Türk-İslam sentezi - Vikipedi

Türk-İslam sentezi, 1970'lerin ortalarında Türkiye'de ortaya çıkan aşırı sağ ideoloji.[1] Sıklıkla Ülkücüler tarafından benimsenmiştir.

Sentez, Aydınlar Ocağı çevresinde ortaya çıktı.[2] İdeolojinin önemli bir savı, Türklük ve İslamiyet arasında esasta bir uyum olduğudur. Kuramcıları, Osmanlı İmparatorluğu döneminde başlayan ümmetçilik-milliyetçilik tartışmasıyla ilgilenmiştir. Senteze göre ümmetçilik Allah iradesine teslim olmuş bir topluluğun peşinden koşmaktır.

Türk-İslam sentezi ilk olarak Soğuk Savaş sırasında Gladio Operasyonu'nun bir parçası olarak, ülkede artan Sovyet destekli sol etkiden endişe duyan Alparslan Türkeş gibi Amerikan destekli sağcı entelektüeller tarafından yaratıldı ve teşvik edildi. Dinden ilham alan bir milliyetçilik yapmak istediler.[3]

Sentezciler nihai olarak ümmet birliğine karşı olmasalar da, pratik nedenlerle bunun zorluğundan hareketle, Türk-İslam birliğinin önem kazandığını öne sürmüşlerdir. Senteze göre Türk-İslam sentez milleti, diğer İslam milletlerine göre Allah yolunda savaşma açısından ayrıcalıklı bir konumdadır.[4] Türkiye'de özellikle Büyük Birlik Partisi'nin kurucusu olan Muhsin Yazıcıoğlu'nu destekleyen birçok Türk-İslam sentezcisi mevcuttur.

Ayrıca bakınız[değiştir | kaynağı değiştir]

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Mobilization of political Islam in Turkey (2010), Banu Eligür, s. 65
  2. ^ Dursun, Çiler, Türk-İslam sentezi ideolojisinin failini tanımak, 28 Mayıs 2006, Radikal gazetesi web sitesi 20 Şubat 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
  3. ^ Mehtap Söyler (2015). The Turkish Deep State State Consolidation, Civil Military Relations And Democracy. 
  4. ^ "Türk milleti, "kafirlere karşı Allah yolunda cihad etmek" bakımından çeşitli İslam milletleri arasında "en fazla rahmaniyete mazhar olmuş" millet olarak ayrıcalıklandırılıyor" Dursun, Çiler, Türk-İslam sentezi ideolojisinin failini tanımak, 28 Mayıs 2006, Radikal gazetesi web sitesi 20 Şubat 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.