پروستاگلاندین E2 - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

پروستاگلاندین E2
داده‌های بالینی
نام‌های تجاری	Prostin E2, Cervidil, Propess, others
نام‌های دیگر	PGE2, (5Z,11α,13E,15S)-11,15-Dihydroxy-9-oxo-prosta-5,13-dien-1-oic acid
AHFS/Drugs.com	monograph
مدلاین پلاس	a682512
داده‌ها	EU EMA: by INN; US DailyMed: Dinoprostone;
رده‌بندی داروهای; بارداری	AU: C ; ;
روش مصرف دارو	Intravaginal, IV
کد ATC	G02AD02 ;
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی	UK: فقط ℞ (POM) ; US: فقط ℞ ; EU: Rx-only ;
شناسه‌ها
	نام آیوپاک (5Z,۱۱α,13E,15S)-7-[3-hydroxy-2-(3-hydroxyoct-1-enyl)- 5-oxo-cyclopentyl] hept-5-enoic acid;
شمارهٔ سی‌ای‌اس	۳۶۳-۲۴-۶ ;
پاب‌کم CID	۵۲۸۰۳۶۰;
IUPHAR/BPS	۱۸۸۳;
دراگ‌بنک	DB00917 ;
کم‌اسپایدر	۴۴۴۴۰۵۹ ;
UNII	K7Q1JQR04M;
KEGG	D00079;
ChEBI	CHEBI:۱۵۵۵۱ ;
ChEMBL	ChEMBL۵۴۸ ;
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID4022947 ;
ECHA InfoCard	100.006.052
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C۲۰H۳۲O۵
جرم مولی	۳۵۲٫۴۷۱ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image;
	SMILES CCCCC[C@@H](/C=C/[C@H]1[C@@H](CC(=O)[C@@H]1C/C=C\CCCC(=O)O)O)O;
	InChI InChI=1S/C20H32O5/c1-2-3-6-9-15(21)12-13-17-16(18(22)14-19(17)23)10-7-4-5-8-11-20(24)25/h4,7,12-13,15-17,19,21,23H,2-3,5-6,8-11,14H2,1H3,(H,24,25)/b7-4-,13-12+/t15-,16+,17+,19+/m0/s1 ; Key:XEYBRNLFEZDVAW-ARSRFYASSA-N ;
	(این چیست؟) (صحت‌سنجی)

پروستاگلاندین E2 (انگلیسی: Prostaglandin E2) (PGE2)، همچنین به عنوان دینوپروستون شناخته می‌شود، یک پروستاگلاندین طبیعی با خاصیت اکسی‌توسیک است که به عنوان دارو استفاده می‌شود. دینوپروستون در القای زایمان، خونریزی پس از زایمان، ختم بارداری و در نوزادان تازه متولد شده برای باز نگه داشتن مجرای شریانی استفاده می‌شود.^[۲] در نوزادان در افرادی که دارای نقص مادرزادی قلب هستند تا زمانی که جراحی انجام شود استفاده می شود. همچنین برای مدیریت بیماری تروفوبلاستیک حاملگی استفاده می‌شود. ممکن است در داخل واژن یا با تزریق در ورید است.^[۳]

سنتز PGE2 در بدن با فعال شدن آراشیدونیک اسید (AA) توسط آنزیم فسفولیپاز A2 آغاز می شود. پس از فعال شدن، AA توسط آنزیم‌های سیکلواکسیژناز (COX) اکسیژن می‌شود تا اندوپروکسیدهای پروستاگلاندین تشکیل شود.^[۴]^[۵] به طور خاص، پروستاگلاندین G2 (PGG2) توسط قسمت پراکسیداز آنزیم COX برای تولید پروستاگلاندین H2 (PGH2) اصلاح می‌شود که سپس به PGE2 تبدیل می‌شود.^[۶]

