Likavittos - Vikipedi

Likavittos
Likavittos
Harita
En yüksek noktası
Yükseklik277 m (908 ft 9+12 in)
Çıkıntı103 metre (338 ft)
Koordinatlar37°58′40″K 23°44′30″D / 37.97778°K 23.74167°D / 37.97778; 23.74167
Coğrafya
KonumAtina, Yunanistan

Likavittos, Lycabettus, Lycabettos, Lykabettos ya da Lykavittos (YunancaΛυκαβηττός), deniz seviyesinden 300 metre yüksekliğiyle Yunanistan'ın başkenti Atina'da bulunan en yüksek tepedir. Likavittos, tepenin eteğindeki bir mahalleye de adını vermiştir.

Likavittos'un zirvesine çevre mahallelere bağlanan patikaların yanı sıra Kolonaki'den çıkan bir fünikülerle de ulaşılabilmektedir. Tepenin etekleri karaçam ağaçlarıyla kaplıdır. Tepenin iki zirvesinde 19. yüzyıldan kalma Aya Yorgi Şapeli, bir tiyatro ve bir restoran bulunmaktadır.

Tepenin adı, orada eskiden yaşadığı söylenen kurtlardan ("likos" Yunanca kurt demektir) geldiği söylenmektedir. Bir diğer teoriye göreyse sözcük Pelasgların dilinden, Miken döneminden eski bir zamanda türetilmiştir.[1]

Yunan mitolojisine göre Likavittos, Atena'nın Akropolis'i inşa etmede kullanılması için Kesendire'den taşıyarak getirirken düşürdüğü kireçtaşından bir dağdır.

Tepedeki açık hava tiyatrosunda çok sayıda meşhur sanatçı konser vermiştir. Bunlar arasıda Ray Charles, Joan Baez, B.B. King, Chuck Berry, Jerry Lee Lewis, James Brown, Bob Dylan, Paco De Lucia, Al Di Meola, John Mc Laughlin, Gary Moore, Peter Gabriel, Black Sabbath, Nick Cave, Bjork, Dead Can Dance, Pet Shop Boys, Deep Purple, UB40, Placebo, Morrissey, Radiohead, Moby, Massive Attack, Faith No More, Faithless, Whitesnake, Tracy Chapman, Nightwish, Slipknot, Patti Smith, Vanessa Mae, Bryan Ferry, Tito Puente, Buena Vista Social Club, Orishas, The Prodigy ve Scorpions sayılabilir.

Likavittos'tan güneybatıya doğru Atina panoraması. Arka planda Ege Denizi, fotoğrafın sağındaysa sağdan sola doğru Akropolis, Yunan Parlamentosu, Ulusal Bahçe ve Panathinaiko Stadyumu görülebilir.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Τοπωνύμια της Αττικής". 20 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Mayıs 2020.