علوم قانونی - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

علوم قانونی Forensic science (نیز: دانش قضایی) به معنای به‌کارگیری علوم مختلف به ویژه پزشکی و زیست‌شناسی در قوانین جنایی و مدنی است که عمدتاً در موارد جنایی در حین تحقیقات جنایی و بر اساس استانداردهای قانونی مرتبط با شواهد و پرونده‌های کیفری مورد استفاده قرار می‌گیرد.

دانشمندان علوم قانونی در طول تحقیقات خود، به جمع‌آوری، حفظ و تجزیه و تحلیل شواهد علمی اقدام می‌کنند. درحالی که برخی از دانشمندان پزشکی قانونی به منظور جمع‌آوری شواهد به صحنه جرم می‌روند، گروهی دیگر نقش کارشناسان آزمایشگاهی را به عهده می‌گیرند و به تجزیه و تحلیل اشیائی که توسط افراد دیگر به آنها داده می‌شود می‌پردازند.[۱]

دانشمندان علوم قانونی علاوه بر نقش آزمایشگاهی خود، به عنوان شاهد متخصص در پرونده‌های جنایی و مدنی شهادت می‌دهند و می‌توانند برای دادستانی یا وکیل مدافع نیز کار کنند. در حالی که هر رشته‌ای در عمل می‌تواند علم قضایی باشد، حوزه‌های خاصی در طول زمان به وجود آمده‌است که بیشترین ارتباط را دارند.[۲] علم قضایی ترکیبی از دو واژه لاتین مختلف است: forensis و science. واژه forensis به معنای قانونی، مربوط به بحث یا آزمون انجام شده در معرض عموم است. از آنجایی که محاکمه‌ها در زمان قدیم به‌طور عمومی برگزار می‌شد، مباحث قضاوتی به دنبال داشت. اصطلاح علوم قانونی می‌تواند به عنوان استفاده از روش‌های علمی و فرایندهای حل مسئله در حوزه جرم شناخته شود.

ریشه‌شناسی[ویرایش]

اصطلاح علوم قانونی از واژه لاتین forensis به معنای «از یا قبل از انجمن» می‌آید.[۳] تاریخ این اصطلاح ناشی از دوره امپراتوری روم است که طی آن اتهام جنایی به معنای ارائه پرونده در برابر گروهی از افراد عمومی در یک انجمن بود. هر دو شخص متهم به جرم و شاکی به صحبت در خصوص دعوا می‌پرداختند. نتیجه دادگاه به نفع فردی بود که به بهترین شکل استدلال و بیان می‌کرد.

تاریخ[ویرایش]

ریشه‌های علوم قانونی و روش‌های اولیه[ویرایش]

جهان باستان فاقد رویه‌های قانونی استانداردی بود که بتوانند به مجرمان در فرار از مجازات کمک کند. تحقیقات و محاکمات جنایی به شدت به اعترافات اجباری و شهادت شاهدان وابسته بود. با این حال، در منابع تاریخی شواهدی از روشهایی دیده می‌شود که در قرنهای بعد به عنوان روشهای پزشکی قضایی مورد توجه قرار گرفتند.[۴]

اولین نوشته کتبی از استفاده از طب و حشره‌شناسی برای حل پرونده‌های جنایی به کتاب <i id="mwMQ">Xi Yuan Lu</i> (ترجمه شده به عنوان شستشوی دوران[۵][۶]) نوشته شده در چین توسط Song Ci (宋 宋، ۱۱۸۶–۱۲۴۹) در سال ۱۲۴۸ در زمان سلسله سونگ بر می‌گردد که مدیر محکمه، زندان و نظارت[۷] بود. Gunhegarancha Kardankal (اسراف مجرمان، انتشارات لوتوس Pvt. Ltd.) نوشته دکتر Vasudha Apte (استاد و دانشمند - پزشکی قانونی، هند) که به زبان مراتی نوشته شده حاوی اطلاعات در مورد ۱۳۰ روش مختلف برای تحقیقات قانونی است.[۸][۹]

توسعه علوم قانونی[ویرایش]

جراحی‌های Ambroise Paré در طول قرن‌های بعد، زمینه‌سازی برای توسعه تکنیک‌های قانونی ایجاد کرد.

