Fayiz es-Serrac - Vikipedi

Ekselansları
Fayiz es-Serrac
Arapçaفايز السراج
Serrac, 2017
Libya Başkanlık Konseyi Başkanı
Görev süresi
30 Mart 2016 - 15 Mart 2021
Yardımcı Ahmed Muaytik
Yerine geldiği Nuri Ebusehmen (Genel Halk Kongresi Başkanı)
Yerine gelen Muhammed el-Menfi
Libya Başbakanı
Görev süresi
5 Nisan 2016[1] - 15 Mart 2021
Yardımcı Ahmed Muaytik
Yerine geldiği Abdullah es-Sani
Halife el-Gavil
Yerine gelen Abdulhamid Dibeybe
Savunma Bakanı
Görev süresi
6 Eylül 2018 - 29 Ağustos 2020
Başbakan Kendisi
Yerine geldiği El-Mehdi el-Bargathi
Yerine gelen Selahaddin en-Namruç
Konut ve Kamu Hizmetleri Bakanı
Görev süresi
25 Mayıs 2014 - 9 Haziran 2014
Başkan Nuri Ebusehmen
Başbakan Ahmed Muaytik
Yerine geldiği Ali eş-Şerif
Yerine gelen Züheyir Mahmud
Kişisel bilgiler
Doğum Fayiz Mustafa es-Serrac
20 Şubat 1960 (64 yaşında)
Trablus, Libya
Vatandaşlığı Libyalı (1960–günümüz), Vanuatu (2020-günümüz)
Milliyeti Libyalı
Partisi Bağımsız
Evlilik(ler)
  • Fatima et-Tarhuni
    (e. 1985; b. 1995)
  • Samera Tırabelsi
    (e. 1998; b. 2003)
  • Nadia Rıfat (e. 2005)
*Serrac'ın başbakanlığı Abdullah es-Sani ve Halife el-Gavil ile ihtilaflıydı.

Fayiz Mustafa es-Serrac (Arapçaفائز السراج veya فايز السراج; d. 20 Şubat 1960) Libya Siyasi Anlaşması kapsamında 17 Aralık 2015 tarihinde kurulan Ulusal Mutabakat Hükümetinin başbakanı 2016-2021 yılları arasında Libya Başkanlık Konseyi başkanı[2] olarak görev yapan Türk kökenli Libyalı bir siyasetçidir. Trablus Parlamentosu üyesi olmuştur.[3]

Yaşamı[değiştir | kaynağı değiştir]

Serrac, 20 Şubat 1960'ta Trablus'ta doğdu.[4] Dükkanları ve geniş arazileri olan Kuloğlu kökenli zengin bir aileden gelmektedir.[5][6] Serrac kendisinin Türk kökenli olduğunu belirtmiştir.[7] Babası Mustafa es-Serrac, Libya Monarşisi döneminde bir bakandı.[6][8] Fayiz es-Serrac mimar olarak eğitim gördü ve Albay Muammer Kaddafi döneminde İskan Bakanlığında çalıştı.[9] 2014 yılında GUK'nin Muaytik Kabinesi'nde Konut ve Kamu Hizmetleri Bakanı olarak görev yaptı.[10] Muhalifleri, siyasi atamasını yabancı bir dayatma olarak eleştirdi.[11] 2016 yılında The Guardian gazetesinde yer alan bir makale, yeni hükûmeti oluşturan BM başkanlığındaki Libya Diyaloğu üyesi Guma el-Gamati'den alıntı yaparak, Serrac'ın "IŞİD ile mücadele ve Libya birliklerinin eğitimi için yardım istemesi bekleniyor" dedi.[12]

Libya'daki 2014 seçimlerinin ardından hükûmet, Trablus'taki Yeni Genel Ulusal Kongre ile Tobruk'taki uluslararası kabul görmüş Temsilciler Meclisinin yasama organları arasında bölünmüştü.[3]

Devlet başkanlığı[değiştir | kaynağı değiştir]

