Eurovision Şarkı Yarışması'nda Birleşik Krallık - Vikipedi

Birleşik Krallık
Flag
YayıncıBBC
Ulusal seçim etkinliği
  • 1957
  • 1959-2010
  • 2016-2019
Görevlendirme
  • 2011-2015
  • 2020-2024
Katılım
Katılım67
İlk katılım1957
En iyi sonuçBirinci: 1967, 1969, 1976, 1981, 1997
En kötü sonuçSonuncu: 2003, 2008, 2010, 2019, 2021
Dış bağlantılar
BBC Eurovision sayfası
Resmî sitedeki Birleşik Krallık sayfası

Birleşik Krallık, ilk katıldığı 1957 yılından günümüze kadar Eurovision Şarkı Yarışması'na 66 kez katılmıştır. 1959'dan beri her yıl katılmaktadır. Birleşik Krallık, İsveç ve Hollanda ile birlikte dört farklı on yılda kazanan üç ülkeden birisidir. Avrupa Yayın Birliği'ne (EBU) en büyük mali katkıyı sağlayan ülkeler oldukları için her yıl direkt olarak finalde yer alan Almanya, Fransa, İspanya ve İtalya ile birlikte "Beş Büyük" ülkeden birisidir. Birleşik Krallık'ın ulusal yayın kuruluşu BBC, etkinliği yayınlamakla birlikte Birleşik Krallık'ın katılımcısını seçmek için pek çok kez farklı ulusal final süreçleri düzenledi. Birleşik Krallık, Eurovision Şarkı Yarışması'nı beş kez kazandı ve on altı kez ikinci olmuştur. Birleşik Krallık, yarışmaya dört kez Londra'da (1960, 1963, 1968 ve 1977) ve birer kez Edinburgh (1972), Brighton (1974), Harrogate (1982), Birmingham (1998) ve Liverpool (2023)'da olmak üzere dokuz kez rekor sayıda ev sahipliği yaptı.

Birleşik Krallık'ın beş kazananı Sandie Shaw tarafından seslendirilen "Puppet on a String" ile (1967), Lulu tarafından seslendirilen "Boom Bang-a-Bang" ile (1969), Brotherhood of Man tarafından seslendirilen "Save Your Kisses for Me" ile (1976), Bucks Fizz tarafından seslendirilen "Making Your Mind Up" ile (1981) ve Katrina and the Waves tarafından seslendirilen "Love Shine a Light" ile (1997).

Birleşik Krallık, 2000'den önce yalnızca üç kez (1978, 1987 ve 1999) ilk 10'un dışında kalmıştı. 21. yüzyılda Birleşik Krallık rekabette oldukça zayıf bir sicile sahipti. Jessica Garlick üçüncü (2002), Jade Ewen beşinci (2009) ve Sam Ryder ikinci (2022) olmak üzere yalnızca üç kez ilk ona girdi. Bu sonuçlara ek olarak 2003 yılında Jemini'nin ve 2021 yılında James Newman'nın sıfır puan almaları dahil 12 kez yirminci sırayı geçememiştir.

Tarihi[değiştir | kaynağı değiştir]

1950'lerden 1970'lere[değiştir | kaynağı değiştir]

İlk yarışmaya 1956 yılında Birleşik Krallık'ın katılmasının beklendiği, son başvuru tarihini kaçırdığı ve bu nedenle katılamadığı iddia edildi. Bunun daha sonra Ocak 2017'de EBU tarafından yapılan açıklamada yarışmanın hayranları tarafından yaratılan bir efsane olduğu ortaya çıktı.[1] EBU ayrıca, BBC'nin Birleşik Krallık için hazırladığı bir yarışma olan İngiliz Popüler Şarkı Festivali'nin, 1957'den itibaren yarışma temasında format değişiklikleri getiren ilham kaynağı olduğunu açıkladı. Patricia Bredin Eurovision'da Birleşik Krallık'ı temsil eden ilk katılımcı oldu ve 1957'de yedinci oldu. 1958'de üçüncü yarışmanın ilk tercihi Birleşik Krallık oldu, ancak çeşitli sanat birliklerinin anlaşmaya varamaması üzerine BBC 1957 yazında teklifini geri çekti ve Birleşik Krallık ikinci ve son kez yarışmaya katılmadı.[2]

1959'daki yarışmadaki ikinci katılımında Birleşik Krallık, Pearl Carr & Teddy Johnson'ın "Sing, Little Birdie" şarkısını ile daha sonra rekor olacak on altı kez alınan ikinciliğin ilkini elde etmiştir. Birleşik Krallık, 1960'ta Bryan Johnson, 1961'de The Allisons, 1964'te Matt Monro ve 1965'te Kathy Kirby ile dört ikincilik daha elde etti ve sonunda 1967'de ilk kez kazandı.

