Nankin - Vikipedi

Nankin
南京市
Nankin şehri
Şehirden görüntüler
China üzerinde Nankin
Nankin
Nankin
Nankin'in Çin'deki konumu
Ülke Çin
EyaletJiangsu
İdare
 • Parti sekreteriHan Liming
 • Belediye başkanıHan Liming (ÇKP)
Yüzölçümü
 • Eyalet altı şehir6587 km²
Nüfus
 (2020)
 • Eyalet altı şehir9,314,685
 • Yoğunluk1400/km²
 • Kent
9,314,685
 • Metropol
9,648,136
Zaman dilimiUTC+08.00 (CST)
Posta kodu
210000-211300
Alan kodu25
Plaka öneki苏A
Şehrin simgeleri (ağaç)Deodar Cedar
(Cedrus deodara)
Şehrin simgeleri (çiçek)Méi
(Prunus mume)

Nankin[1] ya da Nanjing (Çince: 南京; pinyin: Nánjīng; "Güneyin Başkenti"), Çin'in Jiangsu eyaletinin başkenti ve Çin kültüründe önemli bir yer tutan şehirdir. Nankin, tarih boyunca çeşitli zamanlarda Çin'in başkenti olmuştur ve Çin'in dört büyük başkentlerinden biri olarak kabul edilmektedir. Nankin aynı zamanda göreceli olarak yasal ve ekonomik bir otonomiye sahip on beş şehirden biridir. Bütün bunlara ek olarak Tayvan'ı ve onu çevreleyen adaları kontrol eden Çin Cumhuriyeti Nankin'i başkenti olarak kabul etmektedir.

Yangtze Nehri yatağında olmasının avantajıyla Nankin her zaman Çin'in en önemli şehirlerinden biri olagelmiştir. Altı hanedanlık boyunca başkent ve hâlen Çin Cumhuriyeti'nin başkenti olması dışında Nankin aynı zamanda tarih boyunca Çin'in eğitim, araştırma, ulaşım ve turizm merkezi olmuştur. Nankin aynı zamanda Şangay'ın ardından Doğu Çin'deki ikinci en büyük ticaret merkezidir. Şehir, 11 semte ayrılmaktadır.[2]

Tarihçe[değiştir | kaynağı değiştir]

Modern Zamanlar[değiştir | kaynağı değiştir]

Ocak 1912'deki Çin Devrimi Çin Cumhuriyeti'nin kurulmasına, Sun Yat-sen'in ilk başkanı olması ve Nankin'in de başkent seçilmesine neden oldu. Ama, Qing Hanedanlığı hâlen kuzeydeki birçok bölgeyi kontrol altında tutuyordu, bu yüzden devrimciler Yuan Shikai'den Sun'un yerine geçmesini İmparatorun tahttan çekilmesine karşılık istediler. Yuan başkentin güçlerine daha yakın olan Pekin'in başkent olmasını emretti.

Chiang Kai-Shek komutasındaki Kuomintag ordusu 1927'de Nankin'i tekrar Çin Cumhuriyeti'nin başkenti ilan etti. KMT güçleri Pekin'i 1928 yılında ele geçirince Nankin uluslararası kabul gördü.

1937 yılında Japon ordusu o zamanlar Çin'in başkenti olan Nankin'i işgal etti. İşgal sırasında Nankin Katliamının Japon ordusu tarafından yapıldığı bugün kabul edilmektedir. Tam ölü sayısı resmî kayıtlar tutulmadığı için bilinmemektedir ama çoğu araştırmacı ölü sayısını 300.000 civarında tahmin etmektedir. Yahudi soykırımından farklı olarak bu olay dünyanın diğer bölgelerinde fazla bilinmemektedir. 1985'te Nankin Anıtı inşa edilmiştir.

Chiang hükûmetine karşı Japon işbirlikçisi Wang Jingwei tarafından Nankin'de yeni bir yönetim kuruldu ve II. Dünya Savaşından sonra KMT merkezi hükûmeti Nankin'e taşıdı. 23 Nisan 1949'da Çin Halk Cumhuriyeti ordusu Nankin'i işgal etti ve anakıtadaki Çin Cumhuriyeti yönetimi fiilen sona erdi.

