Akıcılık - Vikipedi

Akıcılık, sözcük ve cümlelerin dile takılmadan kolayca okunabilmesi için, anlatılmak istenen düşüncenin rahatlıkla anlaşılır şekilde ifade edilmesidir. Akıcılık, içerikten çok bir üslûp özelliğidir. Âheng-i selâset.

Akıcılık, konuşma dili patolojisinde, hızlı konuşurken seslerin, hecelerin, kelimelerin ve cümlelerin birleştiği akış anlamına gelir; akıcılık bozukluğu kavramı ise, dağınıklık ve kekemelik için kolektif bir terim olarak kullanılmıştır.

Düzyazıda akıcılığın şartları vardır: Bir sansür veya düşünce özgürlüğünü kısıtlayıcı bir yasaya müstenit olarak düşünceler açıkça yazılamazsa, bu, yazıdaki kapalılıktan anlaşılır. Yazıdaki tutuk ifadeler, zor okunurluk, anlamların belirsizliği akıcılığa aykırıdır. Kelimelerin yerli yerine oturması, cümlelerin birbiri ardına gelişindeki nizamın aksamadan sürmesi gerekir. Uzun cümlelerin başı ile sonu arasında uyumsuzluk olmamalıdır. Akıcı üslup kolaycı ve basit anlamına gelmez.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

• Dil yeterliliği

Dilbilim ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.