Beylerbeyi, Üsküdar - Vikipedi

Beylerbeyi
Mahalle
Üsküdar'ın İstanbul'daki konumu
Ülke	Türkiye
Bölge	Marmara
İl	İstanbul
İlçe	Üsküdar
Nüfus  (2014)
• Toplam	5,877 [1]
Zaman dilimi	UTC+03.00 (UDAS)
Posta kodu	34676
Alan kodu	216
Plaka kodu	34

Beylerbeyi, Boğaziçi'nin Anadolu kıyısında, Kuzguncuk ile Çengelköy arasında yer alan en eski Boğaz köylerinden birisidir. 15 Temmuz Şehitler Köprüsü'nün Anadolu yakasındaki ayaklarının hemen dibinden başlayarak geniş bir sahil boyunca tepelere kadar uzanır. 1960'lara kadar Üsküdar'a bağlı bir bucak iken sonraki idari değişiklikler sırasında semt olarak doğrudan Üsküdar ilçesine bağlanmıştır. Zamanında Boğaziçi Köprüsü yapımı nedeniyle günümüzde köprünün Anadolu gişelerinin bulunduğu bölgedeki Fıstıklı Mahallesi çok sayıda ahşap yapıyı barındırmasına rağmen istimlak edilmiştir. Son değişimler ile "mahalle" statüsüne düşürülen semt halen Abdullahağa (Istavroz), Küplüce ve Burhaniye mahallelerini barındırmaktadır.

Günümüzde, semt olarak, güneyde Deniz Astsubay Hazırlama Okulu'nu da içeren askeri tesislerden ve Abdullahağa Camii ile parkından kuzeye doğru sırayla Beylerbeyi Sarayı, Çengelköy'den önceki Havuzbaşı mahallesine dek devam eden Yalıboyu Caddesi ve bu hattın doğusundaki yamaçları kaplayan koru ile yerleşimi içerir. Semtin Şehir Hatları vapur iskelesi Eminönü - Boğaz ile Üsküdar - Anadolukavağı hatlarının Çengelköy'den sonra en sık uğradığı iskeledir.

Türk Kurtuluş Savaşı yıllarında halkı tarafından Anadolu'ya yardım gönderilmiş, yalılar Karadeniz'den takalarla taşınan cephanelikler için depo olarak kullanılmıştır.

Birçok köşk, konak, çeşme, sarnıç ve maslak barındıran Beylerbeyi'ndeki tarihi eserler hızla kaybedilmektedir. Bostanlardan gelen Eski Çınar Sokak(Koço'nun Yolu)'tan Tünel'den sonraki Abdullahağa Parkı'na kadarki eski Istavroz mahallesine adını veren, günümüzde Beylerbeyi Parkı(Çöp İskelesi) ile set üstü arasında kalan sahil kesiminde Doğu Roma İmparatorluğu döneminden kalma bir kilisenin kalıntılarının üzerine 1970'lerde yüksek apartmanlar inşa edilmiştir ve bu durum günümüzde de devam etmektedir. Sayılı padişah camilerinden biri olan Hamid-i Evvel Camii, Sultan I. Abdülhamid'in annesi için yaptırdığı ve sıkça da ziyaret ettiği bir yapı olmakla beraber caminin caddeye açılan bahçe kapısında bakımsızlığa kurban gitmekte olan bir ata binme merdiveni bulunmaktadır. Yalıboyu'na dik inen cadde ve sokaklarda yıkılmış veya metruk birinci ve ikinci dereceden ahşap konaklar ve köşkler ile birlikte tek tük Cumhuriyet Dönemi mimarisinin 1960'lardaki modernist apartmanları görülse de çehresi 1970-80 yılları arasında dramatik bir değişime uğramıştır. Küplüce bölgesinde kaçak yapı sayısı çok fazladır. Beylerbeyi Çamlıca Caddesi'nde bulunan, yine Doğu Roma dönemine ait olan sarnıç günümüzde halen ayakta olsa da ağır tahribata uğramış, üzeri uzun süre otopark olarak kullanılmıştır.

Haldun Taner bir yazısında Beylerbeyi'ni "Teşrifat meraklısı, Beyzade takımının oturduğu bir kibar semt" olarak tanımlamıştır.

Yalıboyu Caddesi'nde bulunan yalıların çoğu 1960'ların Yeşilçam filmlerinde mekan olarak kullanılmıştır, bu filmlerin bazıları şöyledir:

"Kadın Berberi" (1964)

"Halk Çocuğu" (1964)

"Güneşe Giden Yol" (1965)

"Şöförün Kızı" (1965)

Görülecek yerler[değiştir | kaynağı değiştir]

• Beylerbeyi Sarayı
• Beylerbeyi Camii
• Beylerbeyi Hamamı

Galeri[değiştir | kaynağı değiştir]

• Beylerbeyi semtinin İstanbul Boğazı'ından görünümü, ortada Beylerbeyi Camii ve Beylerbeyi İskelesi (Şubat 2013)
• 
  Beylerbeyi ve çevresi (Julia Pardoe'nun 1838 yılında Londra'da yayınlanan The Beauties of the Bosphorus isimli kitabından) ^[2]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

• Beylerbeyi SK
• Birinci Beylerbeyi Sarayı

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]