جنگ‌های جنسی فمینیستی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

جنگ‌های جنسی فمینیستی (انگلیسی: Feminist sex wars) که با نام‌های جنگ‌های جنسی لزبین‌ها، جنگ‌های جنسی یا جنگ‌های پورن نیز شناخته می‌شوند، اصطلاحاتی هستند که برای اشاره به بحث‌های جمعی بین فمینیست‌ها در مورد تعدادی از مسائل گسترده در رابطه با جنسیت و فعالیت‌های جنسی استفاده می‌شوند. اختلاف نظرها در مورد مسائل جنسی، جنبش فمینیستی، به‌ویژه متفکران برجسته فمینیست را در اواخر دهه ۱۹۷۰ و اوایل دهه ۱۹۸۰ عمیقاً قطبی کرد و تا به امروز همچنان بر بحث بین فمینیست‌ها تأثیر می‌گذارد.[۱]

طرفین توسط گروه‌های فمینیست ضدپورن و فمینیست مثبت‌نگر جنسی با اختلاف نظر در مورد جنسیت، از جمله پورنوگرافی، شهوت‌نگاره، تن‌فروشی، اعمال جنسی زنان زن‌آمیز، نقش زنان تراجنسیتی در جامعه لزبین‌ها، سادومازوخیسم و سایر مسائل جنسی مشخص می‌شد. جنبش فمینیستی در نتیجه این بحث‌ها به‌شدت دچار دودستگی شد.[۲][۳][۴][۵][۶] بسیاری از مورخان جنگ‌های جنسی فمینیستی را پایان دوره موج دوم فمینیستی (که در حدود سال ۱۹۶۳ آغاز شد) و همچنین منادی موج سوم (که در اوایل دهه ۱۹۹۰ آغاز شد) می‌دانند.[۷]

دو دیدگاه متضاد[ویرایش]

دو گروه به‌عنوان فمینیست‌های ضدپورنوگرافی و فمینیست‌های مثبت‌نگر جنسی شناخته شدند.

فمینیست‌های ضدپورنوگرافی[ویرایش]

آندرا دورکین
کاترین مک‌کینون
آریل لوی، دستورالعمل دیورکین-مک کینون را به‌عنوان «تفرقه‌انگیزترین موضوع» جنگ‌های جنسی فمینیستی توصیف کرد.[۸] دورکین روح جنبه ضدپورنوگرافی بحث را در جمله معروف خود به تصویر کشید: «من یک فمینیست رادیکال هستم، نه از نوع سرگرم‌کننده‌اش.»[۹]

در سال ۱۹۷۶، آندریا دورکین تظاهراتی را علیه فیلم اسناف در نیویورک ترتیب داد، اما تلاش برای راه‌اندازی سازمانی برای ادامه کارزار ضدپورنوگرافی فمینیستی شکست خورد. تلاش‌ها در لس‌آنجلس موفقیت‌آمیزتر بود، و «زنان علیه پورنوگرافی» در پاسخ به اسناف در سال ۱۹۷۶ تأسیس شد. آن‌ها علیه آلبوم سیاه و آبی (۱۹۷۶) رولینگ استونز مبارزه کردند.[۱۰] جنبش ضدپورنوگرافی ایالات متحده با تأسیس «زنان علیه خشونت در پورنوگرافی و رسانه» (WAVPM) در سال ۱۹۷۷ در سانفرانسیسکو، پس از کنفرانسی در سال ۱۹۷۶ در مورد خشونت علیه زنان که توسط مراکز محلی زنان برگزار شد، جایگاه خود را به‌دست‌آورد. اعضای اولیه شامل سوزان گریفین، کاتلین بری و لورا لدرر بودند.

WAVPM اولین کنفرانس ملی پورنوگرافی را در سال ۱۹۷۸ در سانفرانسیسکو ترتیب داد.[۱۱] این کنفرانس منجر به تشکیل فمینیست‌های ضدپورنوگرافی در نیویورک در سال ۱۹۷۹ تحت عنوان زنان علیه پورنوگرافی (WAP) شد[۱۲] و سازمان‌ها و تلاش‌های مشابهی در سراسر ایالات متحده ایجاد شد. در سال ۱۹۸۳، پیج ملیش، یکی از اعضای سابق WAVPM و WAP، فمینیست‌هایی که با پورنوگرافی مبارزه می‌کنند را بر فعالیت‌های سیاسی متمرکز کرد، که به دنبال تغییرات قانونی برای محدود کردن صنعت پورن بودند. آندریا دورکین و کاترین مک‌کینون خواستار قوانین مدنی برای محدود کردن هرزه‌نگاری بودند و به‌همین منظور پیش‌نویس قانون حقوق مدنی ضد پورنوگرافی را تهیه کردند[۱۳] که به نام دورکین-مک کینون نیز شناخته می‌شود.

