Pelagonya - Vikipedi

Baba Dağı, Manastır tarafından Pelagonia'nın görünümü

Pelagonya (Makedonca: Пелагонија; Yunanca: Πελαγονíα), Antik krallığın adını taşıyan Makedonya'nın coğrafi bir bölgesidir. Antik Pelagonya, kabaca Kuzey Makedonya'daki günümüzdeki Prilepe, Mogila, Novaci, Kruševo ve Krivogaştani belediyelerine karşılık gelir.

Tarihi[değiştir | kaynağı değiştir]

Antik çağda Pelagonya, kuzeyde ve doğuda Payonya Krallığı, güneyde Lynkestis ve Karacaova ve batıda İlirya ile kabaca sınırlanmıştı; Pelagonya ovası merkezli ve Hekataios (1 FGrH 107) ve Strabon'a göre^[1] Epirot Moloss kabilesiydi,^[2]^[3] Yukarı Makedonya'nın Antik Yunan kabilesi olan Pelagoneler yaşıyordu. Bölge, MÖ 4. yüzyılda Makedon krallığına katılmış ve idari vilayetlerinden biri olmuştur. Orta Çağ'da Lynkestis ve Orestis'in isimleri geçersiz hale geldiğinde, Pelagonya daha geniş bir anlam kazandı. Bizanslılar ve Latinler arasındaki Pelagonya Muharebesi'nin (1259) mevcut Kesriye bölgesel birimini ve eski Orestis'i de içermesinin nedeni budur.

Strabon, Pelagonya'yı Tripolitis^[4] olarak adlandırır ve bölgedeki sözde üç antik kentten yalnızca birini adlandırır; Azorus. Yunan mitolojisine göre nehir tanrısı Axius'un (modern Axios veya [[Vardar Nehri}}) oğlu ve Homeros'un İlyada'sındaki Paeon Asteropaeus'un babası olan, bölgenin adını taşıyan mitolojik Pelagon iki önemli Pelagonludan birdir. İkincisi, Bosworth'a göre, II. Filip tarafından ilhak edildiğinde krallığından kaçan, Atina'dan sığınma ve vatandaşlık isteyen Pelagonyalı Menelaus (yaklaşık M.Ö. 360) idi.^[5]

Pelagonya bugün, Kuzey Makedonya ile Makedonya'nın Yunan bölgesi arasında paylaşılan bir ovadır. Kuzey Makedonya'daki Manastır ve Pirlepe'nin güney şehirlerini ve Yunanistan'ın kuzeybatısındaki Florina şehrini birleştirir; aynı zamanda iki ülke arasında önemli bir sınır geçişi olan Medžitlija-Niki'nin de bulunduğu yer.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Pelagonya Bölgesi

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

^ Strabo 9.5: Çünkü Selanikliler ve Makedonların şöhreti ve yükselişinin bir sonucu olarak, kendilerine en yakın sınırda olan Epeirote, bazıları gönüllü, diğerleri zorla Makedonlar ve Selanikliler arasına dahil oldu. Bu şekilde Athamanes, Aethices ve Talares, Selanikliler'e ve Orestae, Pelagones ve Elimiotae Makedonlara katıldı.
^ John Boardman and N. G. L. Hammond. The Cambridge Ancient History Volume 3, Part 3: The Expansion of the Greek World, Eighth to Sixth Centuries BC. Cambridge: Cambridge University Press, 1982, p. 284.
^ A J Toynbee. Some Problems of Greek History, Pp 80; 99-103
^ Strabo. Geographica, 7.327.
^ Bosworth, A.B. "Philip II and Upper Macedonia", CQ, 21 (1971).

Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]

[1] Strabo 9.5: Çünkü Selanikliler ve Makedonların şöhreti ve yükselişinin bir sonucu olarak, kendilerine en yakın sınırda olan Epeirote, bazıları gönüllü, diğerleri zorla Makedonlar ve Selanikliler arasına dahil oldu. Bu şekilde Athamanes, Aethices ve Talares, Selanikliler'e ve Orestae, Pelagones ve Elimiotae Makedonlara katıldı.

[2] John Boardman and N. G. L. Hammond. The Cambridge Ancient History Volume 3, Part 3: The Expansion of the Greek World, Eighth to Sixth Centuries BC. Cambridge: Cambridge University Press, 1982, p. 284.

[3] A J Toynbee. Some Problems of Greek History, Pp 80; 99-103

[4] Strabo. Geographica, 7.327.

[5] Bosworth, A.B. "Philip II and Upper Macedonia", CQ, 21 (1971).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]