Franz Babinger - Vikipedi

Franz Babinger (15 Ocak 1891 - 23 Haziran 1967), Osmanlı tarihi konusunda çalışmalarıyla ünlü Alman tarihçi ve dilci.

Franz Babinger, orta sınıf bir ailenin dört çocuğunun en büyüğü olarak Alman İmparatorluğu idaresindeki Bavyera'nın Weiden in der Oberpfalz kasabasında 1891 yılında doğdu. Yükseköğrenimini Würzburg ve Münih'te tarih ve İslam sanatı konusunda yaptı. Hindoloji ve Sami dilleri üzerine doktorasını verdikten sonra aynı yıl 1914'te gönüllü olarak İstanbul'a gelerek buradaki Alman karargahında çalışmaya başladı. Çanakkale, Kafkasya ve Galiçya cephelerinde bulundu. Filistin'de Cevat Paşa'nın kurmay heyetinde görev aldı. Savaşın bitiminde Almanya'ya döndükten sonra 1921'de Berlin Üniversitesi'nde İslami Bilimler Doçenti, ardından da profesör oldu.

Naziler döneminde görevinden uzaklaştırılınca Almanya'dan ayrılıp birkaç ay konuk profesör olarak Bükreş Üniversitesi'nde çalıştı. 1947'ye kadar Yaş'ta Türkoloji Enstitüsü'nde görev yaptı. Savaştan sonra Almanya'ya döndü. Münih Üniversitesi'nde Yakındoğu Tarihi ve Türkoloji profesörlüğü yaptı. 23 Haziran 1967 tarihinde, Arnavut hükümetinin davetlisi olarak gittiği Arnavuluk'un Draç şehrinde bir kazada boğularak öldü. Cenazesi Viyana’ya gönderildi. Viyana'da yakılan cenazesinin külleri Almanya’nın Würzburg şehrindeki aile mezarlığına gömüldü.[1]

Babinger'in çalışmalarının büyük bölümü Türk tarihi ve Türk dili üzerinedir. 15.-17. yüzyıllarda İstanbul konulu resimler ve ressamları üzerine sanat tarihi kitapları yazmıştır. İslam Ansiklopedisi'nde Türkler'le ilgili pek çok maddeyi yine Babinger yazmıştır. Babinger'in makalelerinden seksen üçü Güneydoğu Avrupa Derneği tarafından üç cilt olarak 1962, 1966 ve 1976 yıllarında basılmıştır.

Yapıtları[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Mehmed der Eroberer und seine Zeit, 1953 (Fatih Sultan Mehmed ve Zamanı),Oğlak Bilimsel Kitaplar, 2002
  • Stambuler Buchwesen im 18. Jahrhundert, 1919 (18. Yüzyılda İstanbul'da Kitapçılık)
  • Schejch Bedreddin, 1921 (Şeyh Bedrettin)
  • Die Frühosmanischen Jahrbücher des Urudsch, 1925 (Oruç'un Erken Osmanlı Dönemi Vakayinameleri)
  • Die Geschichtsschreiber der Osmanen und ihre Werke, 1917 (Osmanlı Tarih Yazarları ve Eserleri), Ankara, 1982
  • Ewlija Tschelebi's Reisewege in Kleinasien, 1939 (Evliya Çelebi'nin Küçükasya'daki Gezi Yolları)
  • Rumelische Streifen, 1937 (Rumeli Akınları)
  • Vier Bauvorschlaege Lianardo da Vinci's an Sultan Bajezid II, 1952 (Sultan Bayezid'e Leonardo da Vinci'nin Proje Teklifi)

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "BABINGER, Franz". TDV İslâm Ansiklopedisi. 16 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Eylül 2023. 
  • Mehmed der Eroberer und seine Zeit, 1953 (Fatih Sultan Mehmed ve Zamanı),Oğlak Bilimsel Kitaplar, 2002, ISBN 975-329-417-4