Yahuda (havari) - Vikipedi

James Tissot tarafından resmedilen İsa'nın ölümünden sonra, vicdan azabı çekmekten yıpranmış Yahuda
Carl Bloch tarafından resmedilen Yahuda, Son Akşam Yemeği'ni terk ederken

Yahuda (İbraniceיהודה‎, romanize: Yehûdâh; GrekçeῚούδας, romanize: Yoúdas) veya Hristiyanların söylemiyle Yahuda İşkariyot[a] (ölüm y. MS 30 veya 34), birinci yüzyılda Yahudilerin yaşadığı Yahudiye eyaletine, İsa'yı öldürmek için gelmiş Roma lejyonlarına, para karşılığı İsa'nın saklandığı yeri söyleyen Yahudi havari ve din adamı. Hristiyanlığa göre Romalılar İsa'yı çarmıha gerip öldürdükten sonra, yaptığı hainlikten ötürü pişmanlık duymuş, vicdan azabı çekmiş ve en sonunda kendini asarak intihar etmiştir.

Geleneksel Hristiyan görüşüne göre Yahuda, sadece 30 gümüş dinar karşılığı İsa'nın yerini Romalılara söylemiştir. Yahuda'nın ardından On İki Havari arasındaki yerine diğer havarilerce Mattiya getirilir.[1] Son Akşam Yemeği'nden sonra İsa'yı 30 gümüş karşılığında Sanhedrin adı verilen meclise bildirmesi[2] ve onu öperek ele vermesi nedeniyle Yahuda'nın adı ve öpüşü ihanet sözcüğüyle eş anlamlı kullanılır olmuştur.[3] 2006 yılında National Geographic Society tarafından yaklaşık 1800 yıl önce yazılmış "Yahuda'nın Müjdesi'ne" ulaşılmıştır.

Etimoloji[değiştir | kaynağı değiştir]

İşkaryot terimi Latince kökenli sicario teriminden türemiştir ve Türkçede "hain, ispiyoncu, katil" anlamlarına gelir. Hristiyan inancına göre İsa'nın saklandığı yeri Romalılara gösterdiği için Yahuda'ya İşkaryot ismi verilmiştir.

Notlar[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ İbraniceיהודה איש-קריות‎, Yehûdâh Ish-Kerayot; GrekçeῚούδας Ὶσκαριώτης, Yoúdas Ískariótis; LatinceIudam Iscariotem, hepsinin ortak anlamı "Hain Yahuda" veya "İspiyoncu Yahuda".

Kaynakça[değiştir | kaynağı değiştir]

  1. ^ Elçilerin İşleri 1:26 16 Ağustos 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.: "Ardından bu iki kişiye kura çektirdiler; kura Mattiya'ya düştü. Böylelikle Mattiya on bir elçiye katıldı."
  2. ^ "Matta 26:14". 18 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Şubat 2016. 
  3. ^ "Focus Dergisi". 18 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Şubat 2016.