بریل طلایی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

این نوشتار نیازمند پیوند میان‌زبانی است. در صورت وجود، با توجه به خودآموز ترجمه، میان‌ویکی مناسب را به نوشتار بیفزایید.

بریل طلایی (به انگلیسی: Beryl dore) با فرمول شیمیایی Be₃Al₂(SiO₃)₆ از مجموعه کانی ها است. در هیدروفلوئوریک اسید محلول است. BeO:13.96% و Al₂O₃:18.97% و SiO₂:۶۷٫۰۷٪ و ادخال هایOH,Cs,Li,Na ,Mg,Mn,Fe,Ca,Cr برای اولین بار در روسیه کشف شد و از نظر شکل بلور: منشوری - به ندرت قرصی شکل، رنگ: بی رنگ - قرمز - سیاه - سیاه جواهری - سبز تیره - صورتی - آبی تیره، شفافیت: شفاف - نیمه کدر، شکستگی: صدفی - نامنظم، جلا: شیشه‌ای - صدفی، رخ: ناقص - مطابق با سطح، سیستم تبلور: هگزاگونال و در رده‌بندی سیلیکات است همچنین خاصیت مغناطیسی ندارد و منشأ تشکیل آن پگماتیتی - هیدروترمال - پنوماتولیتی - دگرگونی است.

همایند کانی‌شناسی (پاراژنز) آن سختی - چگالی - اشعه X - خواص نوری - واکنش‌های شیمیایی آپاتیت - تورمالین - توپاز- اورتوز- کوارتز- تورمالین- توپاز- کاسیتریت است ، از نظر ژیزمان بلوری - آگرگات دانه‌ای - فشرده - شعاعی کمیاب است و بیشتر در پگماتیت‌های برزیل، سری لانکا و نامبیا یافت می‌شود.

جستارهای وابسته[ویرایش]

• کانی

منبع[ویرایش]

• پردیس کشاورزی ایران

این یک مقالهٔ خرد کانی‌شناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.