Vakfe - Vikipedi

Vakfe, hac ibadetini yerine getiren kişinin belirli bir zaman diliminde belirli yerlerde bir süre durmasıdır.^[1] Arafat ve Müzdelife olmak üzere ikiye ayrılmaktadır. Arafat vakfesinde Arafat'ın herhangi bir yerinde bir süre beklemek yeterlidir. Hanefî, Şâfiî ve Hanbelîlere göre Urene vadisi üzerinde yapılacak vakfe geçerli değilken Mâlikîlere göre ise Urene vadisinde vakfe yapan kişinin vakfesi geçerli olmakla birlikte ceza kurbanı kesmesi gerekir.^[1] Müzdelife vakfesinde Muhassir vadisi hariç Müzdelife'nin herhangi bir yerinde vakfe yapılabilir. Vakfenin geçerli (sahih) olabilmesinin iki şartı vardır: hac için ihramlı olmak ve vakfeyi özel (belirli) yer ve zamanda yapmak.^[2]

Ayetler[değiştir | kaynağı değiştir]

Vakfenin geçtiği ayetler şunlardır:

"Hac için insanlara çağrı yap da yaya olarak ve bitkin binekler üzerinde derin vadilerden geçip sana gelsinler. Gelsinler de kendi menfaatleri bizzat görsünler ve onlara rızık olarak verdiği küçük ve büyük baş hayvanlar üzerine belli günlerde Allah'ın adını ansınlar. Onlardan yiyin, eli darda olan yoksula da yedirin. Sonra Arafat vakfesini tamamlasınlar, adaklarını yerine getirsinler ve Beyt-i atîki (Kâbe'yi) tavaf etsinler."

— Hac:27–28

(Bu ayetin aslında "Arafat" kelimesi geçmemekte !!!.)

Meallerde de geçmemekte!!!

Misal (Elmalılı Hamdi Yazır):

"İnsanları hacca çağır; yürüyerek veya incelmiş binekler üstünde (uzak yollardan) her derin vadiyi aşarak sana gelsinler.Ta ki kendilerine ait birtakım menfaatlere şahid olsunlar; Allah'ın kendilerine rızık olarak verdiği hayvanları belli günlerde kurban ederken O'nun adını ansınlar. Siz de onlardan yiyin, yoksulu, fakiri de doyurun."

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]