در قرن شانزدهم در اروپا، پزشکان در مجموعه‌های ارتش و دانشگاه شروع به جمع‌آوری اطلاعات در مورد علت و نحوه مرگ کردند. آمبروز پاره، یک جراح ارتش فرانسوی بود که به‌طور سیستماتیک اثرات مرگبار خشونت را بر اندام‌های داخلی مطالعه کرد.[۱۰][۱۱] دو جراح ایتالیایی، Fortunato Fidelis و Paolo Zacchia، پایه و اساس آسیب‌شناسی مدرن را با مطالعه تغییراتی که در ساختار بدن به عنوان نتیجه بیماری به وجود آمد، ایجاد کردند.[۱۲] در اواخر قرن ۱۸، نوشته‌های این موضوعات شروع به ظهور کردند که شامل یک رساله در مورد پزشکی قانونی و بهداشت عمومی توسط پزشک فرانسوی Francois Immanuele Fodreé[۱۳] و سیستم کامل پزشکی پلیس توسط متخصص پزشکی آلمان یوهان پتر فرانک می‌شدند.[۱۴]

همان‌طور که ارزش‌های عقلانی عصر روشنگری به‌طور فزاینده ای در جامعه قرن هجدهم نفوذ می‌کرد، تحقیقات جنایی به روش مبتنی بر شواهد و روش عقلایی تبدیل شد - استفاده از شکنجه برای اعمال اعتراف محدود شد و اعتقاد به جادوگری و سایر قدرت‌های غیبی برای تأثیرگذاری بر تصمیمات دادگاه، عمدتاً متوقف شدند. دو مثال از علم پزشکی قانونی انگلیسی در پرونده‌های حقوقی فردی نشان دهنده استفاده روزافزون منطق و روال در تحقیقات جنایی در آن زمان است. در سال ۱۷۸۴، در لنکستر، جان تامس برای قتل ادوارد کالشو با یک تپانچه محاکمه و محکوم شد. هنگامی که جسد Culshaw مورد بررسی قرار گرفت، یک گلوله کاغذ (کاغذ خرد شده برای محافظت از پودر و توپ در پوزه) در سر مقتول یافت شد که با روزنامه پاره شده در جیب تامس، مطابقت داشت و که منجر به پذیرش مجرم بودن او شد.[۱۵]

در سال ۱۸۱۶ کارگر مزرعه ای در شهر واریک محاکمه و محکوم به قتل خدمتکاری جوان شد. او در یک استخر کم عمق غرق شده بود و علامت‌های حمله خشونت‌آمیز داشت. پلیس پدیده‌ها و علائمی از پارچه‌های مخملی را با یک پچ دوخته شده در زمین مرطوب در نزدیکی استخر پیدا کرد. دانه‌های پراکنده گندم و فلفل هم وجود داشت. شلوار یک کارگر مزرعه ای که گندم نان کوبیده بود، مورد بررسی قرار گرفت و دقیقاً با نشانه‌های یافته شده در زمین نزدیکی استخر مطابقت داشت.[۱۶]

سم‌شناسی و مسیر حرکت گلوله[ویرایش]

یک روش برای شناسایی اکسید آرسنیک (آرسنیک ساده) در جسد در سال ۱۷۷۳ توسط شیمیدان سوئدی، کارل ویلهلم شیل معرفی شد.[۱۷] کار او در سال ۱۸۰۶ توسط والنتین راس Valentin Ross شیمیدان آلمانی که یادگرفت که سم را در دیواره‌های معده قربانی پیدا کند، شناسانده شد.[۱۸]

دستگاه برای آزمایش آرسنیک، طراحی شده توسط جیمز مارش .

جیمز مارش اولین کسی بود که این علم جدید را در علوم قانونی به کار برد او توسط دادستانی در دادگاه قتلی در سال ۱۸۳۲ فراخوانده شد تا به عنوان یک شیمیدان شهادت دهد. متهم، جان بول، متهم به مسموم کردن پدربزرگش با قهوه با آرسنیک بود. مارش آزمایش استاندارد را با مخلوط کردن یک نمونه مشکوک با سولفید هیدروژن و اسید هیدروکلریک انجام داد. او توانست آرسنیک را به عنوان تری سولفید آرسنیک زرد تشخیص دهد.[۱۹]

آنتروپومتری[ویرایش]

صفحه ای از کتابی از برتیلون (۱۸۹۳)، که اندازه‌گیری مورد نیاز برای سیستم شناسایی آنتروپومتری را نشان می‌دهد.

