | Rakip | Skor |
|---|---|---|
| 3. | Middlesbrough (d) | 0-2 |
| 4. | Southend United (d) | 0-2 |
| 5. Tekrar | Brighton & Hove Albion (d) Brighton & Hove Albion (e) | 1-1 2-1 |
| 6. | Sunderland (e) | 3-0 |
| YF | Sheffield United (t) | 5-3 |
Hull City takımı da, Premier League'de mücadele etmesi sebebiyle organizasyona üçüncü turdan itibaren başladı. Bu turda EFL Championship takımlarından Middlesbrough ile eşleşti. Riverside Stadyumu'nda oynanan mücadeleyi, Aaron McLean ve Nick Proschwitz'in attığı gollerle 2-0 kazanarak bir üst tura yükseldi.[11] Dördüncü turdaki rakipleri EFL League Two takımlarından Southend United oldu. Hull City, Roots Hall'daki mücadeleyi Matty Fryatt'in attığı iki golle kazanarak bir üst tura adını yazdırdı.[12] Bir sonraki turda, Football League Championship takımlarından Brighton & Hove Albion ile eşleştiler. Hull City, Falmer Stadyumu'nda oynanan mücadeleyi uzun süre 1-0 geride götürmesine rağmen, bitime 5 dakika kala Sone Aluko'nun ortasında Yannick Sagbo'nun ayağından bulduğu golle durumu eşitledi ve turu geçeni belirlemek için bir tekrar maçının oynanmasını sağladı.[13] Tekrar maçında kendi evinde Brighton & Hove Albion'u ağırlayan Hull City, Curtis Davies ve Robert Koren'in golleriyle karşılaşmayı 2-0 kazanarak altıncı tura yükseldi.[14] Altıncı turda rakipleri Premier League'de mücadele eden Sunderland takımıydı. Hull, Curtis Davies, David Meyler ve Matty Fryatt'ın ayağından, maçın son 22 dakikasında bulduğu gollerle turu geçmeyi başararak, 1929-30 sezonundan bu yana kupada ilk defa yarı finale ulaştı.[15] Wembley Stadyumu'ndaki yarı finalde rakipleri EFL League One kulüplerinden Sheffield United oldu. Sheffield, Jose Baxter ile maçta 1-0 öne geçti. Hull ise bu gole Yannick Sagbo ile yanıt verdi. Stefan Scougall maçta Sheffield takımını tekrar 2-1 öne geçirdi. İlk yarıyı 2-1 geride tamamlayan Hull City, ikinci yarının başlarında Matty Fryatt ile durumu eşitledi. 18 dakika içerisinde Tom Huddlestone ve Stephen Quinn'in kaydettiği goller ile skor 4-2 Hull City lehine döndü. Jamie Murphy, 90. dakikada durumu 4-3 yapsa da, Hull City takımından David Meyler maçın uzatma dakikalarında skoru belirleyen son golü attı ve Hull maçı 5-3 kazanarak kulüp tarihinde ilk defa FA Cup finaline adını yazdırdı.[16]
Maç öncesi[değiştir | kaynağı değiştir]
Arsenal, kurulduğu 1886 yılından bu yana on sekizinci defa FA Cup finaline yükselerek, Manchester United'in rekoruna ortak oldu. Bu maçtan önce kupayı 10 defa (1930, 1936, 1950, 1971, 1979, 1993, 1998, 2002, 2003 ve 2005) kazanan Arsenal, bu kupa zaferi ile birlikte, 11 kez ile Manchester United takımına ait olan kupayı en çok kazanan takım unvanına da ortak oldu. 1904 yılında kurulan Hull City ise tarihinde ilk defa bir FA Cup finalinde mücadele etti.[17]
Final maçı bilet fiyatları, £45, £65, £85 ve £115 arasında değişen fiyatlarla satışa sunuldu.
