Tahâret - Vikipedi

Tahâret (Arapçaطهارة), fıkhi ve İslami bir terimdir. Abdest, gusül ve teyemmüm gibi bazı şer'i eylemlerin sonucunda elde edilir. Ayrıca Şîa fıkhında adına “Mutahhirat” veya “temizleyiciler” denen necis şeylerin giderilmesinde de kullanılır. Necasetten taharet namaz gibi bazı ibadetlerin sahih olma şartlarından biridir.

Zahiri taharet, elbise ve vücudun necasetten temiz olması; batini taharet abdest, gusül veya teyemmüm ile elde edilen temizlik ve nuranilik; ahlaki taharet ise, ruhun şirk ve günah kirlerinden uzak ve temiz olması anlamındadır.

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

Ayrıca[değiştir | kaynağı değiştir]