افسر پلیس فرانسوی برتیلون اولین کسی بود که تکنیک انسان‌شناسی آنتروپومتری را در اجرای قانون اعمال می‌کرد و بدین ترتیب یک سیستم شناسایی بر مبنای اندازه‌گیری‌های فیزیکی ایجاد کرد. قبل از آن زمان، جنایتکاران تنها می‌توانستند با نام یا عکس شناسایی شوند.[۲۰][۲۱] او در سالهای دهه ۱۸۷۰ از روش های ad hoc که برای شناسایی مجرمان دستگیر شده در فرانسه استفاده می‌کردند ناراضی بود و کار خود را در زمینه ایجاد یک سیستم قابل اعتماد برای سنجش از نوع انسان انجام داد.[۲۲]

اثر انگشت[ویرایش]

سر ویلیام هرشل یکی از نخستین کسانی بود که از استفاده از اثر انگشت در شناسایی مظنونان جنایتکار حمایت کرد. او وقتی که برای خدمات مدنی هند مشغول به کار بود، شروع به استفاده از علامت‌های اسکن شده در اسناد به عنوان یک اقدام امنیتی برای جلوگیری از انحلال امضاها در سال ۱۸۵۸کرد.[۲۳]

اثر انگشت که توسط ویلیام هرشل ۱۸۵۹/۶۰ گرفته شده‌است.

در سال ۱۸۷۷ در Hooghly (نزدیک کلکته)، هرشل استفاده از اثر انگشت را در قراردادها و بخشنامه‌های قانونی و بازنشستگان ترویج کرد تا از جمع‌آوری پول توسط بستگان پس از مرگ یک بازنشسته جلوگیری کند.[۲۴]

زنان شاغل اداری در اداره پلیس LA در حال انگشت نگاری و عکس برداری در سال ۱۹۲۸.

تست اولنوتی[ویرایش]

آزمایش Uhlenhuth، یا آزمایش آنتی‌ژن آنتی‌بادی precipitin برای گونه‌ها، توسط پل Uhlenhuth در سال ۱۹۰۱ ابداع شد و می‌توانست خون انسان را از خون حیوانات متمایز کند. تست نشان دهنده یک پیشرفت بزرگ بود و اهمیت فوق‌العاده ای در علوم قانونی به دست آورد.[۲۵] این تست برای پزشکی قانونی توسط موریس مولر، مؤسسه سوئیس در دهه ۱۹۶۰، مورد اصلاح قرار گرفت.[۲۶]

DNA[ویرایش]

تجزیه و تحلیل قضایی DNA برای اولین بار در سال ۱۹۸۴ استفاده شد. این روش توسط Alec Jeffreys توسعه یافت. او متوجه شد که تغییرات در کد ژنتیکی می‌تواند برای شناسایی افراد و به اشتراک گذاشتن افراد از یکدیگر استفاده شود. اولین کاربرد پروتئین‌های DNA توسط جفریز در حادثه دو قتل در شهر کوچک ناربورو در سال ۱۹۸۵ استفاده شد. یک دختر مدرسه ۱۵ ساله به نام لیندام مان، مورد تجاوز قرار گرفته و در بیمارستان روان‌پزشکی کارلتون هیز به قتل رسیده بود. پلیس مظنونی پیدا نکرد اما توانست یک نمونه مایع منی دریافت کند.

بلوغ[ویرایش]

Cartoon of a man holding a bloody knife looking contemptuously at a display of half-a-dozen supposed and dissimilar likenesses
نمایش آخرین تکنیک‌های پزشکی قانونی در تلاش‌های پلیس برای شناسایی و دستگیری قاتل زنجیره ای جک قاتل.