1980'lerden 1990'lara[değiştir | kaynağı değiştir]

Birleşik Krallık'ın dördüncü zaferi 1981'de Bucks Fizz müzik grubunun seslendirdiği "Making Your Mind Up" şarkısı ile geldi. Grup, özellikle Birleşik Krallık'ta televizyonda yayınlanan A Song for Europe (daha sonraki yıllarda Making Your Mind Up olarak yeniden adlandırılacak olan bir program) seçim yarışması için kuruldu. Dublin'deki Eurovision'da Alman Lena Valaitis'i dört puanla geçtiler. Grup, önümüzdeki beş yıl içinde Birleşik Krallık'ta ilk 40'a giren 13 şarkıyla başarısını sürdürdü. Bu sonuç, Birleşik Krallık'ın 16 yıl boyunca kazandığı son galibiyet olacaktı, ancak ülke bu süre zarfında dört ikincilik sonucu daha alarak yarışmada rekabetçi olmaya devam etti. 1988'de Scott Fitzgerald, İsviçre'yi temsil eden Celine Dion'un yalnızca bir puan gerisinde kaldı. 1989'da Live Report Yugoslavya'nın yedi puan gerisinde kalmıştı. 1992'de Michael Ball da İrlandalı Linda Martin'in ardından ikinci oldu. 1993 yılı katılımcısı Sonia, Birleşik Krallık'ta ilk 30'da yer alan on hite sahipti; bunlar arasında, Millstreet'te Birleşik Krallık'ı temsil etmek üzere seçildiği 1989'da "You'll Never Stop Me Loving You" şarkısıyla bir numara olan da vardı. Oy vermek için tek ülke (Malta) kalırken, İrlandalı Niamh Kavanagh, Sonia'nın 11 puan önünde yer aldı. 12 puanın açıklanmasına gelindiğinde ne Birleşik Krallık ne de İrlanda'dan bahsedilmemişti. Eğer Birleşik Krallık 12'yi almış olsaydı, bir puan farkla yarışmayı kazanacaktı. Sonunda İrlanda en yüksek puanı aldı ve 23 puan farkla kazandı.

21. yüzyıl[değiştir | kaynağı değiştir]

Birleşik Krallık 21. yüzyıldaki yarışmada daha az başarılı oldu. Kız grubu Precious 1999'da 12. sırada yer aldıktan sonra Birleşik Krallık, birkaç istisna dışında düzenli olarak skor tablosunun alt yarısında yer aldı. 2000'li yıllarda bu istisnalar arasında, 2002'de "Come Back" şarkısıyla üçüncü sırada yer alan Jessica Garlick ve 2009'da "It's My Time" şarkısıyla beşinci olan Jade Ewen yer almaktadır. 2003 yılında İngiltere, Jemini ikilisi ile ilk kez finalde sonuncu oldu ve sıfır puan aldı. Ülke, sonraki yedi yılda iki kez daha sonuncu oldu; 2008'de 14 puan alan Andy Abraham ve 2010'da 10 puan alan Josh Dubovie ile bu sonucu almıştır.

Katılımlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Tablo anahtarı
1 Birinci
2 İkinci
3 Üçüncü
Sonuncu
X Katılımcı seçildi ama katılmadı
Gelecek etkinlik
Yıl Katılımcı Şarkı Dil Final Puanlar Yarı Puanlar
1957 Patricia Bredin İngilizce "All" 7 6 Yarı final yok
1959 Pearl Carr & Teddy Johnson İngilizce "Sing, Little Birdie" 2 16
1960 Bryan Johnson İngilizce "Looking High, High, High" 2 25
1961 The Allisons İngilizce "Are You Sure?" 2 24
1962 Ronnie Carroll İngilizce "Ring-a-Ding Girl" 4 10
1963 Ronnie Carroll İngilizce "Say Wonderful Things" 4 28
1964 Matt Monro İngilizce "I Love the Little Things" 2 17
1965 Kathy Kirby İngilizce "I Belong" 2 26
1966 Kenneth McKellar İngilizce "A Man Without Love" 9 8
1967 Sandie Shaw İngilizce "Puppet on a String" 1 47
1968 Cliff Richard İngilizce "Congratulations" 2 28
1969 Lulu İngilizce "Boom Bang-a-Bang" 1 18
1970 Mary Hopkin İngilizce "Knock, Knock Who's There?" 2 26
1971 Clodagh Rodgers İngilizce "Jack in the Box" 4 98
1972 The New Seekers İngilizce "Beg, Steal or Borrow" 2 114
1973 Cliff Richard İngilizce "Power to All Our Friends" 3 123
1974 Olivia Newton-John İngilizce "Long Live Love" 4 14
1975 The Shadows İngilizce "Let Me Be the One" 2 138
1976 Brotherhood of Man İngilizce "Save Your Kisses for Me" 1 164
1977 Lynsey de Paul & Mike Moran İngilizce "Rock Bottom" 2 121
1978 Co-Co İngilizce "The Bad Old Days" 11 61
1979 Black Lace İngilizce "Mary Ann" 7 73
1980 Prima Donna İngilizce "Love Enough for Two" 3 106
1981 Bucks Fizz İngilizce "Making Your Mind Up" 1 136
1982 Bardo İngilizce "One Step Further" 7 76
1983 Sweet Dreams İngilizce "I'm Never Giving Up" 6 79
1984 Belle and the Devotions İngilizce "Love Games" 7 63
1985 Vikki Watson İngilizce "Love Is" 4 100
1986 Ryder İngilizce "Runner in the Night" 7 72
1987 Rikki İngilizce "Only the Light" 13 47
1988 Scott Fitzgerald İngilizce "Go" 2 136
1989 Live Report İngilizce "Why Do I Always Get it Wrong?" 2 130
1990 Emma İngilizce "Give a Little Love Back to the World" 6 87
1991 Samantha Janus İngilizce "A Message to Your Heart" 10 47
1992 Michael Ball İngilizce "One Step Out of Time" 2 139
1993 Sonia İngilizce "Better the Devil You Know" 2 164 Kvalifikacija za Millstreet
1994 Frances Ruffelle İngilizce "Lonely Symphony (We Will Be Free)" 10 63 Yarı final yok
1995 Love City Groove İngilizce "Love City Groove" 10 76
1996 Gina G İngilizce "Ooh Aah... Just a Little Bit" 8 77 3 153
1997 Katrina and the Waves İngilizce "Love Shine a Light" 1 227 Yarı final yok
1998 Imaani İngilizce "Where Are You?" 2 166
1999 Precious İngilizce "Say It Again" 12 38
2000 Nicki French İngilizce "Don't Play That Song Again" 16 28
2001 Lindsay İngilizce "No Dream Impossible" 15 28
2002 Jessica Garlick İngilizce "Come Back" 3 111
2003 Jemini İngilizce "Cry Baby" 26 0
2004 James Fox İngilizce "Hold Onto Our Love" 16 29 "Büyük 4'lü" üyesia
2005 Javine Hylton İngilizce "Touch My Fire" 22 18
2006 Daz Sampson İngilizce "Teenage Life" 19 25
2007 Scooch İngilizce "Flying the Flag (for You)" 23 19
2008 Andy Abraham İngilizce "Even If" 24 14
2009 Jade Ewen İngilizce "It's My Time" 5 173
2010 Josh Dubovie İngilizce "That Sounds Good to Me" 25 10
2011 Blue İngilizce "I Can" 11 100 "Büyük 5'li" üyesi
2012 Engelbert Humperdinck İngilizce "Love Will Set You Free" 25 12
2013 Bonnie Tyler İngilizce "Believe In Me" 19 23
2014 Molly İngilizce "Children of the Universe" 17 40
2015 Electro Velvet İngilizce "Still in Love with You" 24 5
2016 Joe & Jake İngilizce "You're Not Alone" 24 62
2017 Lucie Jones İngilizce "Never Give Up on You" 15 111
2018 SuRie İngilizce "Storm" 24 48
2019 Michael Rice İngilizce "Bigger Than Us" 26 11
2020[a] James Newman İngilizce "My Last Breath" İptal edildi
2021 James Newman İngilizce "Embers" 26 0
2022 Sam Ryder İngilizce "Space Man" 2 466
2023 Mae Muller İngilizce "I Wrote a Song" 24 25 "Büyük 5" üyesi ve Ev sahibi
2024 Olly Alexander İngilizce "Dizzy" "Büyük 5'li" üyesi
Notlar:
a. ^ Yarışmaya en çok finansal kaynak sağlayan beş ülke (Almanya, Birleşik Krallık, Fransa, İspanya ve İtalya), yarı finallerde yarışmadan finalist sayılmaktadır.

