Muhammed'in mektupları - Vikipedi

Muhammed'in devlet başkanlarına yazdığı mektuplar, İslam peygamberi Muhammed'in dünyanın siyasi liderlerine gönderdiği ve onları İslam'a davet ettiği bildirilen diplomatik mektuplardır. İslam tarihçiliğine göre Muhammed, Doğu Roma İmparatoru Herakleios'a, Pers Kralı II . Hüsrev'e, Etiyopya kralı Necaşi'ye, Mısır valisi Mukavkıs'a, Bizans Suriye'sinin vasal kralına ve Arap satrapına, ayrıca Doğu Arabistan'ın bazı aşiret despotlarına bu tür mektuplarla elçiler göndermişti.[1][2][a]

El-Taberi'nin Peygamberler ve Krallar Tarihi (MS 10. yüzyıl) adlı eserine göre, Muhammed , Hudeybiye Antlaşması'ndan (628) sonra dünyanın birçok hükümdarına mektup göndererek onları İslam'a davet etmeye karar verdi.[4][5][6] Bu mektuplardan bazılarının İslami kaynakları ve kabulü tartışma konusu olmuştur.[7]

Mektuplar[değiştir | kaynağı değiştir]

Bizans imparatoruna[değiştir | kaynağı değiştir]

Muhammed'in İmparator Herakleios'a gönderdiği mektup; Reprodüksiyon Majid Ali Khan, Muhammed The Final Messenger İslami Kitap Servisi, Yeni Delhi (1998).

İslami raporlara göre, Muhammed, Bizans'ın Persleri yenmesi ve Kudüs'ün yeniden fethinden sonra, mektubu Busra hükûmeti aracılığıyla "Sezar" a taşıması için Dihyah al-Kalbi'yi[8][9] gönderdi.[8][10]

Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla!

Allah'ın kulu ve elçisi Muhammed'den Romalıların İmparatoru Heraklius'a: Hidayet yolunu takip edenlere selâm olsun! Bu nedenle, doğrusu ben seni iradeni Allah'a teslim etmeye çağırıyorum. İradeni Allah'a teslim et, emniyette olacaksın. Allah sevabını iki kat verir. Ama yüz çevirirsen, o zaman [senin] köylülerinin günahları da senin üzerinize olacaktır. "Ey Ehlikitap! Sizin ve bizim aramızda aynı olan şu söze gelin: "Allah'tan başkasına kulluk etmeyelim, O'na hiçbirşeyi ortak koşmayalım. Allah'ı bırakıp da birbirimizi rabler edinmeyelim." Eğer yüz çevirirlerse şöyle söyle: "Tanık olun, biz Allah'a teslim olanlarız." (3:64)

İmza: Muhammed, Allah'ın elçisi

İslami kaynaklar, mektup kendisine okunduktan sonra, mektuptan etkilendiğini ve mektubun elçisine elbise ve madeni para hediye ettiğini söylüyor.[11] Daha sonra bildirildiğine göre, Muhammed'in peygamberlik iddiasının meşru olup olmadığını doğrulamak için Roma'daki belirli bir din görevlisine mektup yazdı. Ardından Roma meclisi önünde şunları söylediː "Eğer kurtuluşu ve Ortodoks yolu istiyorsanız, imparatorluğunuz için sağlam bir şekilde sabit kalın, sonra bu peygambere uyun", Roma meclisi ise bunu reddetti.[11][12] Herakleios sonunda din değiştirmemeye karar verdi, ve elçi, imparatorun tebrikleriyle Medine'ye geri döndü.[13]

Sasani İmparatoru'na[değiştir | kaynağı değiştir]

II. Hüsrev'e mektup Müslüman tarihçiler tarafından aktarıldığı şekliyle:[14]

Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla!

Allah'ın elçisi Muhammed'den, İran İmparatoru Hüsrev'e:

Selâm, hidayete tabi olup Allah'a ve elçisine iman eden, Allah'ı bir bilip, ortağı olmadığına ve Muhammed'in O'nun kulu ve elçisi olduğuna şahit olanların üzerine olsun! Seni Allah'a teslim olmaya davet ediyorum. Hiç şüphesiz ben yaşayan herkesi uyarmak ve kafirler hakkındaki o sözün gerçekleşmesi için (36:70) Allah'ın bütün insanlığa gönderdiği elçisiyim. Allah'a teslim ol ve kurtul. Eğer kabul etmezsen Mecusilerin (Zerdüştlerin) günahı da senin üzerine olacaktır.