2002 yılına kadar Çin Cumhuriyeti İç İşleri Bakanlığı ve Tayvan'da basılan ders kitapları Nankin'i Çin Cumhuriyeti başkenti olarak göstermekteydi.

Coğrafya[değiştir | kaynağı değiştir]

Nankin Bölgesi - Aşağı Yangtse Vadisi ve Doğu Çin

Nankin toplam 6598 km² alanı ile Çin'in en büyük ekonomi bölgesinde, Yangtze Nehri vadisinde yer alır. Yangtze Nehri, şehrin batısında yer alırken Ningzheng Tepeleri şehrin doğu, kuzey ve güneyini çevreler. Şehir, Şangay'dan 300 km, Pekin'den 1200 km ve Chongqing'den 1400 km uzaklıktadır.

Nankin doğal kaynaklar bakımından oldukça zengin sayılmaktadır, şehirde 40'tan fazla çeşitte maden bulunmaktadır. Bunlar arasında demir ve kükürt Jiangsu bölgesinde bulunanın %40'ını karşılık gelmektedir. Şehrin Strontium kaynakları Doğu Asya'da birinci sıradadır. Nankin aynı zamanda oldukça iyi su kaynaklarında sahiptir. Yangtse nehri ve çeşitli yeraltı suyu kaynakları bu durumu sağlamıştır.

Yangtse nehri ile ve dağlarla çevrili olması sayesinde Nankin şehri aynı zamanda harika doğal güzelliklere de sahiptir. Xuanwu Gölü ve Mochou Gölü gibi doğal göller insanların rahatlıkla ulaşabilecekleri şehir merkezindeyken çeşitli tepeler ve dağlar da yeşil alanlara sahiptirler ve tarihi ve kültürel alanlar içermektedirler.

İklim[değiştir | kaynağı değiştir]

 Nanjing iklimi 
Aylar Oca Şub Mar Nis May Haz Tem Ağu Eyl Eki Kas Ara Yıl
En yüksek sıcaklık (°C) 21,0 27,7 30,3 34,2 37,5 38,1 40,0 40,7 39,0 33,4 29,2 23,1 40,7
Ortalama en yüksek sıcaklık (°C) 7,2 9,5 14,2 20,7 26,2 29,1 32,2 31,7 27,7 22,5 16,2 9,9 20,6
Ortalama sıcaklık (°C) 2,7 5,0 9,3 15,6 21,1 24,8 28,1 27,6 23,3 17,6 10,9 4,9 15,9
Ortalama en düşük sıcaklık (°C) −0,7 1,4 5,3 11,0 16,5 21,0 24,9 24,4 19,9 13,6 6,8 1,1 12,1
En düşük sıcaklık (°C) −14 −13 −7,1 −0,2 5,0 11,8 16,8 16,9 7,7 0,2 −6,3 −13,1 −14
Ortalama yağış (mm) 45,2 52,1 80,4 79,9 90,7 162,0 216,3 143,5 75,3 59,5 56,3 29,5 1.090,7
Kaynak: Çin Meteoroloji Müdürlüğü[3]


Nankin kenti ılıman bir iklime sahiptir ve Doğu Asya Muson rüzgârları etkisi altındadır. Nankin'de dört mevsim de yaşanmaktadır; yazları genelde oldukça sıcak ve tüm yıl yağışlıdır. Yıllık ortalama sıcaklık 15.7 °C'dir, bugüne kadar kaydedilen en yüksek sıcaklık 13 Temmuz 1934'te kaydedilen 43 °C ve en düşük sıcaklık ise 6 Ocak 1955'te kaydedilen -16.9 °C'dir. Yılın ortalama 117 günü yağışlı geçmektedir ve yıllık ortalama yağış miktarı 1106.5mm'dir. Haziranın ortalarından Temmuzun sonuna kadar Meiyu mevsimidir, bu dönemde şehir yağışlı ve oldukça nemlidir. Şehrin resmî ağ sayfasına göre en iyi hava Eylül ile Aralık ayları arasındadır.

Hükümet[değiştir | kaynağı değiştir]

Nankin Şehri Halk Hükümeti

Nankin hükümetinin tam adı "Nankin Şehri Halk Hükümeti"dir. Şehir, şehrin fiilen valisi ve belediye başkanı ve hükümetin icra başkanı olan ÇKP Nanjing Komitesi Sekreteri ile ÇKP'nin tek parti yönetimindedir.