  1. ^ 2020 yarışması 2019-20 Koronavirüs salgını nedeniyle iptal edildi.

Ev Sahiplikleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Yıl Şehir Yer Sunucu
1960 Londra Royal Festival Hall Katie Boyle
1963 Londra BBC Televizyon Merkezi Katie Boyle
1968 Londra Royal Albert Hall Katie Boyle
1972 Edinburg Usher Hall Moira Shearer
1974 Brighton Brighton Dome Katie Boyle
1977 Londra Wembley Konferans Merkezi Angela Rippon
1982 Harrogate Harrogate Kongre Merkezi Jan Leeming
1998 Birmingham National Indoor Arena Ulrika Jonsson, Terry Wogan
2023 Liverpool Liverpool Arena Alesha Dixon, Hannah Waddingham, Yuliya Sanina ve Graham Norton (final)

Eurovision Şarkı Yarışması'nın Harika Hitleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Yıl Şehir Yer Sunucu
2015 Londra Eventim Apollo Graham Norton ve Petra Mede

Yorumcular ve oyları okuyanlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Yıl Televizyon yorumcusu Radio yorumcusu Online/BFBS yorumcu Oyları okuyan Ref.
Final Yarı final
1956 Wilfrid Thomas Yarı final yok Yayın yok Yok Katılmadı
1957 Berkeley Smith Tom Sloan David Jacobs
1958 Peter Haigh Katılmadı
1959 Tom Sloan Pete Murray Pete Murray
1960 David Jacobs Nick Burrell-Davis
1961 Tom Sloan Michael Aspel
1962 David Jacobs Peter Haigh Alex Macintosh
1963 Michael Aspel TBC
1964 Tom Sloan Ian Fenner TBC
1965 David Gell TBC
1966 John Dunn Michael Aspel
1967 Rolf Harris Richard Baker Thurston Holland
1968 Yok Pete Murray
1969 David Gell, Michael Aspel John Russell Colin Ward-Lewis
1970 David Gell Tony Brandon
1971 Dave Lee Travis Terry Wogan Yok
1972 Tom Fleming Pete Murray Terry James
1973 Terry Wogan Richard Astbury[a]
1974 David Vine Terry Wogan Colin Ward-Lewis
1975 Pete Murray Ray Moore
1976 Michael Aspel
1977 Pete Murray Yok Colin Berry
1978 Terry Wogan Ray Moore
1979 John Dunn
1980 Terry Wogan Steve Jones Andrew Pastona Ray Moore
1981 Ray Moore Yok Colin Berry
1982
1983 No BBC broadcast Richard Nankivell
1984
1985
1986 Ray Moore Yok
1987
1988 Ken Bruce
1989
1990
1991
1992
1993
1994
1995
1996
1997
1998 Ken Bruce
1999 Colin Berry
2000
2001
2002 Terry Wogan (BBC One)
Jenny Eclair[b] (BBC Choice)
2003 Terry Wogan Lorraine Kelly
2004 Paddy O'Connell
2005 Cheryl Baker
2006 Fearne Cotton
2007 Paddy O'Connell, Sarah Cawood
2008 Paddy O'Connell, Caroline Flack Carrie Grant
2009 Graham Norton Paddy O'Connell, Sarah Cawood Duncan James
2010 Scott Mills
2011 Scott Mills, Sara Cox Alex Jones
2012 Scott Mills
2013 Scott Mills, Ana Matronic
2014 Scott Mills, Laura Whitmore Ana Matronic
2015 Scott Mills, Mel Giedroyc Nigella Lawson
2016 Yok Richard Osman
2017 Katrina Leskanich
2018 Scott Mills, Rylan Clark-Neal Mel Giedroyc
2019 Rylan Clark-Neal
2020 Graham Norton Scott Mills, Rylan Clark-Neal Ken Bruce Not announced before cancellation
2021 Graham Norton Scott Mills, Sara Cox,[c] Chelcee Grimes Ken Bruce Amanda Holden
2022 Scott Mills, Rylan Clark AJ Odudu
2023 Graham Norton ve Mel Giedroyc Paddy O'Connell (yarı-finaller)
Scott Mills and Rylan Clark (final)
Claire Sweeney and Paul Quinn (final) Catherine Tate