Ekim 2014'ün başlarında Birleşmiş Milletler Libya elçisi Bernardino León, Libya için bir ulusal birlik hükûmeti önerdi. Hükûmet; başbakan olarak Fayiz es-Serrac'ın Başkanlık Konseyi, ülkenin doğu, batı ve güney bölgelerinden üç milletvekili ve iki bakan tarafından yönetilecekti.[13] Ancak bu ulusal birlik hükûmeti, Tobruk'taki uluslararası kabul görmüş yasama organı ve Trablus'taki rakip hükûmet tarafından reddedildi.[14] Fayiz es-Serrac ve Başkanlık Konseyinin altı üyesi ve önerilen kabine 30 Mart 2016'da Trablus'a geldi.[15] Ertesi gün, UMH'nin başbakanlık ofislerinin kontrolünü ele geçirdiği ve GUK'nin başbakan olarak atadığı Halife el-Gavil'in Mısrata'ya kaçtığı bildirildi.[16][kaynak güvenilir mi?] 14 Ekim 2014'te GUK'ye bağlı güçler, Yüksek Danıştay binasını devraldı ve Gavil kabinesinin geri döndüğünü duyurdu.[17][18] Ardından Serrac sadıkları ile Gavil güçleri arasında çatışmalar yaşandı.[19][20] 16 Eylül 2020'de Serrac, Ekim 2020'nin sonunda görevinden ayrılacağını açıkladı. Bu, Trablus'ta bir ay süren protestoların ardından geldi.[21][22] 31 Ekim 2020'de Serrac istifa kararını iptal etti.[23] Libya Siyasi Diyalog Forumu'ndan sonra yetkilerini 15 Mart 2021'de devretti.

Ulusal Mutabakat Hükûmeti[değiştir | kaynağı değiştir]

Serrac, Birleşmiş Milletler liderliğindeki bir siyasi anlaşmanın bir parçası olarak Aralık 2015'te kurulmasından 15 Mart 2021'de dağılmasına kadar Ulusal Mutabakat Hükümeti'nin başbakanıydı.

Mart 2016'da Trablus'a ilk gelişinden önce Serrac, iki ayrı suikast girişiminden sağ kurtuldu.[24]

Sonraki yıllarda, UMH ülke içinde meşru bir otorite kurumu olarak yer edinmek için mücadele etti ve Libya bölünmüş kaldı.[25] Hükûmetin ilk önerilen bakanlar grubu, Temsilciler Meclisi (TM) tarafından reddedildi ve Serrac'ın TM'den güven oyu almayan bir hükûmet kurmasına yol açtı.[26] Rakip milisler arasındaki iç çekişme yoğunlaştı ve Libya vatandaşları enflasyon, yolsuzluk ve kaçakçılık da dahil olmak üzere "ülkenin nakit rezervlerini eriten" ekonomik zorluklarla karşı karşıya kaldı.[27][28]

Birlik hükûmetini başlangıçta oluşturan Birleşmiş Milletler temsilcileri, o zamandan beri ilerleme kaydetme yeteneği konusundaki endişelerini dile getirdiler. Aralık 2016'da Güvenlik Konseyi, UMH'nin "sınırlı yetkisine" dikkat çekti ve "Libya Siyasi Anlaşması'nın beklentileri karşılamadığını ve uygulamanın durduğunu" belirttiler.[29]

Bu açıklamadan aylar sonra, Nisan 2017 tarihli bir BM Güvenlik Konseyi toplantı özeti, "Libya'nın yeniden çatışmaya girebileceği" konusunda uyarıda bulundu ve hükûmetin "terörizm, yasa dışı göç ve petrol kaçakçılığıyla mücadele etmeye çalışırken temel hizmetleri sunmak için mücadele ettiğini" söyledi.[30]

Hükûmeti daha etkili kılmak amacıyla, 2017 yılı boyunca UMH'yi ve genel Libya Siyasi Anlaşmasını yeniden yapılandırmak için bir fikir birliğine dair raporlar ortaya çıktı.[31][32]

Temmuz 2018'de Libya, Avrupa Birliği'nin Libya'dan göçü durdurmayı amaçlayan planını reddetti.[33]

10 Nisan 2019'da Birleşmiş Milletler şefi António Guterres, BM genel merkezinde hala "Trablus için kanlı bir savaştan" kaçınmayı umduğunu söyledi. Bundan iki gün önce Halife Hafter'e bağlı birlikler başkente doğru ilerlemeye başlamıştı.[34]