İdari bölümler[değiştir | kaynağı değiştir]

Nankin Eyalet altı şehri, 11 semt'e bölünmüştür.[4]

Harita Alt bölüm Çince Hanyu Pinyin Nüfus(2010) Alan (km2) Yoğunluk (/km2)
Semtler
Xuanwu semti Basitleştirilmiş Çince玄武区 Xuánwǔ Qū 651,957 75.46 8,639.77
Qinhuai semti Basitleştirilmiş Çince秦淮区 Qínhuái Qū 1,007,992 49.11 20,525.19
Jianye semti Basitleştirilmiş Çince建邺区 Jiànyè Qū 426,999 82.93 5,148.91
Gulou semti Basitleştirilmiş Çince鼓楼区 Gǔlóu Qū 1,271,191 53.00 23,998.47
Qixia semti Basitleştirilmiş Çince栖霞区 Qīxiá Qū 664,503 381.01 1,744.06
Yuhuatai semti Basitleştirilmiş Çince雨花台区 Yǔhuātái Qū 391,285 132.39 2,955.55
Banliyö
Pukou semti Basitleştirilmiş Çince浦口区 Pǔkǒu Qū 710,298 910.49 780.13
Jiangning semti Basitleştirilmiş Çince江宁区 Jiāngníng Qū 1,145,628 1,577.75 726.12
Basitleştirilmiş Çince六合区 Lùhé Qū[5][6] 915,845 1,470.99 622.60
Lishui semti Basitleştirilmiş Çince溧水区 Lìshuǐ Qū 421,323 1063.67 396.10
Gaochun semti Basitleştirilmiş Çince高淳区 Gāochún Qū 417,129 790.23 527.86
Toplam 8,004,680 6587.02 1,215.22
Lağvedilmiş semtler: Baixia semti ve Xiaguan semti

Ekonomi[değiştir | kaynağı değiştir]

Nankin'in gelişmişliğini gösteren modern bir cadde

İlk gelişmeler[değiştir | kaynağı değiştir]

Üç Krallık döneminden beri Nankin avantajlı yeri ve ulaşım olanakları sayesinde tekstil ve darphane merkezi olagelmiştir. Ming hanedanlığı döneminde Nankin sanayisi daha da gelişti ve Çin'in hatta dünyanın en gelişmiş şehirlerinden biri haline geldi. Tekstil, para basımı, matbaacılık, gemi yapımı ve başka pek çok sektörde Nankin lider oldu ve Uzak Doğu'nun en işlek merkezi haline geldi.

20. yüzyılın ilk yarısında Nankin üretim merkezi olma durumundan giderek tüketim merkezi olmaya doğru yol aldı. Bunun nedeni Nankin'in tekrar Çin'in gündemine gelmesi ile birlikte Nankin'de yaşayan zengin kesimin hızlı artışıdır. Birçok mağaza Nankin'de ürünlerini satmaya başladılar. 1933'te Nankin'deki gıda ve eğlence sektörünün cirosu üretim ve tarım sektörünün cirosunu çoktan geçmişti. Şehir nüfusunun üçte biri hizmet sektöründe çalışıyordu ve aynı zamanda fuhuş, uyuşturucu ve kumar da yaygınlaşmıştı.

1950'lerde ÇKP ulusal hızlı sanayileşme planına uygun olarak Nankin'de birçok devlet yatırımı yapıldı. Elektrik, mekanik, kimya ve çelik fabrikaları ardı ardına kuruldu ve Nankin'i Doğu Çin'in ağır sanayi şehrine çevirdi. Nankin'i "dünya sınıfı" bir sanayi kentine dönüştürmeye fazlasıyla hevesli liderler birçok hatalar da yaptılar, örneğin kömürün olmamasına rağmen yüz milyonlarca Yuan'ın kömür bulunması için harcanması 1960'larda ekonomik gelişime kötü etki yaptı.

