Mineral hidrasyon - Vikipedi

Mineral hidrasyon, suyun bir mineralin kristal yapısına eklendiği, genellikle hidrat olarak adlandırılan yeni bir mineral oluşturduğu inorganik bir kimyasal reaksiyondur. Jeolojik açıdan, mineral hidrasyon süreci retrograd alterasyon olarak bilinir ve retrograd metamorfizmada meydana gelen bir süreçtir. Genellikle metasomatizme eşlik eder ve genellikle cevher gövdeleri etrafındaki duvar kayalarının değişiminin bir özelliğidir. Minerallerin hidrasyonu genellikle tektonik veya magmatik aktivite tarafından yönlendirilebilen hidrotermal dolaşım ile uyum içinde gerçekleşir.

Süreçler[değiştir | kaynağı değiştir]

Minerallerin hidratlanmasının 2 ana yolu vardır. Biri, kalsiyum oksit – CaO- Kalsiyum hidroksit- Ca (OH) 2’nin hidrasyonunda olduğu gibi, bir oksidin bir çift hidroksite dönüştürülmesidir, diğeri ise su moleküllerinin doğrudan yeni bir mineralin kristal yapısına dahil edilmesidir.^[1] Daha sonraki süreç, feldispatların kil minerallerine, granattan klorite veya kiyonitin, muskovit hidrasyonunda sergilenir.

Mineral hidrasyonu ayrıca regolitte, silikat minerallerinin kil minerallerine dönüştürülmesiyle sonuçlanan bir süreçtir.

Bazı mineral yapılar, örneğin, montmorillonit, mineral yapısında önemli bir değişiklik olmaksızın değişken miktarda su içerebilmektedir.

Hidrasyon, Portland çimentosu gibi hidrolik bağlayıcıların mukavemet geliştirdiği mekanizmadır. Bir hidrolik bağlayıcı, bir hidrasyon reaksiyonunda çözünmeyen ürünler oluşturarak suya batan ve sertleşebilen bir malzemedir. Hidrolik veya hidrolik aktivite terimi, hidrasyon reaksiyonunun kimyasal afinitesinin göstergesidir.

Hidratlı mineral örnekleri[değiştir | kaynağı değiştir]

Hidratlı mineral örnekleri şunları içerir:

• silikatlar (SiO₄^4-, SiO₂ )
  • fillosilikatlar, kil mineralleri " genellikle yeryüzünde kayaların ayrışma ürünleri olarak veya hidrotermal sistemlerde bulunur. "
    • klorit
    • muskovit
• non-silikatlar
  • oksitler (O⁻₂, Al₂O₃,·Fe₂O₃, vb.)
  • brusit^[2]
  • götit^[2]
• karbonatlar
  • hidromagnezit^[2]
• hidroksile mineraller
  • saponit^[2]
  • talk^[2]
  • tokilinit, bir sülfit^[2]

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

• Kil-su etkileşimi
• Hidrasyon reaksiyonu

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

1. Bottke, William F. (William Frederick), 1966-. Tucson: University of Arizona Press. 2002. ISBN 0-8165-2281-2. OCLC 50643829.
2. Rivkin, A.S.; Howell, E.S.; Vilas, F.; Lebofsky, L.A. (2002). "Hydrated Minerals on Asteroids: The Astronomical Record 8 Ağustos 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi." (PDF).
3. Snellings, R.; Mertens G.; Elsen J. (2012). "Supplementary cementitious materials". Reviews in Mineralogy and Geochemistry. 74: 211-278.

Bu madde bir taslaktır. Bu maddeyi geliştirerek veya özelleştirilmiş taslak şablonlarından birini koyarak Vikipedi'ye katkıda bulunabilirsiniz.