Congratulations: 50. Yıl Eurovision Şarkı Yarışması[değiştir | kaynağı değiştir]

Yıl Şarkıcı Şarkı 1. Round Derece 2. Round Derece
1968 Cliff Richard "Congratulations" 105 8 X X
1976 Brotherhood of Man "Save Your Kisses for Me" 154 5 230 5

Fotogaleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ It has to be assumed that Terry Wogan's commentary was taken by BFBS in 1975 since Terry says in his BBC Radio 2 commentary "Richard Astbury sends his apologies to BFBS listeners - technical difficulties".
  2. ^ Late replacement for Christopher Price who died a month before the contest.
  3. ^ Late replacement for Clark-Neal who was absent due to illness but still appeared in pre-recorded segments.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Jordan, Paul (11 Ocak 2017). "Shining a light on the United Kingdom: 60 Years at Eurovision". eurovision.tv. European Broadcasting Union. 18 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Ocak 2017. Contrary to popular fan myths, the UK did not intend to enter in 1956 as the BBC had previously created their own separate contest, the Festival Of British Popular Songs 
  2. ^ "Shining a light on the United Kingdom: 60 Years at Eurovision". European Broadcasting Union. 12 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ocak 2017. 
  3. ^ "Comic Eclair takes on Eurovision". 15 Mayıs 2002. 12 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2021 – news.bbc.co.uk vasıtasıyla. 
  4. ^ Granger, Anthony (5 Kasım 2020). "United Kingdom: Former Head of Delegation Dominic Smith Has Passed Away". 5 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Şubat 2021. 
  5. ^ "BBC - Press Office - Eurovision Song Contest 2008: BBC coverage". BBC. 5 Mayıs 2008. 18 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2021. 
  6. ^ "Talking Shop: Carrie Grant". BBC News. 21 Mayıs 2008. 28 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2021. 
  7. ^ "The Eurovision Song Contest 2009 – coverage". BBC. 1 Mayıs 2009. 24 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2020. 
  8. ^ Royston, Benny (30 Ocak 2011). "Blue to sing 'I can' at Eurovision". ESCToday. 13 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Şubat 2020. 
  9. ^ "Eurovision Song Contest 2010 – coverage". BBC. 11 Mayıs 2010. 27 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2020. 
  10. ^ a b Granger, Anthony (25 Mayıs 2012). "United Kingdom: Scott Mills To Announce UK Vote". Eurovoix. 2 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2020. 
  11. ^ "Sara Cox and Scott Mills front Eurovision semi-finals exclusively on BBC Three". BBC. 21 Nisan 2011. 24 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2020. 
  12. ^ Stevens, Heidi; Heritage, Stuart (14 Mayıs 2011). "Eurovision 2011: the final - live blog". The Guardian. 8 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2021. 
  13. ^ "Eurovision Song Contest, 2012, Semi-Final One". BBC. 24 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2020. 
  14. ^ "Eurovision Song Contest, 2012, Semi-Final Two". BBC. 27 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2020. 
  15. ^ "Eurovision Song Contest, 2012, Grand Final". BBC. 25 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2020. 
  16. ^ Granger, Anthony (7 Mart 2013). "United Kingdom: Ana Matronic Will Replace Sara Cox". Eurovoix. 23 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2020. 
  17. ^ Granger, Anthony (2 Mayıs 2013). "United Kingdom: Scott Mills To Announce The Voting". Eurovoix. 23 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2020. 
  18. ^ Granger, Anthony (10 Nisan 2014). "United Kingdom: Laura Whitmore to accompany Scott". Eurovoix. 15 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2020. 
  19. ^ Granger, Anthony (8 Mayıs 2014). "United Kingdom: Scott Mills Will Announce The UK's Vote". Eurovoix. 9 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2020. 
  20. ^ Granger, Anthony (27 Nisan 2015). "United Kingdom: Mel Giedroyc Joins Scott Mills". Eurovoix. 28 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2020. 
