French
DeutschTheodoros Pangalos - Vikipedi
| Theodoros Pangalos | |
|---|---|
 | |
| Görev süresi 26 Haziran 1925 - 19 Temmuz 1926 | |
| Görev süresi 19 Temmuz 1926 - 22 Ağustos 1926 | |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | 11 Ocak 1878 Salamis, Yunanistan |
| Dini | Yunan Ortodoks |
| Askerî hizmeti | |
| Bağlılığı |  Yunanistan |
| Hizmet yılları | 1900-1926 |
| Rütbesi |  Korgeneral |
Teodoros Pangalos (Yunanca: Θεόδωρος Πάγκαλος Theodoros Pangalos, 11 Ocak 1878 - 26 Şubat 1952), Yunan asker ve siyasetçi. Seçkin bir personel memuru ve ateşli bir Venizelist ve antimonarşist olan Pangalos, Eylül 1922 isyanında Kral I. Konstantin'in tahtından indirilmesinde ve İkinci Yunan Cumhuriyeti'nin kurulmasında başrol oynamıştır.[1] Haziran 1925'te Pangalos kan dökülmeksizin bir darbe yaptı ve iktidar varsayımı kendisine Başbakan adını veren Ulusal Meclis tarafından tanındı. Yunanistan'ı Ağustos 1926'da devrilmesine dek yönetmiştir.
Pangalos bir süre kamusal yaşamdan çekildi, ancak Venizelist askeri çevrelerde aktif kaldı. Yunanistan'ın Mihver Devletleri tarafından İşgali sırasında, Pangalos ve kendisine yakın olan askeri subaylar, Güvenlik Taburlarının kurulmasında rol oynamış ve Almanlarla işbirliğinden şüphelenilmiştir. [2] Savaş sonrası bir mahkeme tarafından tahliye edildiğinde, tekrar siyasete atılmak istemiş ancak başarısız olmuş ve 1952'de ölmüştür.
İlk yılları ve kariyeri[değiştir | kaynağı değiştir]
Pangalos, 11/23 Ocak 1878'de Salamis adasında doğdu. Annesi, Yunan Devrimi'nin yerel Arvanite avcı uçağı Giannakis Meletis (Hatzimeletis) 'in soyundan gelmekle beraber, babası ise Kea adasının aristokrat bir ailesinden geliyordu.
16/29 Temmuz 1900'de Yunan Ordusu Akademisi'nden Piyade İkinci Teğmen olarak mezun oldu ve çalışmalarına Fransa'nın Paris şehrinde devam etti.[3]
1912-13 Balkan Savaşları sırasında 6. Piyade Tümeni'nde subay olarak görev yaptı. İkinci Balkan savaşı sırasında Sidirokastro'ya (Demir Hisar) giren kuvvetlerin başında yer alıyordu.
1916'da Elefterios Venizelos'un Kral I. Konstantin'e Karşı Geçici Milli Savunma Hükûmeti'ne katıldı ve yeni hükûmet için 9. Girit Alayı'nı işe almakla görevlendirildi. Yine de savaşa liderlik etme şansı yoktu, çünkü Kral Konstantin'i terk etti ve Venizelos Haziran 1917'de tüm Yunanistan'ın yönetimini devraldığında, Askeri İşler Bakanlığı personel departmanının başına getirildi. 1918'in başlarında Makedon cephesinin Strimon sektöründe 1. Piyade Tümeni Piyade Şefi olarak cepheye gitti. 1918'in sonlarında Genel Müdürlük genelkurmay başkanlığına atandı ve Kasım 1920'de ordudan atıldığı kraliyet yanlısı ve Venizelist karşıtı Birleşik Muhalefetin seçim zaferine kadar görevde kaldı.
1922'de Pangalos, monarşiyi ortadan kaldıran ve İkinci Yunan Cumhuriyeti'ni ilan eden ve Atina'da rejimin hızlı bir şekilde kurulmasında önemli bir rol oynamış olan Nikolaos Plastiras liderliğindeki 11 Eylül 1922 Devrimini destekledi. İlk işi, bir dizi önde gelen monarşist hükûmet liderini altı mahkemesinin yargılanmasıyla askeri mahkemede yargılamaktı. 14/27 Kasım'da Askeri İşler Bakanı seçildi ve Makedonya ile Trakya'daki Yunan ordusunu, Türkiye ile savaş bitmediği için yeniden organize etmekle görevlendirildi bu dönem içinde yakında bölgeye yönelik bir saldırının gerçekleşmesinden korkuluyordu. Aralık ortasından emrettiği " Evros Ordusu " nun yeniden düzenlenmesi o kadar başarılıydı ki, Yunan Yüksek Komutanlığı, Lozan barış müzakerelerindeki Türk talepleri karşısında Doğu Trakya'ya olası bir ilerleme için hazırlık yaptı. Pangalos'un ordusunun yarattığı askeri tehdit Türklerin geri çekilmesine yardımcı olarak Lozan Antlaşmasını imzalamalarını sağladı.
Kararlı bir milliyetçi olan Pangalos, antlaşma şartlarına itiraz etti ve birliklerinin anlaşmayı engellemek için Türkiye'ye saldıracağını açıkladı. Yaşananların ardından istifaya zorlandıysa da, tutumu onu antlaşmaya itiraz eden Yunan toplumunun birçok kesiminde popüler hale getirdi.[4] Bunu izleyen siyasi istikrarsızlık döneminde, Pangalos, hükûmetler gelip giderken bir dizi bakanlık pozisyonu kazanarak ve kaybederek savaşa girdi.