Bugün[değiştir | kaynağı değiştir]

Şehirdeki şu anki sanayi temel olarak geçen yüzyılın 60'larının özelliklerini gösterir; elektronik, otomotiv sanayi, petrokimyasallar, çelik ve enerji sektörü "beş temel sanayi" olarak bilinmektedir. Devletin sahip olduğu bazı büyük firmalara örnek olarak Panda Elektronik, Jincheng Otomotiv ve Nankin Çelik verilebilir. Birçok uluslararası firma da Nankin'e doğrudan yabancı yatırım yapmıştır, örneğin Fiat, A. O. Smith, Sharp gibi. Nankin'in DTÖ'ye girişinin ardından şehre yabancı yatırımcı ilgisi artmıştır ve günde ortalama iki firma şehirde bürolarını açmaktadırlar.

Şehir yönetimi büyük sanayi merkezleri kurarak yatırım ortamını iyileştirmeyi amaçlamaktadırlar. Şehirde şu anda beş tane sanayi merkezi bulunmaktadır. Bütün bu yapılanlara rağmen Nankin komşu şehirlere göre daha az yabancı yatırımcı çekebilmektedir. Bununla birlikte birçok devletin sahip olduğu sanayi kuruluşu uluslararası firmalarla rekabet edememekte ve sonuç olarak özelleştirilmekte veya iflas etmekte, borca batmaktadırlar.

Son yıllarda, Nankin'in ekonomisi ticaret ve sanayinin yanı sıra şehir inşaatı ile de gelişmektedir. 2013 yılı itibarı ile kentin GSYİH'i 801 milyar RMB olup kişi başına düşen GSYİH'i ise 98,174 RMB olmuştur.

Nankin panoraması (2005)

Ulaşım[değiştir | kaynağı değiştir]

Nankin, doğu Çin'in ve aşağı Yangtse Nehri alanının ulaşım merkezi konumundadır. Şehir çeşitli ulaşım olanaklarıyla kara, hava ve su yollarını kullanan üç boyutlu bir ulaşım ağına sahiptir. Diğer Çin şehirlerinde olduğu gibi toplu taşıma halkın çoğunluğunun kullandığı ulaşım seçeneğidir. Nankin Metrosu, 2005 yılında açılmış olup 225 km uzunluğa ve 6 hata sahiptir. Nankin Lukou Uluslararası Havalimanı, hem ulusal ve hem de uluslararası uçuş hizmeti vermektedir.

Demiryolu[değiştir | kaynağı değiştir]

Nanjing Güney Tren İstasyonu

Nankin, Çin'in doğusunda önemli bir demiryolu merkezidir.[7] Pekin-Şangay (Jinghu) (eski Jinpu ve Huning Demiryollarından oluşan), Nankin-Tongling Demiryolu (Ningtong), Nankin-Qidong (Ningqi) ve Nankin-Şi'an ( Ningxi), Hefei-Nankin demiryolunu kapsar. Nankin, ulusal yüksek hızlı demiryolu ağına Pekin-Şangay Yüksek Hızlı Demiryolu ve Şanghay-Wuhan-Chengdu Yolcu Tahsisli Hattı ile ve yapım aşamasındaki birkaç yüksek hızlı demiryolu hattıyla bağlanır.

Nankin'deki ana istasyonlar Nankin İstasyonu, Nankin Güney İstasyonu, Jiangning İstasyonu, Lishui İstasyonu, Xianlin İstasyonu, Jiangning Batı İstasyonu, Nankin Doğu İstasyonu, Nankin Yolcu ve Teknik İstasyonu ile yeni Nankin Kuzey İstasyonu ve ve Lukou Air-Rail Intermodal Taşıma Merkezi İstasyonu planlama aşamasındadır. Bunlar arasında, Nankin Tren İstasyonu ulusal demiryolu merkez istasyonu ve Çin'in ilk on demiryolu merkezidir, Nankin Güney Tren İstasyonu ulusal demiryolu merkez istasyonu ve Asya'nın en büyük yüksek hızlı tren istasyonudur ve Nankin Doğu Tren İstasyonu Doğu Çin ve ülkenin en büyük 15. demiryolu ağı sıralama istasyonudur. Nankin Yolcu Teknoloji İstasyonu, tren teknoloji istasyonudur.

