سلول‌های هرمی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سلول هرمی
یک نورون هرمی مربوط به قشر جدید (به انگلیسی: Neocortex) انسان که توسط تکنیک گلژی رنگ‌آمیزی شده است. توجه کنید که دندریت رأسی به صورت عمودی از بالای پریکاریون گسترش یافته و تعداد زیادی دندریت قاعده‌ای به صورت شعاعی از مرکز قاعده به خارج پراکنده شده‌اند.
جزئیات
مکان	Cortex esp. Layers III and V
شکل	هرمی چندقطبی
کارکرد	excitatory projection neuron
پیام‌رسان عصبی	اسید گلوتامیک, GABA
شناسه‌ها
MeSH	D017966
شناسه نورولکس	sao862606388
TH	H1.00.01.0.00044
FMA	84105

نرون‌های هرمی (به انگلیسی: Pyramidal neurons) یا یاخته‌های هرمی نوعی از نورون‌ها هستند که در برخی نواحی مغز، همچون قشر مخ، هیپوکمپ و آمیگدال یافت می‌شوند. نورون‌های هرمی واحدهای تحریک‌کننده‌ٔ اولیه‌ٔ قشر پری‌فرونتال و مسیر قشری-نخاعی (به انگلیسی: Corticospinal tract) پستانداران می‌باشند. نورون‌های هرمی برای اوّلین بار توسط سانتیاگو رامون کاخال کشف و مطالعه شد. از آن پس، مطالعه‌ٔ نورون‌های هرمی بر مباحثی اعم از انعطاف‌پذیری عصبی (به انگلیسی: Neuroplasticity) و شناخت متمرکز شد.

منابع[ویرایش]

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Pyramidal cells». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۵ آوریل ۲۰۱۴.