İmza: Muhammed, Allah'ın elçisi

Müslüman geleneğine göre, mektup Abdullah es-Sahmi[9] aracılığıyla gönderilmiştir. Mektubu okuduktan sonra II. Hüsrev mektubu yırtarak[14] şöyle demişti: "Tebaalarımdan zavallı bir köle, adını benimkinin önüne yazmaya cüret ediyor."[11] Ardından Hüsrev, Yemen'in vasal hükümdarı Badhan'a, bu adamı (Muhammed) tespit etmek, ele geçirmek ve kendisine getirmek için iki yiğit adam göndermesini emretti. Abdullah ibn Huzeyfa es-Sahmi Muhammed'e Hüsrev'in mektubunu nasıl paramparça ettiğini söylediğinde, Muhammed'in tepki göstererek "Allah da onun krallığını parçalasın" dediği söylenir.[9][15]

Etiyopya Kralı'na[değiştir | kaynağı değiştir]

Muhammed'in Etiyopya Kralı Necaşi'ye mektubu:

Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla!

Allah'ın elçisi Muhammed'den, Etiyopya Kralı Necâşi'ye:

Ben senin namına, kendisinden başka ilah olmayan, Melik, Kuddûs, Selâm, Mü'min, Müheymin olan Allah'a hamd ederim. Ve şahitlik ederim ki, Meryem oğlu İsa, Allah'ın kulu ve Kelimesidir. Allah, O Kelimeyi ve o ruhu, çok temiz ve afif olan, dünya hayatından tamamıyla çekilmiş bulunan Meryem'e nefhetti. Bu surette Meryem, İsa'ya hamile kaldı. Böylece Allah, İsa'yı yarattı. Âdem'i de Allah, kudret eliyle ve bir mucize olarak yaratmıştır. Ve seni; eşi, ortağı olmayan bir tek Allah'a imana ibâdete, bana uymaya ve Allah tarafından bana gönderilenlere inanmaya davet ediyorum. Çünkü, ben Allah'ın bunları tebliğe memur elçisiyim. Seni ve halkını Aziz ve Celil olan Allah'a imana dâvet ediyorum.

Şimdi ben size İslâm hakikatlarını tebliğ ettim ve samimi nasihatta bulundum. Siz de samimi nasihatımı kabul ediniz!

"Selâm, doğru yola uyanlara olsun." (20:47)

İmza: Muhammed, Allah'ın elçisi

Müslüman kaynaklara göre mektubu aldıktan sonra Necaşi, "eğer yanına gidebilseydim, kesinlikle giderdim" dedi.[16] Ardından Necaşi İslam'ı kabul etti Muhammed'e bir cevap yazarak bunu bildirdi.[17][18] Müslüman kaynaklar, Necaşi'nin ölümünden sonra Mekke'de cenaze namazının kılındığından bahsetmektedir.[19] Necaşi'nin ölümünden sonra tahta çıkan diğer krala da bir mektup yazılabilmiş olma ihtimali vardır.[20]

Mısır valisine[değiştir | kaynağı değiştir]

Muhammedin aidiyeti tartışmalı sözde mektuplarından;[21] 1858 yılında Mısır'da bulunan, Mukavkıs'a yazdığı mektubun çizimi.[22]

Muhammed'in " İskenderiye hükümdarı" el-Mukavkıs'a mektubu:[b][1]

Rahman ve Rahim olan Allah'ın adıyla!

Allah'ın kulu ve elçisi Muhammed'den Mısır reisi Mukavkıs'a: Selâm olsun hidayete eren yola uyanlara! Ve bundan sonra, şüphesiz ben sizi Allah'a teslimiyet çağrısına çağırıyorum. Teslim ol (yani İslam'a gir) ve emniyette ol, Allah sana iki misli mükâfat verecektir. Ama yüz çevirirseniz, o zaman Mısırlıların günahı size olacaktır.

