Levh-i Mahfûz - Vikipedi

Levh-i Mahfûz, Arapçada korunmuş levha anlamına gelir. İnsanların başlarına gelecek şeyleri de ihtiva ettiği için Kader Kitabı da denir.

İnanç[değiştir | kaynağı değiştir]

İslam dininde kader olarak isimlendirilen, geçmiş ve gelecek tüm olaylar ve varlıklar Allah katında bulunan Levh-i Mahfuz'da yazılı bulunmaktadır. İbn-i Kemal'e göre, Levh-i mahfuz, korunmuş levha demektir. Olmuş ve olacak her şeyin yazılı olduğu kitap anlamındadır. Melekler, Levh-i Mahfûz'u görürler.

"Gökte ve yerde gizli olan hiçbir şey yoktur ki, apaçık olan bir kitapta olmasın." (Neml Suresi, 75)[1] Ayette geçen apaçık kitap Levh-i Mahfuz olarak yorumlanır.

Olmuş ve olacak şeyler Allah'ın bilgisine bağlı olduğundan Levh-i Mahfuz doğrudan Allah'ın ilim sıfatı ile ilişkilendirilir. Korunmuş olarak nitelenmesinin nedeni, burada yazılı olan şeylerin herhangi bir müdahale ile değiştirilmekten, bozulmaktan uzak ve korunmuş olmasındandır.

Kur'an'da ilgili ayetler[değiştir | kaynağı değiştir]

Kur'an'da geçen Ümmü'l-Kitap (Kitapların Anası, Ana Kitap), Kitabun Mübin (Apaçık Kitap), Kitabun Hafîz (Koruyan Kitap), Kitabın Meknun (Saklanmış Kitap), İmamun Mubin (Apaçık İnen Kitap) ve sadece kitap ifadeleri Levhi mahfuz ile ilişkili bulunan ifadelerdir.

Buruc suresi 22. ayetinde Kur'an'ın Levh-i Mahfûz'da bulunduğu ifade edilir. (Buruc: 22),[2] ancak hiçbir tanım getirilmez. Bazı ayetlere göre Levh-i mahfûz içinde hiçbir şeyin eksik bırakılmadığı (En'âm: 59), olacak şeylere ait bilgileri saklayan (Kaf: 4), yeryüzü ve insanlarla ilgili tüm olay ve oluşların yazılı bulunduğu (Hâdid: 22) her şeyin sayılıp tespit edildiği (Yasin: 12), gökte ve yerdeki tüm gizliliklerin açıkça belirtildiği (Neml: 75), temiz yaratılan meleklerden başka kimsenin dokunamayacağı apaçık, korunmuş, koruyan, saklanmış ve ana kitap'tır. İsrâ Sûresi 58. ayette de "Bu, Kitap'ta (levh-i mahfuz'da) yazılıdır." şeklinde yer almaktadır.

Sandıkta korunan levhalar[değiştir | kaynağı değiştir]

Korunan Levhalar ifadesi dolaylı olarak Tevrat'ta da geçer ve bu levhalardan, arkalı-önlü olarak üzerine 10 emrin yazıldığı iki taş levha olarak sözedilir. Musa'ya verilen bu taş levhaların "Antlaşma Sandığı" (veya "Ahit Sandığı") olarak adlandırılan bir sandık içerisinde korunduğu yazılıdır. Tevrat'taki şekliyle Antlaşma Sandığı'nda korunan bu levhalar, geçmiş ya da gelecekteki bilgileri kapsamaz. Bu haliyle bu levhaların Levh-i Mahfuz'dan farklı olarak kaderle hiçbir ilgisi de yoktur. Bu iki taş levha üzerinde yalnızca 10 emirle ilgili bilgilerin bulunduğu yazılıdır.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Neml Suresi, 75". 24 Nisan 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2011. 
  2. ^ "el-Buruc, 85/22". 17 Ağustos 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2011.