با شروع قرن بیستم، علوم قانونی در زمینه تحقیقات جنایی به‌طور گسترده‌ای توسعه یافت. تحقیقات علمی و جراحی توسط پلیس متروپولیتن در طول پیگیری قتل‌های زنجیره ای جک راپر، که دهه ۱۸۸۰ تعدادی از روسپیان را کشته بود، به‌طور گسترده مورد استفاده قرار گرفت. این مورد، حوزه ای جدید در کاربرد علم پزشکی محسوب می‌شد. تیم‌های بزرگ پلیس تحقیقات خانه به خانه ای در سراسر Whitechapel انجام دادند. مواد قانونی جمع‌آوری و مورد بررسی قرار گرفت. مظنونان شناسایی و شناسایی شدند یا بیشتر مورد بررسی قرار گرفتند یا از تحقیق حذف شدند. کار پلیس امروز همان الگو را دنبال می‌کند.[۲۷] بیش از ۲۰۰۰ نفر مصاحبه شدند، «بیش از ۳۰۰ نفر» مورد بررسی قرار گرفتند و ۸۰ نفر بازداشت شدند.[۲۸]

این تحقیق در ابتدا توسط گروه تحقیقات جنایی (CID) انجام شد. بعدها، افسرانی از اداره مرکزی اسکاتلند یارد برای کمک رسانی فرستاده شدند. در ابتدا، قصابی‌ها، جراحان و پزشکان به علت شیوه ضرب و جرح مورد شک قرار گرفتند. موارد غیبت و حضور قصابی‌ها و کشتارگاه‌های محلی مورد بررسی قرار گرفت و نتیجه آن حذف برخی موارد از تحقیق بود.[۲۹]

شرلوک هولمز، شخصیت داستانی محبوب، در استفاده از تجزیه و تحلیل قانونی، از دوره خود پیشی گرفت.

نشانه نمادین جدید پزشکی قانونی و استفاده از استدلال در کار کارآگاهی، شخصیت داستانی شرلوک هولمز، نوشته شده توسط آرتور کانن دویل در اواخر قرن نوزدهم بود. او برای علوم قانونی الهام بخش است، مخصوصاً به این دلیل که مطالعه حسی او در صحنه جرم، سرنخ‌های اندک به سلسله ای از حوادث ربط می‌داد. او از شواهد ردیابی مانند رد کفش و تایر، و همچنین اثر انگشت، مسیر حرکت گلوله و گرافولوژی، که در حال حاضر به عنوان معاینه اسناد سوژه شناخته می‌شود، استفاده زیادی کرد.[۳۰] چنین شواهدی برای تست نظریه‌های پلیس و کارآگاهان مورد استفاده قرار می‌گیرد.[۳۱] تمام تکنیک‌های حمایت شده توسط هولمز بعدها به واقعیت تبدیل شدند. در بسیاری از موارد گزارش شده، هولمز غالباً شکایت از این دارد که صحنه جرم توسط دیگران، به ویژه پلیس، دستکاری شده‌است، و این نشانه ضرورت حیاتی حفظ یکپارچگی بررسی صحنه جرم است. او از شیمی تجزیه برای تجزیه و تحلیل باقیمانده‌ها و همچنین بررسی سم‌شناسی و تعیین سم استفاده کرد. او از قواعد پرتابه با اندازه‌گیری کالیبر و تطابق آنها را با یک آلت قتاله استفاده می‌کرد[۳۲]

تقسیمات[ویرایش]

نمایندگان بخش تحقیقات جنایی ارتش ایالات متحده یک صحنه جرم را بررسی می‌کنند
تحقیقات پلیس در Ashton-under-Lyne، انگلستان، با استفاده از چادر برای محافظت از صحنه جرم

زمین‌شناسی قانونی[ویرایش]

زمین‌شناسی قانونی (Forensic geology) علم بررسی و مطالعه شواهد فیزیکی و خواص شیمیایی مربوط به مواد معدنی و رابطه آنها با سایر موضوعات یافت شده در زمین و محوطه مربوط به یک جرم است که برای پاسخ به سوالات مطرح شده در سیستم حقوقی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

مهندسی قانونی مواد[ویرایش]

مهندسی قانونی مواد(Forensic materials engineering) شاخه ای از مهندسی حقوقی است که به دنبال مدارک و شواهد بر اساس مواد و اشیاء به جامانده در وقوع جرم یا رخداد حادثه است. به طوری که گشتن در عیب و ناکاملی‌های مواد و اشیاء به جامانده شاید علت وقوع حادثه را توضیح دهد یا وجود ماده ای مشخص در محل حادثه، ارتکاب جرم را آشکار کند.