Nankin'deki 17 tren istasyonunun tamamı arasında, yolcu demiryolu hizmeti esas olarak Nankin Tren İstasyonu ve Nankin Güney Tren İstasyonu tarafından sağlanırken, Nankin Batı Tren İstasyonu, Zhonghuamen Tren İstasyonu ve Xianlin Tren İstasyonu gibi diğer istasyonlar küçük roller üstlenir. Nanjing Tren İstasyonu ilk olarak 1968'de inşa edildi.[8] 12 Kasım 1999'da istasyon ciddi bir yangında yandı.[9] İstasyonun yeniden inşası 1 Eylül 2005'te tamamlandı. Pekin-Şanghay Yüksek Hızlı Demiryolu üzerindeki 5 aktarma istasyonundan biri olan Nanjing Güney Tren İstasyonu'nun resmi olarak Asya'daki en büyük ve GFA (Brüt Kat Alanı) açısından dünyadaki ikinci en büyük tren istasyonu olduğu iddia edildi.[10] Nanjing Güney İstasyonu'nun inşaatı 10 Ocak 2008'de başladı.[11] İstasyon 2011 yılında kamu hizmetine açılmıştır.[12]

Havacılık[değiştir | kaynağı değiştir]

Nankin, Çin'de sivil havacılığın ilk kurulduğu şehirlerden biridir ve burada 13 havalimanı inşa edilmiştir. İlk havalimanı 1912'de Milliyetçi Hükümet tarafından yaptırılan Xiaoying Havalimanı'ydı. 1927'de Ming Palace Havalimanı askeri-sivil havalimanı olarak Ming Palace sitesinde inşa edildi. Daxiaochang Havaalanı 1929'da tamamlandı. Çin Hava Kuvvetleri için bir eğitim sahası olarak, o sırada ülkenin en büyük atış poligonunu oluşturdu. Çin tarihinin en büyük havacılık üslerindendi. Aynı zamanda dönemin en iyi tesislerine sahip havalimanıydı. Anti-Japon Savaşı Terminus'tan önce Çin'deki havacılığın en yüksek seviyesi olarak belirlenmişti. Nisan 1931'de Üniversite Sahasında kurulan Merkezi Havacılık Okulu, Çin Hava Kuvvetlerinin beşiği olarak bilinir. 1934 yılında Dajiaochang Havaalanı resmi askeri havaalanı olarak açıldı ve Ming Palace Havaalanı da sivil bir havaalanıydı. Temmuz 1956'da Nanjing Sivil Havacılık Dajiaochang Havaalanına taşındı ve Dajiaochang hem askeri hem de sivil kullanım için kullanıldı. Temmuz 1997'de Nankin Lukou Uluslararası Havalimanı açıldı, sivil havacılık Lukou Havaalanına taşındı ve Dajiaochang Havaalanı askeri havaalanı olarak kaldı. Nankin Ma'an Uluslararası Havaalanı Temmuz 2015'te açıldı ve tüm Daxiaochang Havaalanı yeniden buraya taşındı. Dajiaochang Havaalanı askeri havaalanı olarak tutuldu.

Nankin Lukou Uluslararası Havalimanı, Jiangsu Eyaleti ve Nankin Şehri'nin ağ geçit havaalanıdır. Büyük bir ulusal ana hava limanı, birinci sınıf bir havacılık limanı ve Doğu Çin'deki büyük bir kargo havalimanıdır. Şanghay Hongqiao Havaalanı ve Pudong Havaalanı ile alternatif bir havaalanıdır. 10.000 sınıfı büyük ölçekli havalimanı, büyük bir ulusal merkez havalimanı, Çin'in hava kargo merkezi, ekspres posta dağıtım merkezi ve ulusal bir bölgesel ulaşım merkezi konumundadır. Asya'dan yayılan, Avrupa ile Amerika'yı birbirine bağlayan ve Avustralya'ya ulaşan bir rota ağı kurmuştur.

Ayrıca Nankin'de Nankin Ma'an Uluslararası Havaalanı (askeri ve sivil kullanım için), Tushan Havaalanı (askeri kullanım için) ve Ruohang Nankin Laoshan Havaalanı (Çin'in ilk özel helikopter pisti) bulunmaktadır.