Maç detayları[değiştir | kaynağı değiştir]
Takım seçimi[değiştir | kaynağı değiştir]
Arsenal'de ağır sakatlıkları olan Theo Walcott ve Serge Gnabry final maçında forma giyemediler. Thomas Vermaelen ve Alex Oxlade-Chamberlain'in ise hafif sakatlıkları bulunuyordu.[18] Vermaelen maç saatinde 18 kişilik kadroya alınırken, Oxlade-Chamberlain sakatlığı sebebiyle final maçı kadrosunda yer almadı.[19]
Hull City'de ise Shane Long ve Nikica Jelavić, daha önce turnuvada West Bromwich Albion ve Everton takımlarında oynadıkları için statü gereği bu karşılaşmada forma giyemediler.[20] Hafif sakatlıkları bulunan Paul McShane, James Chester, Sone Aluko ve Robbie Brady'den ise yalnızca Brady maçta forma giyemedi. Daha önce sakatlığı bulunan kaleci Allan McGregor ise bu maçla birlikte tekrar formasına kavuştu.[18]
Detaylar[değiştir | kaynağı değiştir]
17 Mayıs 2014 17.00 BST |
| Arsenal | 3-2 (uz.) | Hull City |
|---|---|---|
Cazorla  17'Koscielny 71'Ramsey 109' | Rapor | Chester 4' Davies 8' |
         Arsenal |      Hull City |
|  |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Maçın adamı
Maç hakemleri
| Maç kuralları
|
İstatistikler[değiştir | kaynağı değiştir]
| İstatistik[22] | Arsenal | Hull City |
|---|---|---|
| Toplam şut | 26 | 12 |
| İsabetli şut | 7 | 4 |
| Top sahip olma | 65% | 35% |
| Köşe vuruşları | 7 | 3 |
| Fauller | 17 | 18 |
| Ofsayt | 4 | 0 |
| Sarı kartlar | 1 | 3 |
| Kırmızı kartlar | 0 | 0 |
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- Notlar
- 1.^ UEFA İcra Komitesi, 2014-15 sezonu itibarıyla, karardan bir önceki sezon içerisinde kupada şampiyon olan takımın aynı sezonda ligde de şampiyon olması durumunda Avrupa Ligi'ne, kupa finalistinin değil ligde yer alan takımın katılacağını açıkladı. Ancak kupa şampiyonu takım ligi kazanamazsa, Avrupa Ligi'ne kupa finalisti takımın katılması kararı alındı. Karardaki kıstas kupayı kazanan takımın aynı sezonda ligi de kazanmasıdır.[23]
- Özel
- ^ "History for London, United Kingdom". Weather Underground (İngilizce). 20 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mayıs 2014.
- ^ "FA Cup finalinde Arsenal mucizesi". Yenisafak.com.tr. 17 Mayıs 2014. 31 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2014.
- ^ "Who qualifies to play in Europe?" (İngilizce). Premier League. 10 Eylül 2013. 19 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2014.
- ^ McNulty, Phil (4 Ocak 2014). "Arsenal 2–0 Tottenham Hotspur" (İngilizce). BBC Sport. 9 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2014.
- ^ "Theo Walcott: Arsenal forward out of World Cup with knee injury" (İngilizce). BBC Sport. 6 Ocak 2014. 27 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2014.
- ^ "Arsenal'de Şok: Walcott 6 Ay Yok!". Premierligturkiye.com. 6 Ocak 2014. 31 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2014.
- ^ Begley, Emlyn (24 Ocak 2014). "Arsenal 4–0 Coventry City" (İngilizce). BBC Sport. 9 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2014.
- ^ Jurejko, Jonathan (16 Şubat 2014). "Arsenal 2–1 Liverpool" (İngilizce). BBC Sport. 13 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2014.
- ^ McNulty, Phil (8 Mart 2014). "Arsenal 4–1 Everton" (İngilizce). BBC Sport. 13 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2014.
- ^ McNulty, Phil (12 Nisan 2014). "Wigan Athletic 1–1 Arsenal (aet, 2–4 on pens)" (İngilizce). BBC Sport. 13 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2014.
- ^ "Middlesbrough 0–2 Hull City" (İngilizce). BBC Sport. 4 Ocak 2014. 9 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2014.
- ^ "Southend United 0–2 Hull City" (İngilizce). BBC Sport. 25 Ocak 2014. 9 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2014.
- ^ Henson, Mike (17 Şubat 2014). "Brighton & Hove Albion 1–1 Hull City" (İngilizce). BBC Sport. 17 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2014.
- ^ Begley, Emlyn (24 Şubat 2014). "Hull City 2–1 Brighton & Hove Albion" (İngilizce). BBC Sport. 13 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2014.
- ^ Reddy, Luke (9 Mart 2014). "Hull City 3–0 Sunderland" (İngilizce). BBC Sport. 16 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2014.
- ^ "Hull City 5–3 Sheffield United" (İngilizce). BBC Sport. 13 Nisan 2014. 13 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2014.
- ^ "Cup Final Results" (İngilizce). The Football Association. 10 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mayıs 2014.
- ^ a b "Arsenal v Hull" (İngilizce). BBC Sport. 16 Mayıs 2014. 15 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2014.
- ^ "Arséne Wenger savours FA Cup win over Hull as Arsenal end drought". Guardian (İngilizce). 18 Mayıs 2014. 17 Ağustos 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mayıs 2014.
- ^ "FA Cup final 2014, Arsenal v Hull City: as it happened". Daily Telegraph (İngilizce). 18 Mayıs 2014. 19 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Mayıs 2014.
- ^ a b c d e "Lee Probert to take charge of The FA Cup Final at Wembley" (İngilizce). The Football Association. 16 Nisan 2014. 17 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2014.
- ^ "Arsenal 3-2 Hull City" (İngilizce). BBC. 17 Mayıs 2014. 15 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2014.
- ^ "Kupa finalisti Avrupa'ya gidemeyebilir". tr.eurosport.com. 21 Eylül 2013. 31 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2014.