Narmanlı Han - Vikipedi

Narmanlı Han
Narmanlı Han'ın restorasyon sonrası dışarıdan görünümü.
Harita
Genel bilgiler
TürHan
Konumİstanbul, Türkiye
Koordinatlar41°01′45″K 28°58′30″D / 41.02917°K 28.97500°D / 41.02917; 28.97500
Tasarım ve inşaat
Mimar(lar)Giuseppe Fossati

Narmanlı Han ya da Narmanlı Yurdu, İstanbul Beyoğlu'nda yer alan tarihi bir bina.

Tarihi[değiştir | kaynağı değiştir]

2016'da başlayan restorasyon çalışmaları öncesinde hanın durumu

1831 yılında inşa edilmiş olan bina, 1880 yılına kadar Rusya Büyükelçiliği ve ardından 1914'e dek Rus hapishanesi olarak kullanılmış, daha sonra Narmanlı ailesinin mülkü olmuş ve ailenin Narman'lı kökeni nedeniyle Narmanlı Yurdu olarak anılmıştır. Sonraki yıllarda stüdyo ve konut olarak kullanılan binada Aliye Berger, Ahmet Hamdi Tanpınar ve Bedri Rahmi Eyüboğlu başta olmak üzere birçok yazar, sanatçı yaşamış ve çalışmışlardır. Beş ressam tarafından kurulan D Grubu ilk sergisini 1933 yılında Narmanlı Yurdu'nun altındaki Mimoza şapkacısında açmıştır.

Türkiye Ermeni basınının önemli yayın organlarından Jamanak'ın merkezi uzun süre burada bulunmuştur.

Günümüzde binada sadece bir noter ofisi bulunmaktadır. 1990'ların başından bu yana Narmanlı Han'ın otele dönüştürülmesi için projeler yapılsa da, 11 mal sahibi arasında bir anlaşmaya henüz ulaşılamamıştır. Son olarak noter de 2010 yılı içinde taşınmıştır.

Narmanlı ismi[değiştir | kaynağı değiştir]

Geçmişte Rus elçiliği tarafından kullanılan bina, ticaretle uğraşan ve ticaret gelirleriyle gayrimenkul yatırımları yapan Erzurum'un Narman ilçesi kökenli Narmanlı Mustafa Efendi'nin oğulları Avni ve Sıtkı Narmanlı tarafından satın alındı. Binanın bölümleri daha sonra sanatçılara düşük ücretli olarak kiralanmaya başlandı ve bir kültür merkezi haline dönüştü.[1]

Restorasyonu[değiştir | kaynağı değiştir]

Restorasyon sonrasındaki kullanım şekline ilişkin olarak iç avludan bir fotoğraf

2011 Şubat ayı başında restorasyon için keşif çalışmaları başladı. Bina 2013 yılı Aralık ayında 57 Milyon ABD Doları tutarla Tekin Esen ve Mehmet Erkul'un temsil ettiği Esen ve Erkul ailesine satıldı. 2015 yılında İstanbul II Numaralı Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu tarafından onaylanan ve 2016 Şubat ayında başlayan restorasyon çalışmaları ilk kez 2017 Eylül ayı itibarıyla gün yüzüne çıktı. Mimar Sinan Genim'in restorasyon projesi Hürriyet gazetesi yazarı Ertuğrul Özkök'ün Beyoğlu Belediye Başkanı Ahmet Misbah Demircan’la yaptığı ziyaret sonrasında kamuoyu tarafından da takip edilmeye başladı ve restorasyon çalışmaları yoğun bir şekilde eleştirildi.[2] Eleştirilerin odak noktası Narmalı Han'ın beton yığınına dönüşmesi ve yeşilliğin kalmaması yönündeydi.[3][4]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Narmanlı Mustafa Efendi, oğulları Avni ve Sıtkı Narmanlı ile, 1926, Seda Özen Bilgili
  2. ^ "Narmanlı Han'da restorasyon çalışmaları başladı". Hürriyet. 6 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2017. 
  3. ^ "Yıkımdan sonra ilk kez: Narmanlı Han'ın yeni hali görüntülendi". Diken. 6 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2017. 
  4. ^ "Narmanlı Han betona gömüldü". BirGün. 6 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2017. 

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]