Serrac, Libya Siyasi Diyalog Forumu'ndan sonra yetkilerini 15 Mart 2021'de devretti.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Countries L". 16 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2016. 
  2. ^ Stephen, Chris (31 Mart 2016). "Chief of Libya's new UN-backed government arrives in Tripoli". 31 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2016. 
  3. ^ a b "Libya national unity government announced by UN after months of talks". The Guardian. 8 Ekim 2015. 22 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2015. 
  4. ^ Gillon, Jihâd (4 Aralık 2018). "Libye: dix choses à savoir sur Fayez al-Sarraj – Jeune Afrique". Jeune Afrique (Fransızca). 3 Haziran 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Haziran 2020. 
  5. ^ Pouvreau, Ana (13 Şubat 2020), Les ressorts de l’engagement de la Turquie en Libye, 1 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi, erişim tarihi: 8 Haziran 2020 
  6. ^ a b "Pacifier la Libye : le pari fou du Premier ministre Fayez al-Sarraj". France 24 (Fransızca). 8 Nisan 2016. 22 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Eylül 2017. 
  7. ^ "Outrage, Rift and Resignations Over Erdogan's Libya Plan". InsideOver (İngilizce). 1 Ocak 2020. 31 Ocak 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ocak 2022. 
  8. ^ "Italy ponders military intervention in Libya". The Economist. 5 Mayıs 2016. 13 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ağustos 2016. 
  9. ^ Mezran, Karim (9 Ekim 2015). "The Libyan Agreement: The First Step in a Long Journey". Atlantic Council. 4 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  10. ^ "GNC-approved Maetig cabinet revealed". Libya Herald. 29 Mart 2014. 30 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  11. ^ "PROFILE Fayez Sarraj: A Libyan leader with a tough job". Europe Online Magazine. Europe Online Magazine. 4 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  12. ^ Stephen, Chris. "Chief of Libya's new UN-backed government arrives in Tripoli". Chief of Libya's new UN-backed government arrives in Tripoli. The Guardian Newspaper. 31 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2016. 
  13. ^ "UN proposes unity government to end Libya conflict". 5 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2016. 
  14. ^ Benghazi, Associated Press in. "Libyan officials reject UN-proposed unity deal with rival government". The Guardian. 18 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Kasım 2015. 
  15. ^ "Support grows for Libya's new unity government". AFP. 24 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2016. 
  16. ^ "Archived copy". 10 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mart 2016. 
  17. ^ "GNC retakes parliament compound, High Council of State condemns | The Libya Observer". Libyaobserver.ly. 22 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2016. 
  18. ^ "Rival group seizes Libya's UN-backed government offices". TRT World. 15 Ekim 2016. 22 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2016. 
  19. ^ "Clashes erupt in Libyan capital Tripoli – Region – World – Ahram Online". English.ahram.org.eg. 16 Ekim 2016. 22 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2016. 
  20. ^ Musa, Rami. "Clashes erupt in Libyan capital". The Washington Post. 16 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2016. 
  21. ^ "Libya's Tripoli-based PM Al-Sarraj to stand down". Arab News (İngilizce). 16 Eylül 2020. 5 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Eylül 2020. 
  22. ^ Welle (www.dw.com), Deutsche. "Libya's UN-backed PM al-Sarraj says he plans to quit | DW | 16.09.2020". DW.COM. 5 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Eylül 2020. 
  23. ^ "Libyan PM al-Serraj takes back resignation". 9 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ocak 2022. 
  24. ^ Cairo, Bel Trew (21 Şubat 2017). "Libyan prime minister survives assassination attempt". The Times. ISSN 0140-0460. 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2017. 
  25. ^ "Libyan PM Fayez al-Sarraj: Can Former Architect Rebuild a Shattered Country?". Fanack.com. 5 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2017. 
  26. ^ "Libya's UN-backed government gets 'no confidence' vote". Al Jazeera. 23 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2017. 
  27. ^ Muntasser, Emadeddin Zahri (6 Eylül 2016). "The Coming Fall of Libya's GNA". Foreign Affairs. ISSN 0015-7120. 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2017. 
  28. ^ Pusztai, Wolfgang. "The Failed Serraj Experiment of Libya". Atlantic Council. 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2017. 
  29. ^ "UN News – Libyan political accord 'stands firm, but stuck' – UN envoy tells Security Council". UN News Service Section. 6 Aralık 2016. 30 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2017. 
  30. ^ "Libya Could Relapse into Conflict, Secretary-General's Special Representative Warns, Citing Volatile Security, Human Rights Situation | Meetings Coverage and Press Releases". United Nations. 25 Ekim 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2017. 
  31. ^ "Support growing for amending Libya government leadership: U.N. official". Reuters. 9 Şubat 2017. 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2017. 
  32. ^ "Will Libya's Government of National Accord fall?". Libyan Express – Libya News, Opinion, Analysis and Latest Updates from Libya. 13 Eylül 2017. 7 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Kasım 2017. 
  33. ^ "Libya rejects EU plans for migrant centers on its territory". Reuters. 20 Temmuz 2018. 29 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2018. 
  34. ^ "'Still time' to stop a 'bloody battle' for Libya's capital, insists Guterres". 11 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2019. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

Siyasi görevi
Önce gelen
Akile Salih İsa
Libya Temsilciler Meclisi Başkanı olarak
Libya Devlet Başkanlığı Konseyi Başkanı
2016-2021
Sonra gelen
Muhammed el-Menfi
Önce gelen
Abdullah es-Sani
Libya Başbakanı
2016-2021
Sonra gelen
Abdulhamid Dibeybe