Sonra, "Ey Ehlikitap! Sizin ve bizim aramızda aynı olan şu söze gelin: "Allah'tan başkasına kulluk etmeyelim, O'na hiçbirşeyi ortak koşmayalım. Allah'ı bırakıp da birbirimizi rabler edinmeyelim." Eğer yüz çevirirlerse şöyle söyle: "Tanık olun, biz Allah'a teslim olanlarız." (3:64)

İmza: Muhammed, Allah'ın elçisi

Gassanilere[değiştir | kaynağı değiştir]

Muhammed'in, Bosra merkezli Bizans Suriye'sini yöneten el-Tārith bin ʾAbī Shamir al-Ghassānī'ye mektubu:[9][24]

Rahmân ve Rahîm olan Allah'ın adıyla!

Allah'ın elçisi Muhammed'den Ebû Şamir oğlu el-Hariṯ'ye:

Selâm olsun, hidayete eren yola uyan, Allah'a inanan ve bunda samimi olanlara! Bununla seni, ortağı olmayan bir tek Allah'a inanmaya davet ediyorum ki, saltanatın senin kalsın.

İmza: Muhammed, Allah'ın elçisi

Münzir b. Sawa, tarihi Bahreyn (Mazun) Sasani Arap valisi[değiştir | kaynağı değiştir]

Muhammed'in Münzir b. Sawa (Sultan Ahmed Qureshi'den alınan mektubun el yazması nüshasının kopyası, Letters of the Holy Prophet, Karachi (1983).

Muhammed'in Araplar tarafından el-Bahrayn olarak adlandırılan Mazun eyaletini yöneten el-Muntir bin Sāwá at-Tamīmī'ye,[1] mektubu:

Rahmân ve Rahîm olan Allah'ın adıyla!

Allah'ın Elçisi Muhammed'den Sava oğlu Münir'e:

Hidayet yolu takip edene selam olsun! Bundan sonra, and olsun ki ben sizi teslimiyet çağrısına çağırıyorum. Bu yüzden teslim olun ve güvende olun. Ve teslim olun, Allah, sizde olanı size farz kılacaktır ve benim dinimin devenin burnunun ucuna ve atın nalının ucuna kadar görüneceğini biliyorum.

İmza: Muhammed, Allah'ın Elçisi

Kısa bir görüşmeden sonra, el-Münir'in din değiştirdiği söylenir.[25][26] Daha sonra bu kararını açıklayan bir cevap gönderdi.[27] Peygamber Muhammed daha sonra şu mektubu gönderdi:

Rahmân ve Rahîm olan Allah'ın adıyla!

Allah'ın elçisi Muhammed'den Sava oğlu Münir'e:

Selâm sana! Böylece sana O'ndan başka ilah olmayan Allah'ı övüyorum. Ve şehadet ederim ki Allah'tan başka ilah yoktur ve Muhammed O'nun kulu ve elçisidir.

Bundan sonra, and olsun ki ben size Allah'ı, Kudret ve Azamet'i hatırlatırım. O halde kim ihlasla nasihat verdiyse, aslında kendisine nasihat olur. Kim de elçilerime uyar ve onların hükmüne uyarsa bana itaat etmiş olur. Ve kim onlara ihlasla öğüt verdiyse, bana da ihlasla öğüt vermiştir.

Muhakkak ki elçilerim, Allah için sizin hakkınızda güzel yorum yapmışlardır. Böylece kavmin meselesinde senin için aracılık ettiler. Öyleyse Müslümanlara teslim olduklarını bırak. Suçluların çoğunu da bağışladım, onlardan kabul buyur. Ve eğer ne olursa olsun salih isen, seni makamından almıyorum. Ve kim Yahudiliği veya Zerdüştlüğü üzerinde kalırsa, cizye yerine getirsinler.