  21. ^ "BBC Radio 2 Eurovision Returns!". BBC. 7 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2020. 
  22. ^ a b Granger, Anthony (11 Mayıs 2016). "United Kingdom: Richard Osman Announced As Spokesperson". Eurovoix. 11 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2020. 
  23. ^ "X-Factor style hunt for next year's UK Eurovision entry". ITV. 30 Eylül 2015. 11 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2016. 
  24. ^ Granger, Anthony (8 Mayıs 2017). "United Kingdom: Katrina Leskanich To Announce The Jury Points". Eurovoix. 8 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2020. 
  25. ^ Granger, Anthony (30 Mart 2018). "United Kingdom: BBC Reveals Eurovision Commentary Team For Lisbon". Eurovoix. 22 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2020. 
  26. ^ Herbert, Emily (5 Nisan 2019). "United Kingdom: BBC Reveals Commentary Team for Tel Aviv". Eurovoix. 5 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2020. 
  27. ^ "Eurovision Song Contest 2019". BBC. 26 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2020. 
  28. ^ Herbert, Emily (24 Nisan 2019). "United Kingdom: Rylan Revealed as Eurovision 2019 Spokesperson". Eurovoix. 24 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2020. 
  29. ^ "BBC and BMG announce James Newman as the representative for the United Kingdom At The Eurovision Song Contest 2020". BBC. 27 Şubat 2020. 28 Şubat 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2020. 
  30. ^ "James Newman will represent the UK at Eurovision 2021!". BBC. 19 Şubat 2021. 19 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Şubat 2021. 
  31. ^ Washak, James (13 Nisan 2021). "🇬🇧 United Kingdom: BBC Reveal Eurovision 2021 Coverage Hosts". Eurovoix (İngilizce). 13 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Nisan 2021. 
  32. ^ "Sarah Cox replaces Rylan Clark Neal as UK Semi Final commentator". escbubble.com. 17 Mayıs 2021. 17 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2021. 
  33. ^ "The Eurovision Song Contest 2022 across the BBC". bbc.co.uk (Basın açıklaması) (İngilizce). BBC. 3 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Nisan 2022. 
  34. ^ "Eurowizja 2022: kto będzie prezentował wyniki głosowania?". Eurowizja.org (Lehçe). OGAE Polska. 12 Mayıs 2022. 31 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2022. 
  35. ^ "Eurovision 2022 Spokespersons – Who will announce the points?". Eurovisionworld (İngilizce). 14 Mayıs 2022. 14 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2022. 
  36. ^ "Eurovision 2022, tante eurostars fra chi annuncerà i voti: l'elenco completo". Eurofestival News (İtalyanca). 14 Mayıs 2022. 14 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2022. 
  37. ^ "Eurovision Song Contest 2023: BBC announces presenting and commentary line-up" (Basın açıklaması). BBC. 22 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2023. 
  38. ^ "Rylan and Scott Mills announced as Radio 2's hosts for Eurovision Song Contest Grand Final and Paddy O'Connell to host Semi-Finals" (Basın açıklaması). BBC. 19 Nisan 2023. 19 Nisan 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2023. 
  39. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; BBC2023MediaPack isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  40. ^ @ (1 Mayıs 2023). "Which #Eurovision fan will be the voice of Merseyside on the big night? @kevduala surprises Paul the winner!" (Tweet) – Twitter vasıtasıyla. ; Eksik ya da boş |kullanıcı= (yardım); Eksik ya da boş |numara= (yardım)
  41. ^ @ (10 Mayıs 2023). "It's official! The UK's #Eurovision2023 spokesperson is… Catherine Tate" (Tweet) – Twitter vasıtasıyla. ; Eksik ya da boş |kullanıcı= (yardım); Eksik ya da boş |numara= (yardım);
  42. ^ Granger, Anthony (10 Mayıs 2023). "🇬🇧 United Kingdom: Catherine Tate Spokesperson for Eurovision 2023". Eurovoix (İngilizce). 10 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mayıs 2023. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]