پ - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پ، حرف سوم در الفبای فارسیی است. این حرف در الفبای عربی وجود ندارد ولی در عربی مصری از این حرف استفاده می‌شود.در کتاب فرهنگ واژه های اوستا این حرف یعنی پ جزو واژه های اوستای است.[۱]

پ در نوشتن نشانی خانه‌ها، به معنای پلاک خانه است.

• گ
• چ
• ژ

• https://archive.org/details/1_20221023_20221023_1515

این یک مقالهٔ خرد مرتبط با زبان‌شناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.