فمینیست‌های مثبت‌نگر جنسی[ویرایش]

اصطلاحات فمینیسم طرفدار جنسیت و بعدتر فمینیسم مثبت‌نگر جنسی از الن ویلیس الهام گرفته شد.[۱۴]

از سال ۱۹۷۹، الن ویلیس، روزنامه‌نگار فمینیست، یکی از اولین صداهایی بود که فمینیست‌های ضدپورنوگرافی را به‌دلیل آنچه که او به‌عنوان خالص‌گرایی جنسی، اقتدارگرایی اخلاقی و تهدیدی برای آزادی بیان می‌دید، مورد انتقاد قرار داد. مقاله او در سال ۱۹۸۱، «افق‌های درخشان: آیا جنبش زنان طرفدار جنسیت است؟» خاستگاه اصلی «فمینیسم طرفدار جنسیت» است.[۱۵] در پاسخ به رشته ضدپورنوگرافی فمینیسم، فمینیست‌های مثبت‌نگر جنسی، سکس را به‌عنوان راهی برای لذت بردن زنان ترویج کردند و مواضع ضدپورنوگرافی را هم‌سو با جنگ جناح راست سیاسی علیه سکس تفریحی و پورنوگرافی می‌دانستند.[۱۶] گروه‌های مثبت‌نگر جنسی اولیه شامل سامویس، که در سال ۱۹۷۸ در سانفرانسیسکو تأسیس شد و اعضای اولیه آن شامل گیل روبین و پت کالیفیا و مافیای جنسی لزبین که توسط دوروتی آلیسون و جو آرنون در نیویورک در سال ۱۹۸۱ تأسیس شد،[۱۷] بودند. «کارگروه ضد سانسور فمینیستی (FACT)» در سال ۱۹۸۴ توسط الن ویلیس در پاسخ به بیانیه دورکین-مک‌کینون راه‌اندازی شد.[۱۸] در سال ۱۹۸۹ در بریتانیا فمینیست‌ها علیه سانسور متشکل شدند، و «فمینیست‌ها برای بیان آزاد» که در سال ۱۹۹۲ توسط مارسیا پالی در ایالات متحده تشکیل شد و اعضای آن شامل نادین استروسن، جوآن کندی تیلور، ورونیکا ورا و کاندیدا رویال بودند.

اتفاقات کلیدی[ویرایش]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Atmore, Chris (2002). Sexual Abuse and Troubled Feminism in Snakes and Ladders: Reviewing feminists at the centuries end. Routeledge. p. 92. ISBN 978-0-415-19799-1.
  2. Duggan, Lisa; Hunter, Nan D. (1995). Sex wars: sexual dissent and political culture. New York: Routledge. ISBN 978-0-415-91036-1.
  3. Hansen, Karen Tranberg; Philipson, Ilene J. (1990). Women, class, and the feminist imagination: a socialist-feminist reader. Philadelphia: Temple University Press. ISBN 978-0-87722-630-7.
  4. Gerhard, Jane F. (2001). Desiring revolution: second-wave feminism and the rewriting of American sexual thought, 1920 to 1982. New York: Columbia University Press. ISBN 978-0-231-11204-8.
  5. Leidholdt, Dorchen; Raymond, Janice G (1990). The Sexual liberals and the attack on feminism. New York: Pergamon Press. ISBN 978-0-08-037457-4.
  6. Vance, Carole S (1989). Pleasure and Danger: Exploring Female Sexuality. Thorsons Publishers. ISBN 978-0-04-440593-1.
  7. As noted in:
  8. آریل لوی. "زندانی جنسی". مجله نیویورک. صفحهٔ ۴. بازیابی شده در ۲۴ دسامبر ۲۰۱۷.
  9. «دورکین» در Dworkin، مصاحبه‌ای که در ابتدا در "Off Our Backs" منتشر شد، که در «رادیکال صحبت کردن: فمینیسم بازپس گرفته شده است» تجدید چاپ شد. توسط رناته کلاین و دایان بل.
  10. Bronstein, Carolyn (2011). Battling Pornography: The American Feminist Anti-Pornography Movement 1976-1986. Cambridge University Press. pp. 88–97. ISBN 978-0-521-87992-7.
  11. Currens, Elizabeth Gail (2007). Performing Gender, Enacting Community. p. 50. ISBN 978-0-549-26870-3.[پیوند مرده]
  12. McBride, Andrew. "The Sex Wars, 1970s to 1980s". Archived from the original on 2012-06-24. Retrieved 2011-12-06.
  13. Demaske, Chris (2011). Modern Power and Free Speech: Contemporary culture and issues of equality. Lexington Books. p. 140. ISBN 978-0-7391-2784-1.
  14. Ellen Willis, Lust Horizons: The 'Voice' and the women's movement بایگانی‌شده در ۲۰۱۵-۰۵-۱۸ توسط Wayback Machine, Village Voice 50th Anniversary Issue, 2007. This is not the original "Lust Horizons" essay, but a retrospective essay mentioning that essay as the origin of the term. Accessed online 7 July 2007. A lightly revised version of the original "Lust Horizons" essay can be found in No More Nice Girls, pp. 3–14.
  15. Ellen Willis, Lust Horizons: The 'Voice' and the women's movement بایگانی‌شده در ۲۰۱۵-۰۵-۱۸ توسط Wayback Machine, Village Voice 50th Anniversary Issue, 2007. This is not the original "Lust Horizons" essay, but a retrospective essay mentioning that essay as the origin of the term. Accessed online 7 July 2007. A lightly revised version of the original "Lust Horizons" essay can be found in No More Nice Girls, pp. 3–14.
  16. Johnson, Meri Lisa (2007). Third Wave Feminism and Television. I.B. Taurus. p. 70. ISBN 978-1-84511-246-2.
  17. "About us". lesbiansexmafia.org. Lesbian Sex Mafia. Retrieved 4 November 2015.
  18. Boffin, Tina (1996). Stolen Glances in Lesbian Subjects: A Feminist Studies Reader. Indiana University Press. p. 121. ISBN 978-0-253-33060-4.

پیوند به بیرون[ویرایش]