عوارض جانبی رایج PGE2 شامل تهوع، استفراغ، اسهال، تب و انقباض بیش از حد رحم است. در نوزادان ممکن است تنفس کاهش یافته و فشار خون پایین باشد.^[۷] در افراد مبتلا به آسم یا گلوکوم باید احتیاط کرد و در افرادی که قبلا سزارین شده اند توصیه نمی‌شود. با اتصال و فعال کردن گیرنده پروستاگلاندین E2 که منجر به باز شدن و نرم شدن دهانه رحم و گشاد شدن رگ‌های خونی می‌شود.^[۸]

منابع[ویرایش]

↑ ^۱٫۰ ^۱٫۱ "Dinoprostone topical Use During Pregnancy". Drugs.com. 17 December 2019. Retrieved 27 July 2020.
↑ British national formulary : BNF 69 (69 ed.). British Medical Association. 2015. pp. 538–540. ISBN 9780857111562.
↑ Northern Neonatal Network (208). Neonatal Formulary: Drug Use in Pregnancy and the First Year of Life (5 ed.). John Wiley & Sons. p. 2010. ISBN 9780470750353. Archived from the original on 2017-01-13.
↑ Hwa J, Martin K (2017). "Chapter 18: The Eicosanoids: Prostaglandins, Thromboxanes, Leukotrienes, & Related Compounds". In Katzung BG (ed.). Basic & Clinical Pharmacology (14th ed.). New York, NY: McGraw-Hill Education.
↑ Smith WL, Urade Y, Jakobsson PJ (October 2011). "Enzymes of the cyclooxygenase pathways of prostanoid biosynthesis". Chemical Reviews. 111 (10): 5821–65. doi:10.1021/cr2002992. PMC 3285496. PMID 21942677.
↑ World Health Organization (2019). World Health Organization model list of essential medicines: 21st list 2019. Geneva: World Health Organization. hdl:10665/325771. WHO/MVP/EMP/IAU/2019.06. License: CC BY-NC-SA 3.0 IGO.
↑ Hamilton R (2015). Tarascon Pocket Pharmacopoeia 2015 Deluxe Lab-Coat Edition. Jones & Bartlett Learning. p. 361. ISBN 9781284057560.
↑ "Dinoprostone". The American Society of Health-System Pharmacists. Archived from the original on 16 January 2017. Retrieved 8 January 2017.

پیوند به بیرون[ویرایش]

"Dinoprostone". Drug Information Portal. U.S. National Library of Medicine.

[Drugs.com_pregnancy-1] ۱٫۰ ^۱٫۱ "Dinoprostone topical Use During Pregnancy". Drugs.com. 17 December 2019. Retrieved 27 July 2020.

[BNF69-2] British national formulary : BNF 69 (69 ed.). British Medical Association. 2015. pp. 538–540. ISBN 9780857111562.

[No2010-3] Northern Neonatal Network (208). Neonatal Formulary: Drug Use in Pregnancy and the First Year of Life (5 ed.). John Wiley & Sons. p. 2010. ISBN 9780470750353. Archived from the original on 2017-01-13.

[Hwa_2017-4] Hwa J, Martin K (2017). "Chapter 18: The Eicosanoids: Prostaglandins, Thromboxanes, Leukotrienes, & Related Compounds". In Katzung BG (ed.). Basic & Clinical Pharmacology (14th ed.). New York, NY: McGraw-Hill Education.

[5] Smith WL, Urade Y, Jakobsson PJ (October 2011). "Enzymes of the cyclooxygenase pathways of prostanoid biosynthesis". Chemical Reviews. 111 (10): 5821–65. doi:10.1021/cr2002992. PMC 3285496. PMID 21942677.

[WHO21st-6] World Health Organization (2019). World Health Organization model list of essential medicines: 21st list 2019. Geneva: World Health Organization. hdl:10665/325771. WHO/MVP/EMP/IAU/2019.06. License: CC BY-NC-SA 3.0 IGO.

[Ric2015-7] Hamilton R (2015). Tarascon Pocket Pharmacopoeia 2015 Deluxe Lab-Coat Edition. Jones & Bartlett Learning. p. 361. ISBN 9781284057560.

[AHFS2017-8] "Dinoprostone". The American Society of Health-System Pharmacists. Archived from the original on 16 January 2017. Retrieved 8 January 2017.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]