Denizcilik[değiştir | kaynağı değiştir]

Nankin, Çin'de önemli bir gemi trafik merkezidir. Üç Krallık'ın Dong Wu'su, askeri ve ticari limanlara sahipti ve denizaşırı yerlere sefer yapardı. Doğu Jin ve Güney Hanedanlıkları sırasında, "beş kıtaya uzanan bir nehirdi". Yuan Hanedanlığında Nankin, tahılın güneyden kuzeye taşındığı limanlardandı. Ming Hanedanlığında Nankin Limanı, Zheng He'nin seferleri için ana liman ve sefere çıkış limanı oldu.

Çağdaş Nankin Limanı, Çin'de önemli bir ana liman ve dış dünyaya açık birinci sınıf bir limandır. Yeniden yükleme, kara ve su transferi, kargo dağıtımı ve dış dünyaya açılan Doğu Çin ve Yangtze Nehri Havzasında çok işlevli bir nehir-deniz limanıdır. Yangtze Nehri Deltası'ndaki tek konteyner demiryolu ve su yoludur. Nankin'deki Yangtze Nehri'nin altındaki 12,5 metrelik derin su kanalı projesinin tamamlanması, Nankin Limanı'nı iç kesimlerdeki en derin uluslararası derin su limanı yaptı ve Çin'in nehirden denize küresel nakliyesi için kapsamlı bir merkez oldu.

Karayolu[değiştir | kaynağı değiştir]

1968'de inşa edilen Nankin Yangtze Nehri Köprüsü, Yangtze Nehri üzerinde dış yardım olmaksızın inşa edilen ilk köprüydü.[8]
Şehir merkezinde Nanjing trafiği, 1989

Yangtze Nehri Deltası'nda önemli bir bölgesel merkez olan Nankin 60'tan fazla eyalet ve taşra otoyoluyla Çin'in tüm bölgelerine iyi bağlantıları vardır.

Hu–Ning, Ning–He, Ning–Hang gibi otoyollar, yolcuların Şanghay, Hefei, Hangzhou ve diğer önemli şehirlere hızlı ve rahat bir şekilde seyahat etmelerini sağlar. Nanjing şehrinin içinde, 230 kilometre (140 mi) otoyol vardır ve otoyol kapsama yoğunluğu yüz kilometrekare başına 3,38 kilometredir (5,44 mil/100 mil kare). Şehrin toplam yol kapsama yoğunluğu yüz kilometre karede 112,56 kilometredir (181,15 mi/100 sq mi).[126] Nanjing'deki iki arter yolu Zhongshan Yolu ve Hanzhong Yolu da şehir merkezi Xinjiekou'da birbirini kesen iki ana yoldur.[13] Nankin'deki iki arter yolu Zhongshan Yolu ve Hanzhong Yolu da şehir merkezi Xinjiekou'da birbirini kesen iki ana yoldur.

Otobanlar {G+XXxx (Ulusal Otobanı, Basitleştirilmiş Çince国家高速), S+XX (Basitleştirilmiş Çince省级高速))}:

  • G25 Changchun–Shenzhen Otobanı
  • G36 Nanjing–Luoyang Otobanı
  • G40 Şanghay–Şi'an Otobanı
  • G42 Şanghay–Çengdu Otobanı
  • G4211 Nankin–Wuhu Otobanı, batıya Wuhu, Anhui'ye uzanan bir G42 çıkıntısıdır
  • S55 Nankin–Gaochun(Xuancheng)Otobanı (Basitleştirilmiş Çince宁宣高速或南京机场高速)
  • S38 Yanjiang Otobanı (Basitleştirilmiş Çince沿江高速或常合高速)
  • G2503 Nankin Çevre Otobanı (Basitleştirilmiş Çince新南京绕城高速或南京绕越高速)
  • S001 Nankin Çevre Yolu (Basitleştirilmiş Çince旧南京绕城高速或南京绕城公路)

Ulusal Otoban

Nankin, ulusal kapsamlı bir ulaşım merkezidir ve otoyol ağı yoğunluğu, ülkedeki en önemli şehirler arasındadır. 2019 yılı itibarıyla Nanjing otoyollarının trafiğe açılan toplam kilometresi 630 kilometreye, karayolu ağ yoğunluğu ise 100 kilometre karede 9,56 kilometreye ulaşarak ülkede ilk sıradadır.