مهندسی حقوقی[ویرایش]

مهندسی حقوقی (انگلیسی: Forensic engineering) یا مهندسی قانون، شاخه کابردی علوم مهندسی در حقوق و تحقیقات حقوقی و دادگستری است، که در حوزه انجام تحقیقات فنی و مهندسی از دیدگاه حقوقی و قانونی، فعالیت می‌کند.

علم دادگستری[ویرایش]

علم دادگستری (Litigation science) عبارت است از تجزیه و تحلیل یا داده‌های توسعه یافته یا تولید شده به‌طور خاص برای استفاده در یک محاکمه در مقایسه با آنچه که در طول تحقیقات مستقل تولید شده‌است. این تمایز توسط دادگاه تجدیدنظر یالات متحده هنگام ارزیابی پذیرش کارشناسان صورت گرفت.[۳۳]

آمارها[ویرایش]

در سال ۲۰۱۴ در ایالات متحده بیش از ۱۴٬۵۰۰ تکنسین علمی قانونی وجود داشته‌است.[۳۴]

جستارهای وابسته[ویرایش]

کتابشناسی[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ "Job Description for Forensic Laboratory Scientists". Crime Scene Investigator EDU. Archived from the original on 6 September 2015. Retrieved 28 August 2015.
  2. ↑ "Sections". American Academy of Forensic Sciences. 27 August 2015. Archived from the original on 30 August 2015. Retrieved 28 August 2015.
  3. ↑ Shorter Oxford English Dictionary (6th ed.), انتشارات دانشگاه آکسفورد, 2007, ISBN 978-0-19-920687-2
  4. ↑ Schafer, Elizabeth D. (2008). "Ancient science and forensics". In Ayn Embar-seddon, Allan D. Pass (eds.) (ed.). Forensic Science. Salem Press. p. 40. ISBN 978-1-58765-423-7. {{cite book}}: |editor-last= has generic name (help)
  5. ↑ "Forensics Timeline". Cbsnews.com. Archived from the original on 29 June 2011. Retrieved 2011-12-20.
  6. ↑ A Brief Background of Forensic Science بایگانی‌شده در ۱۶ دسامبر ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine
  7. ↑ Song, Ci و Brian E. McKnight. شستشوی غضب‌ها: پزشکی قانونی در چین قرن سیزدهم. ان آربور: مرکز مطالعات چینی، ایالت میشیگان، 1981. چاپ. پ. 3
  8. ↑ http: 8B٪ E0% A4% 95% E0% A4% B2
  9. ↑ https://www.youtube.com/watch؟v=EBRpjm3ymI8&t=1s https://www.bookganga.com/eBooks/Books/Details/4896197709532181230 بایگانی‌شده در ۱ آوریل ۲۰۱۹ توسط Wayback Machine https://corporatedir.com/company/lotus-publications-private-publications محدود
  10. ↑ Kelly, Jack. Gunpowder: Alchemy, Bombards, and Pyrotechnics: The History of the Explosive ... New York: Basic Books. p. 79. ISBN 0-465-03718-6. Archived from the original on 23 July 2016.
  11. ↑ Porter, Roy; Lorraine Daston; Katharine Park. The Cambridge History of Science: Volume 3, Early Modern Science. p. 805.
  12. ↑ Suter, Patricia; Russell D. Earnest; Corinne P. Earnest. The Hanging of Susanna Cox: The True Story of Pennsylvania's Most Notorious Infanticide and the Legend that Kept it Alive. Mechanicsberg: Stackpole Books. p. 20.
  13. ↑ Madea, Burkhard. Handbook of Forensic Medicine. Sussex: Wiley Blackwell. p. 10. ISBN 978-0-470-97999-0. Archived from the original on 5 May 2016.
  14. ↑ Lindemann, Mary. Medicine and Society in Early Modern Europe. Cambridge: University of Cambridge. p. 135. ISBN 0-521-41254-4.
  15. ↑ McCrery, Nigel. Silent Witnesses. London: Random House Books. p. 51. ISBN 978-1-84794-683-6. Archived from the original on 13 May 2016.
  16. ↑ Science Against Crime. New York City: Doubleday. 1972. pp. 12–13. ISBN 0-385-09249-0.
