هرمان امیل فیشر - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
هرمان امیل فیشر | |
---|---|
زادهٔ | ۹ اکتبر ۱۸۵۲ |
درگذشت | ۱۵ ژوئیهٔ ۱۹۱۹ (۶۶ سال) |
ملیت | آلمان |
محل تحصیل | دانشگاه بندانشگاه استراسبورگ |
شناختهشده برای | مطالعه شکرها & پورینها |
جوایز |
|
پیشینه علمی | |
شاخه(ها) | شیمی |
محل کار | دانشگاه لودویگ ماکسیمیلیان مونیخ (۱۸۷۵–۸۱) دانشگاه فریدریش-آلکساندر ارلانگن-نورنبرگ (۱۸۸۱–۸۸) دانشگاه وورتسبورگ (۱۸۸۸–۹۲) دانشگاه هومبولت برلین (۱۸۹۲–۱۹۱۹) |
استاد راهنما | آدولف فون بایر |
دانشجویان دکتری | آلفرد استاک اوتو دایلز اوتو روف لودویگ کنور |
هرمان امیل فیشر (به آلمانی: Hermann Emil Fischer) (زاده ۹ اکتبر ۱۸۵۲ – درگذشته ۱۵ ژوئیه ۱۹۱۹)، شیمیدان آلمانی و برنده جایزه نوبل شیمی امیل فیشر در جنگ اول جهانی در توسعه سلاحهای شیمیایی آلمان فعالیت میکرد. بعد از اینکه دو پسرش در جنگ کشته شدند، دست به خودکشی زد.
منابع
[ویرایش]در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ هرمان امیل فیشر موجود است.
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Hermann Emil Fischer». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۸ فوریه ۲۰۱۴.