Ekim 1923'te başarısız Leonardopoulos-Gargalidis darbe d'Etat girişiminin bastırılmasına yardım etti ve Aralık ayında Selanik Parlamentosu'na seçildi. 31 Mart 1924'te Alexandros Papanastasiou kabinesinde Kamu Düzeni Bakanı olarak atandı ve 18 Haziran'a kadar görevi bir kez daha Askeri İşler Bakanı oldu ve kabinedeki yerini 25 Temmuz 1924'te istifasına dek korudu.[5]
İktidarı[değiştir | kaynağı değiştir]
24 Haziran 1925'te siyasi istikrarsızlığın ülkeyi riske attığından korkan Pangalos'a sadık kalan memurlar, hükûmeti hazırladıkları bir darbe ile devirdi ve Cumhurbaşkanı Pavlos Kunduriotis'i Pangalos'u Başbakan olarak atamaya zorladılar. Pangalos hemen genç cumhuriyeti kaldırmış ve eski şefi Plastiras da dahil olmak üzere otoritesine meydan okuyabilecek herkesi kovuşturmaya başlamıştır.Bu dönemde basın özgürlüğü kaldırılmış ve bir dizi baskıcı yasa çıkarılmıştır . Pangalos 3 Ocak 1926'da olağanüstü hâl ilan etti ve diktatörlük yetkisi aldı. Nisan 1926'da, hileli seçimlerde de kendisini cumhurbaşkanı seçti. Ekonomik cephede Pangalos, ikiye kesilmiş kağıt paralar sipariş ederek para birimini devalüe etmeye çalıştı.
Ancak siyasi ve diplomatik yetersizliği yakında belli oldu. Selanik'teki Yugoslav ticareti için çok fazla hak kabul etti, ancak hepsinden kötüsü, Yunanistan'ı, Yunanistan'ın zaten gergin uluslararası ilişkilerine zarar veren Sokak Köpeği Savaşı olarak adlandırdı. Yakında, iktidara gelmesine yardımcı olan memurların çoğu, çıkarılması gerektiğine karar verdi. Türkiye ile ilişkiler konusunda Lozan antlaşması ile hala anlaşılmamış ve başarılı bir şekilde Türkiye'ye karşı bir savaşta faşist İtalya ile ittifak kurmaya çalışmıştır.
29 Ağustos 1926'da General Yeoryos Kondilis liderliğindeki bir karşı darbe onu görevden aldı ve Kunduriotis cumhurbaşkanı olarak geri dönerken, Pangalos Izzeddin Kalesi'nde iki yıl hapse mahkûm edildi.
Hapis cezasının ardından[değiştir | kaynağı değiştir]
1930'da Pangalos hapse gönderildi. İki yıl hapis yattı ve Venizélos tarafından birçok afın verildiği bir dönemde serbest bırakıldı. Darbeden önceki halk desteğini bir daha kazanamadı ve bir daha Yunan siyasetinde bir rol oynamadı. Yunanistan 1941'de Almanlara düştükten sonra, Pangalos ve diğer Venizelist memurları yeni işbirlikçi rejimi desteklemek için harekete geçti. [2] Komünistlerin hakim olduğu Ulusal Kurtuluş Cephesine karşı ve Kral II. George ve kraliyet hükûmetinin sürgünden geri dönmesine karşı kullanmayı umduğu Güvenlik Taburlarının kurulmasında, sahne arkasında da olsa önemli bir rol oynadı. [2] Pangalos özellikle Yunanistan'daki tüm SS liderlerinin en uç ve en şiddetli kabul edilen SS- Standartenführer Walter Blume'ye yakındı. [2] Blume, 1944 yazında Pangalos'un, o noktaya kadar sinir krizi geçirmeye çok yakın olan Yannis Rallis'in yerine kukla Yunan Devletinin başbakanını atamasını istedi. [2] İşbirliği yapmakla suçlandı, ancak Eylül 1945'te tüm suçlamalardan temizlendi. 1950'de başarısız bir şekilde parlamentoya girmeye çalıştı ve iki yıl sonra Kifisia'da öldü.
Popüler kültürde[değiştir | kaynağı değiştir]
Teodoros Pangalos, Stin epohi tou Pangalou şarkısında bahsedilmiştir (Pangalos, Greek zamanlarında) Yeoryos Miçakis tarafından, aslında Corc Dalaras tarafından söylenmiştir.
Kitaplar[değiştir | kaynağı değiştir]
- Mazower, Mark Hitler'in Yunanistan'ı, New Haven: Yale University Press, 1995, 0300089236.
Dış bağlantılar[değiştir | kaynağı değiştir]
- Newspaper clippings about Theodoros Pangalos in the 20th Century Press Archives 15 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. of the ZBW
Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]
- ^ "Theodoros Pangalos". 22 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2020.
- ^ a b c d e Mazower 1995.
- ^ Great Military and Naval Encyclopaedia (5) ss. 214-215
- ^ "History of Athens, The Mid War Period, Dictatorship general Theodoros Pangalos 1925-1926". 25 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Mart 2020.
- ^ "Κυβέρνησις ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ - Από 12.3.1924 έως 25.7.1924" (Yunanca). General Secretariat of the Government. 4 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Şubat 2015.