  17. ↑ Bell, Suzanne. Drugs, Poisons, and Chemistry. New York: Facts on File. p. 8. ISBN 0-8160-5510-6. Archived from the original on 27 April 2016.
  18. ↑ Parker, RJ (2015). Forensic Analysis and DNA in Criminal Investigations: INCLUDING COLD CASES SOLVED. RJ Parker Publishing. p. 66. ISBN 978-1-5143-4836-9.
  19. ↑ "Archived copy". Archived from the original on 7 October 2015. Retrieved 2015-11-04.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link)
  20. ↑ As reported in, "A Fingerprint Fable: The Will and William West Case". "Archived copy". Archived from the original on 10 November 2005. Retrieved 2005-12-19.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:عنوان آرشیو به جای عنوان (link)
  21. ↑ کیرستن موآن تامپسون، فیلم جرم و جنایت: تحقیق در صحنه. لندن: Wallflower Press (2007): 10
  22. ↑ Ginzburg, Carlo (1984). "Morelli, Freud, and Sherlock Holmes: Clues and Scientific Method". In Eco, Umberto; Sebeok, Thomas (eds.). The Sign of Three: Dupin, Holmes, Peirce. Bloomington, IN: History Workshop, Indiana University Press. p. 105. ISBN 978-0-253-35235-4. LCCN 82049207. OCLC 9412985. {{cite book}}: Italic or bold markup not allowed in: |publisher= (help)
  23. ↑ Herschel, William J (1916). The Origin of Finger-Printing (PDF). Oxford University Press. ISBN 978-1-104-66225-7. Archived from the original (PDF) on 25 July 2011.
  24. ↑ Herschel, William James (25 November 1880). "Skin furrows of the hand" (PDF). Nature. 23 (578): 76. Bibcode:1880Natur..23...76H. doi:10.1038/023076b0. Archived from the original (PDF) on 15 June 2011.
  25. ↑ Michael Kurland, Irrefutable Evidence: A History of Forensic Science (p. 200), Dee, 2009, شابک ‎۹۷۸۱۴۶۱۶۶۲۳۹۶
  26. ↑ کیت اینمان، نورا رودین، اصول و عمل جرم‌شناسی: حرفه علوم قانونی (ص 32)، CRC Press، 2000
  27. ↑ Canter, David (1994), Criminal Shadows: Inside the Mind of the Serial Killer, London: HarperCollins, pp. 12–13, شابک ‎۰−۰۰−۲۵۵۲۱۵−۹
  28. ↑ Inspector Donald Swanson's report to the Home Office, 19 October 1888, HO 144/221/A49301C, quoted in Begg, Jack the Ripper: The Definitive History, p. 205; Evans and Rumbelow, p. 113; Evans and Skinner, The Ultimate Jack the Ripper Sourcebook, p. 125
  29. ↑ Inspector Donald Swanson's report to the Home Office, 19 October 1888, HO 144/221/A49301C, quoted in Begg, Jack the Ripper: The Definitive History, p. 206 and Evans and Skinner, The Ultimate Jack the Ripper Sourcebook, p. 125
  30. ↑ Alexander Bird (27 June 2006). "Abductive Knowledge and Holmesian Inference". In Tamar Szabo Gendler and John Hawthorne (ed.). Oxford studies in epistemology. p. 11. ISBN 978-0-19-928590-7.
  31. ↑ Matthew Bunson (19 October 1994). Encyclopedia Sherlockiana. p. 50. ISBN 978-0-671-79826-0.
  32. ↑ Jonathan Smith (1994). Fact and feeling: Baconian science and the nineteenth-Century literary imagination. p. 214. ISBN 978-0-299-14354-1.
  33. ↑ Raloff, Janet (19 January 2008). "Judging Science". Science News. p. 42 (Vol. 173, No. 3). Archived from the original on 28 February 2008. Retrieved 2008-03-05.
  34. ↑ "علوم قانونی." آمار اداره آمار ایالات متحده. اداره آمار کارگری ایالات متحده، 17 دسامبر 2015. وب.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=علوم_قانونی&oldid=37986800»