İmza: Muhammed, Allah'ın Elçisi

Umman Azd'in eş vekilleri Jayfar ve 'Ayyad'a[değiştir | kaynağı değiştir]

Muhammed'in tarihi Umman'ın Azdi hükümdarlarına yazdığı mektup, çoğu zaman insanlarda duygu uyandıran Umman Ulusal Müzesi'nde sergilenmekte ve büyük önemi nedeniyle bu makalenin bir örneği başka müzelerde de sergilenmektedir. Müze tarafından H. 8/630'da kaleme alındığına inanılan, tuval olarak deri ve mürekkep kullanılarak Arapça yazılmış bir mektuptur. Peygamberin mührünü taşır ve aynı zamanda (yanlış) "Abbad" ya da "Abd" olarak okunan, Beni el-Julanda klanının eş vekilleri Cafer ve Ayyad'a hitap eder. Amr ibn el-As aracılığıyla onları İslam'a davet etmek için gönderildiği söylenir. Mektuba cevaben Umman, savaşsız İslam'a geçen ilk ülke oldu. Peygamber'in Umman halkına dışarıdan asla düşmanları olmaması için dua ettiği söylenmektedir. Mektup, Umman İslam tarihi bölümündeki Ulusal Müze'de önemli bir sergidir.[28] Mektup şöyle:

Rahmân ve Rahîm olan Allah'ın adıyla!

Allah'ın elçisi Muhammed'den Cülandî'nin oğulları Cafer ve Abd'e:

O halde hidayet yolunu takip edene selâm olsun! Bundan sonra, and olsun ki ben ikinizi teslimiyet çağrısına çağırıyorum. Teslim olun ve emniyette olun. Ben, doğrusu ben, diri olanları uyarmak için bütün insanlığa Allah'ın elçisiyim. O halde siz ikiniz, eğer Allah'a teslim olmaya rıza gösterirseniz, sizi korurum. Ama reddederseniz, o zaman bilin ki saltanatınız geçicidir ve benim atlılarım avlunuzu istila edecek ve benim peygamberliğim krallığınıza hakim olacaktır.

