دریای بلینگسهاوزن - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
دریای بلینگسهاوزن (به انگلیسی: Bellingshausen Sea) بخشی از آبهای اقیانوس منجمد جنوبی واقع در جنوب اقیانوس آرام است که در غرب قطب جنوب و در جنوب غربی دماغه هورن در میان شبهجزیره جنوبگان و دریای آموندسن واقع شده[۱] و گسترهای از جزیرهٔ الکساندر یکم تا جزیره ترستون را در بر میگیرد.[۲] جزایر الکساندر یکم، پتر یکم و شارکو از مهمترین جزایر این دریا بهشمار میروند.[۱]
دریای بلینگسهاوزن به افتخار دریاسالار فابیان گوتلیب فون بلینگسهاوزن، مکتشف روس که موفق به دور زدن قطب جنوب در فاصلهٔ سالهای ۱۸۱۹ تا ۱۸۲۱ شد چنین نامگذاری شدهاست.[۳] او در ژانویهٔ ۱۸۲۱ به این دریا رسید[۴] و موفق به کشف جزیرهٔ پتر یکم در ۲۲ ژانویه و جزیرهٔ الکساندر یکم در ۲۹ ژانویهٔ همان سال شد[۳] (نامگذاری هردو جزیره توسط بلینگسهاوزن صورت گرفتهاست).[۱] با این حال بلینگسهاوزن نخستین کسی نبود که از این دریا میگذشت و پیش از او جیمز کوک نیز در ۳۰ ژانویهٔ ۱۷۷۴ توانسته بود طی جنوبیترین سفر دریاییش به این نقطه از زمین برسد.[۴]
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ "Bellingshausen Sea." The Columbia Electronic Encyclopedia, Sixth Edition. Columbia University Press., 2011. Answers.com بازدید در تاریخ ۵ مه ۲۰۱۱.
- ↑ "Bellingshausen Sea." The American Heritage® Dictionary of the English Language, Fourth Edition. Houghton Mifflin Company, 2004. Answers.com بازدید در تاریخ ۵ مه ۲۰۱۱.
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ "Fabian Gottlieb von Bellingshausen." Encyclopædia Britannica. Encyclopædia Britannica Online. Encyclopædia Britannica, 2011. Web. بازدید در تاریخ ۵ مه ۲۰۱۱.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ William James Mills. Exploring Polar frontiers: A - L., Volume 1. ABC-CLIO, 2003, ISBN 1-57607-422-6. Google Books, (بازبینی به تاریخ ۵ مه ۲۰۱۱).