Merkez olarak Nankin, Ninghu, Ninggao, Ningzhen, Ningyang, Ningchu, Ninglian, Ningtong, Ningchao, Ninghe, Ningluo, Ningma, Ningxuan, Ningyan, Ninghuai, Ningmu, Ningchang, Ninghang ve diğer kaliteli otoyollar, Jiang'ı çevreleyen illere ve şehirlere radyal düzende çıkar. Bunların arasında ulusal otoyollar arasında G25 Changshen Otoyolu (Ninghang Otoyolu), G36 Ningluo Otoyolu, G40 Şanghay-Shaanxi Otoyolu (Ninghe Otoyolu), G42 Şanghay-Rongming Otoyolu (Şanghay-Nankin Otoyolu), G4211 Ningwu Otoyolu (Ningma Otoyolu) ve G2501 Nankin Çevre Otoyolu, ulusal yollardan 104 ulusal karayolu, 205 ulusal karayolu, 312 ulusal karayolu ve 328 ulusal karayolu vardır.

Ana uzun mesafe otobüs terminalleri: Nankin Otogarı, Nankin Güney Otogarı, Nankin Kuzey Otogarı, Nankin Doğu Otogarı, Jiangning Otogarı, Lishui Otogarı, Gaochun Otogarı, Nankin Getang Otogarı.

G1xx (Pekin'den başlar), G2xx (kuzey-güney), G3xx (batı-doğu):

  • Çin Ulusal Karayolu 104—sürücüler ya kuzeybatıya Pekin'e ya da güneye Fuzhou, Fujian'a gidebilir.
  • Çin Ulusal Karayolu 205—sürücüler ya kuzeye Shanhaiguan, Hebei'ye ya da güneye Shenzhen, Guangdong'a gidebilir.
  • Çin Ulusal Karayolu 312—sürücüler ya doğuda Şanghay'a ya da batıda Kazak sınırındaki Korgas, Sincan'a gidebilirler.
  • Çin Ulusal Karayolu 328—Nankin, G328'in batı terminalidir ve sürücüler, doğu Jiangsu'daki Hai'an İlçesi'ne kadar gidebilir.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Wikimedia Commons'ta Nanjing ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ "Yabancı Özel Adların Yazılışı". Türk Dil Kurumu. 20 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Nisan 2021. 
  2. ^ "2013年江苏省行政区划" (Çince). 行政区划网. 20 Şubat 2013. 6 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Kasım 2015. 
  3. ^ 中国气象局 国家气象信息中心 (Çince). Çin Meteoroloji Müdürlüğü. 2013-03-18 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2013-02-18. 
  4. ^ 2013年江苏省行政区划. XZQH.org. 20 Şubat 2013. 17 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2014. 
  5. ^ 夏征农; 陈至立, (Ed.) (September 2009). 辞海第六版彩图本 [Cihai (Sixth Edition in Color).]. Şanghay: Shanghai Lexicographical Publishing House. s. 1451. ISBN 9787532628599. Basitleştirilmiş Çince六 (lù) (...)用于地名。如:六安;六合。 (...) 六合 区名。在江苏省南京市北部(...) 
  6. ^ 普通话审音委员会 (20 Aralık 1962), 文字改革月刊社 (Ed.), 普通話异讀詞审音表初稿(第三編) (85), Pekin: 文字改革出版社, s. 8, Basitleştirilmiş Çince(...)六合(江苏) Lùhé(...) 
  7. ^ 伴随江苏铁路发展 南京将成长三角铁路交通枢纽. Xinhua. 15 Temmuz 2009. 23 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  8. ^ a b 车站简介. Nanjing railway station. 2012. 27 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2012. 
  9. ^ 南京火车站12日晨发生特大火灾. Sina News. 1999. 29 Mayıs 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2012. 
  10. ^ 南京火车站和北京南站变身 成全国新建改建范本. 2012. 3 Aralık 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Kasım 2012. 
  11. ^ 中國評論新聞網. chinareviewnews.com. 23 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2014. 
  12. ^ 亞洲最大 京滬高鐵南京南站啟用 – 聯合報. 2 Temmuz 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Mayıs 2014. 
  13. ^ 数字交通. Nanjing Bureau of Transport. 15 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2012. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]