نظریه ترتیب - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نظریهٔ ترتیب شاخه‌ای از ریاضی است که به تحقیق در مورد مفهوم شهودی ترتیب با استفاده از روابط دوتایی می‌پردازد. این نظریه چارچوبی صوری برای توصیف جملاتی چون «این کمتر از آن است» یا «این قبل از آن می‌آید» را فراهم می‌سازد. این مقاله به معرفی این قلمرو از ریاضی پرداخته و تعاریف پایه‌ای برای آن ارائه می‌کند.

منابع

[ویرایش]
  • Birkhoff, Garrett (1940). Lattice Theory. Vol. 25 (3rd Revised ed.). American Mathematical Society. ISBN 978-0-8218-1025-5.
  • Burris, S. N.; Sankappanavar, H. P. (1981). A Course in Universal Algebra. Springer. ISBN 978-0-387-90578-5.
  • Davey, B. A.; Priestley, H. A. (2002). Introduction to Lattices and Order (2nd ed.). Cambridge University Press. ISBN 0-521-78451-4.
  • Gierz, G.; Hofmann, K. H.; Keimel, K.; Mislove, M.; Scott, D. S. (2003). Continuous Lattices and Domains. Encyclopedia of Mathematics and its Applications. Vol. 93. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-80338-0.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=نظریه_ترتیب&oldid=40071707»