French
Deutschمیچئون - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
 | برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
| میچئون | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ته‌وانگ | |||||||||
 پرتره منتصب به شاه میچئون | |||||||||
| پادشاه گوگوریو | |||||||||
| سلطنت | سپتامبر ۳۰۰ - فوریه ۳۳۱ میلادی (۳۱سال) | ||||||||
| تاج‌گذاری | سپتامبر ۳۰۰ میلادی | ||||||||
| پیشین | بنگسانگ | ||||||||
| جانشین | گگوگوون | ||||||||
| زاده | ایئولبول نامشخص گونگناسئونگ | ||||||||
| درگذشته | فوریه ۳۳۱ میلادی گونگناسئونگ | ||||||||
| آرامگاه | میچئون وون | ||||||||
| شهبانو | ژو | ||||||||
| فرزند(ان) | سایو گومو | ||||||||
| |||||||||
| دودمان | گوگوریو | ||||||||
| پدر | دولگو | ||||||||
| پیشه | پادشاه | ||||||||
| فهرست پادشاهان گوگوریو |
|---|
بخشی از مجموعهٔ |
|---|
| تاریخ کره |
 |
| گاه‌شمار تاریخ کره |
| سه امپراتوری |
|---|
| ۱- امپراتوری شیلا ۵۷ پ.م. — ۹۳۵ م. |
میچئون (هانگول:미천، با زادنام ایئولبول هانگول:을불) (سلطنت ۳۰۰ - ۳۳۱ میلادی)، پانزدهمین امپراتور گوگوریو، شمالی‌ترین در میان سه امپراتوری کره، بود.
سابقه و به‌دست آوردن تخت پادشاهی[ویرایش]
او نوه سیزدهمین پادشاه گوگوریو، پادشاه سئوچئون، و پسر "دولگو" بود، که توسط برادرش چهاردهمین فرمانروا، پادشاه بنگسانگ، کشته شد.
میچئون درخفا مدتی، به عنوان یک خدمتکار و بازرگان نمک زندگی کرد، اما بعد از بنگسانگ که توسط صاحب منصبان دربار برکنار شد، به پادشاهی رسید. داستان زندگی میچئون در دورانی که مخفی شده بود و قبل از اینکه به پادشاهی برسد در کتاب سامگوک ساگی ثبت شده‌است. گفته شده‌است که او به عنوان خدمتکار یک فرماندار محلی مجبور بوده‌است که در طول شب به تالابی سنگ پرتاب کند تا قورباغه‌ها ساکت بمانند، سپس او فرار کرد و با یک بازرگان نمک ملاقات کرد، و در هنگام سفر برای فروش نمک با سختیهای بسیار بیشتری روبرو شد.
در این بین، نفرت از پادشاه بنگسانگ افزایش پیدا کرد، و صاحب منصبان دربار با هدایت وزیر اعظم چانگ جو‌ری، کودتا کردند و پادشاه بنگسانگ را از قدرت برکنار کرده و پادشاه میچئون، را به سلطنت رساندند.
حکومت[ویرایش]
میچئون به تدریج ارتش گوگوریو را گسترش داد و به یک نیروی توانمند تبدیل کرد. در طی تجزیه سلسله جین، او مرزهای گوگوریو را تا شبه جزیره "لیائودونگ" و فرمانداری های چین، گسترش داد.
اولین لشکرکشی او در سال ۳۰۲ میلادی، بر ضد فرمانداری زوانتو صورت گرفت. او فرمانداری لیلانگ را در سال ۳۱۳ و فرمانداری "دای فنگ" را در سال ۳۱۴ میلادی بعد از حمله به سئوآنپیونگ در لیائودونگ ضمیمه خاک گوگوریو کرد.
در دوران حکومت او، گوگوریو با افزایش نفوذ ژیان‌بی در غرب، علی‌الخصوص حملات مورونگ‌بو به لیائودونگ، مواجه شد. میچئون با سایر قبایل شیان‌بی در برابر مورونگ‌بو متحد شد، اما موفقیت‌آمیز نبود. در سال ۳۱۹ میلادی، یکی از ژنرالهای گوگوریو به نام یئو‌نوجا توسط نیروهای مورونگ‌بو دستگیر شد. در تمام این مدت، گوگوریو و مورونگ‌بو به مواضع یکدیگر حمله کردند، اما هیچ‌کدام پیروزی با دوام و پایایی به‌دست نیاوردند. شاه میچئون بارها به بکجه امپراتوری جنوبی کره حمله کرد. در طی این جنگ‌ها با ۱۱ دهمین پادشاه بکجه شاه بیرو توانست بیش از سی هزار سرباز او را نابود کند شاه میچئون بیش از ۷۲ بار با مهاجمان ژیان‌بی و بکجه جنگید و در اغلب آنها پیروز شد او در آن زمان بسیار محبوب بود و مردم به او به عنوان نماد ملی نگاه می‌کردند.
مرگ و عواقب آن[ویرایش]
پادشاه میچئون در سال ۳۳۱ میلادی مرد و در میچئون‌وون دفن گردید. ۱۲ سال بعد در دوران حکومت پادشاه پادشاه گگوگوون، بقایای جسد او توسط مهاجمان یان سابق از قبر بیرون آورده و به عنوان خون‌بها نزد آنها نگه داشته شد.
پانویس[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «King Micheon of Goguryeo». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۶ فروردین ۱۳۸۸.