رمانتیک گوتیک - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
رمانتیک گوتیک (انگلیسی: Gothic romance film) گونهای از فیلم گوتیک با جذابیت زنانه است. دایان والدمن در سینما ژورنال نوشت که این دسته از فیلمهای گوتیک «در نظامی پدرسالارانه اجازه داد تا بیان ترس، خشم و بیاعتمادی زنانه انجام پذیرد» و این گونه فیلمها در طول جنگ جهانی دوم و پس از آن «تأکیدی بود غیرمعمول، بر تأیید ادراک زنانه و تفسیر و تجربه زیسته». بین سالهای ۱۹۴۰ و ۱۹۴۸، فیلم رمانتیک گوتیک در هالیوود رواج داشت و توسط کارگردانان و بازیگران سرشناس تولید میشد. معروفترین فیلمهای آن دوران ربکا (۱۹۴۰)، سوءظن (۱۹۴۱) و چراغ گاز (۱۹۴۴) بودند. فیلمهای کمتر شناختهشده جریان زیرین (۱۹۴۶) و خواب، عشق من (۱۹۴۸) بودند. والدمن موضوع گوتیک این فیلمها را اینگونه توصیف میکند: «یک زن جوان بیتجربه با یک مرد مسن خوشتیپ ملاقات میکند که به تناوب جذب او شده و دفع میشود».[۱] از دیگر فیلمهای این دهه میتوان به کلبه طلسمشده (۱۹۴۵) و وارثه (۱۹۴۹) اشاره کرد.[۲]
فیلمهای رمانتیک گوتیک از دهه ۱۹۴۰ اغلب حاوی «مایه داستانی ریشآبی» هستند، به این معنی که در محیط معمولی خانه، استفاده از یک قسمت خاص یا ممنوع است یا بهطور کامل بستهاست.[۳] در فیلمها، اتاق ممنوعه استعارهای از تجربه سرکوبشده قهرمان است و باز کردن اتاق، لحظهای دلخراش در فیلم است.[۴] علاوه بر این، چیدمان خانه در چنین فیلمهایی (و همچنین رمانهای گوتیک) باعث ایجاد «سرگردانی فضایی است [که] باعث ترس و بیقراری عجیبی میشود».[۵]
در سال ۲۰۱۵ گیلرمو دل تورو کارگردان فیلم قلهای به رنگ خون را منتشر کرد. او گفت که فیلمهای گذشته «بهطرز درخشانی توسط زنان نوشته شدهاست و توسط کارگردانان مرد به فیلم تبدیل شدهاند، که قدرت شخصیتهای زن را کاهش میدهند». او در قلهای به رنگ خون به دنبال معکوس کردن این جریان در سینما بود.[۶] در سال ۲۰۲۳، کارگردان آنا بیلر یک رمان رمانتیک گوتیک با الهام از فیلمهای رمانتیک کلاسیک گوتیک هالیوود به نام قلعه ریشآبی منتشر کرد که یک فیلمنامه بود و بهعنوان یک فیلم در حال ساخت است.[۷]
جستارهای وابسته[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
- ↑ (Waldman 1984، ص. 29)
- ↑ McKee 2014، ص. 163
- ↑ (Jacobs 2007، ص. 38)
- ↑ (Jacobs 2007، ص. 39)
- ↑ (Jacobs 2007، ص. 184)
- ↑ Dockterman, Eliana (October 8, 2015). "Crimson Peak Arms the Damsel With a Knife". Time. Retrieved October 15, 2015.
- ↑ Glassman, Julia. "The Love Witch' Director Channels Her Inner Hitchcock in a New Bluebeard Story". The Mary Sue.
منابع[ویرایش]
- Waldman, Diane (Winter 1984). "'At Last I Can Tell It to Someone!': Feminine Point of View and Subjectivity in the Gothic Romance Film of the 1940s". Cinema Journal. 23 (2): 29–40. doi:10.2307/1225123.
- McKee, Alison L. (2014). The Woman's Film of the 1940s: Gender, Narrative, and History. Routledge Advances in Film Studies. Routledge. ISBN 978-1-135-05370-3.
- Jacobs, Steven (2007). The Wrong House: The Architecture of Alfred Hitchcock. nai010 publishing. ISBN 978-90-6450-637-6.
برای مطالعه بیشتر[ویرایش]
- Shoos, Diane L. (2017). "Gaslight, Gaslighting, and the Gothic Romance Film". Domestic Violence in Hollywood Film: Gaslighting. Palgrave Macmillan. pp. 39–62. ISBN 978-3-319-65063-0.
- Spicer, Andrew (2002). Film Noir. Inside Film. Longman/Pearson Education. ISBN 978-0-582-43712-8.
An overview of a film genre that is both celebrated and contested. Describes its origin in German Expressionism, French Poetic Realism and its development with American genres: the gangster/ crime thriller, horror and Gothic romance.