İmza: Muhammed, Allah'ın Elçisi

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

  • Muhammed'in diplomatik kariyeri

Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "The apostle sent letters with his companions and sent them to the kings inviting them to Islam. He sent Diḥya b. Khalīfa al-Kalbī to Caesar, king of Rūm; ʿAbdullah b. Ḥudhāfa to Chosroes, king of Persia; ʿAmr b. Umayya al-Ḍamrī to the Negus, king of Abyssinia; Ḥāṭib b. Abū Baltaʾa to the Muqauqis, king of Alexandria;...al-ʿAlā' b. al-Ḥaḍramī to al-Mundhir b. Sāwā al-ʿAbdī, king of Baḥrayn; Shujāʿ b. Wahb al-Asdī to al-Ḥārith b. Abū Shimr al-Ghassānī, king of the Roman border." Guillaume, A. The Life of Muhammad.[3] p. 789
  2. ^ Cyrus of Alexandria was called ⲡⲓⲕⲁⲩⲕⲟⲥ pi-kaukos "the Caucasian" by the Copts[23]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ a b c The Life Of Muhammad: A Translation of Ishaq's Sirat Rasul Allah. 13th (İngilizce). Karachi: Oxford University Press. 1967. s. 653. ISBN 0-19-636033-1. Erişim tarihi: 18 Ağustos 2021. 
  2. ^ "In Pictures: Prophet Mohammed's letters that were sent to rulers". Al Arabiya English. 14 Mayıs 2017. 8 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  3. ^ Guillaume, A. (1955). Ibn Ishaq's Sirat Rasul Allah - The Life of Muhammad Translated by A. Guillaume. Oxford University Press. 
  4. ^ Muhammad: His Life based on the earliest sources. Suhail Academy Lahore. 1994. s. 260. 
  5. ^ Muhammad The Final Messenger. Islamic Book Service, New Delhi, 110002 (India). 1998. ss. 250-251. ISBN 81-85738-25-4. 
  6. ^ The Life of Muhammad (Translated from the 8th Edition By Ism'il Ragi A. Al Faruqi). Islami Book Trust, Kula Lumpur. 1993. s. 360. 
  7. ^ Heraclius, emperor of Byzantium. Cambridge, U.K.: Cambridge University Press. 2003. ISBN 0-521-81459-6. 
  8. ^ a b "Sahih al-Bukhari 2940, 2941 - Fighting for the Cause of Allah (Jihaad) - كتاب الجهاد والسير". sunnah.com. Sunnah.com - Sayings and Teachings of Prophet Muhammad (صلى الله عليه و سلم). 18 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Ağustos 2021. 
  9. ^ a b c d "The Events of the Seventh Year of Migration - The Message". www.al-islam.org. Al-Islam.org. 5 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2013. 
  10. ^ "Mishkat al-Masabih 3926 - Jihad - كتاب الجهاد". sunnah.com. Sunnah.com - Sayings and Teachings of Prophet Muhammad (صلى الله عليه و سلم). 19 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2021. 
  11. ^ a b c When the Moon Split (A Biography of Prophet Muhammad). Darussalam Publications. 2002. ISBN 978-603-500-060-4. 
  12. ^ "Sahih al-Bukhari 7 - Revelation - كتاب بدء الوحى". sunnah.com. Sunnah.com - Sayings and Teachings of Prophet Muhammad (صلى الله عليه و سلم). 7 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2021. 
  13. ^ Sealed Nectar : Biography of the Noble Prophet. Medina, Saudi Arabia: Dar-Us-Salam Publications. 2002. ISBN 978-1-59144-071-0. 
  14. ^ a b Kisra, M. Morony, The Encyclopaedia of Islam, Vol. V, ed. C.E. Bosworth, E. van Donzel, B. Lewis and C. Pellat, (E.J.Brill, 1980), 185.
  15. ^ Fatḥ al-Bārī. Kahire. 1428. 
  16. ^ Tabakât, 1:258.
  17. ^ Taberî, 3:89
  18. ^ Zâdü'l-Meâd, 3:71-72
  19. ^ Sahih al-Bukhari 5.58.220 22 Ağustos 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  20. ^ al-Mubarakpuri(2002) p. 412
  21. ^ Some scholars such as Nöldeke consider the currently preserved copy to be a forgery, and Öhrnberg considers the whole narrative concerning the Muqawqis to be "devoid of any historical value". Öhrnberg; Mukawkis. Encyclopaedia of Islam.
  22. ^ "the original of the letter was discovered in 1858 by Monsieur Etienne Barthelemy, member of a French expedition, in a monastery in Egypt and is now carefully preserved in Constantinople. Several photographs of the letter have since been published. The first one was published in the well-known Egyptian newspaper Al-Hilal in November 1904" Muhammad Zafrulla Khan, Muhammad: Seal of the Prophets, Routledge & Kegan Paul, London, 1980 (chapter 12 3 Aralık 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.). The drawing of the letter published in Al-Hilal was reproduced in David Samuel Margoliouth, Mohammed and the Rise of Islam, London (1905), p. 365, which is the source of this image.
  23. ^ Coquin, René-Georges (1975). Livre de la consecration du sanctuaire de Benjamin (Fransızca). Paris: Institut Francais D - Archeologie Orientale. ss. 110-112. 18 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2022. 
  24. ^ MOHAMMED (S) THE MESSENGER OF ALLAH: محمد رسول الله (ص) [إنكليزي] (İngilizce). Beirut, Lebanon: Dar Al Kotob Al Ilmiyah دار الكتب العلمية. 1 Ocak 2013. ISBN 978-2-7451-8113-8. 18 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Ağustos 2021. 
  25. ^ Insān al-ʻuyūn: fī sīrat al-Amīn al-Maʼmūn (Vol.3) (Arapça). Musṭạfā al-Bābī al-Hạlabī. 1964. ss. 300-306. 
  26. ^ ar-Rawḍ al-Unuf wa al-Mashraʻ ar-Riwá (Vol.7). Beirut: DKI. 2015. s. 520. ISBN 9782745161369. 
  27. ^ "رسائل الرسول إلى الملوك والزعماء - رسالتا النبي الكريم إلى «المنذر بن ساوى.. ملك البحرين» «شفاعة المنذر في قومه»". Oman Daily (Arapça). Juraida Oman. 18 Mayıs 2019. 26 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Ağustos 2021. 
  28. ^ Ministry of Cultural Affairs of Sultanate of Oman - Advisor to HM the Sultan for Cultural Affairs 31 Ocak 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. The Letter of the Prophet Mohammad to the People of Oman - Advisor to HM the Sultan for Cultural Affairs