Debbie Ferguson

Debbie Ferguson
	Tijdens WK 2009 in Berlijn
Volledige naam	Debbie Ferguson-McKenzie
Geboortedatum	16 januari 1976
Geboorteplaats	Nassau
Nationaliteit	Bahama's
Lengte	1,70 m
Gewicht	57 kg
Sportieve informatie
Discipline	sprint
Eerste titel	Centraal-Amerikaans en Caribisch jeugdkampioene 100 en 200 m
OS	1996, 2000, 2004, 2008, 2012
Extra	Bahamaans recordhoudster 200 m
Portaal	Atletiek

Debbie Ferguson-McKenzie (Nassau, 16 januari 1976) is een Bahamaanse sprintster, die is gespecialiseerd in de 100 en de 200 m. In deze disciplines werd ze meervoudig nationaal kampioene. Haar grootste prestaties leverde ze op de 4 x 100 m estafette, op welk onderdeel ze olympisch en wereldkampioene werd. In totaal nam ze vijfmaal deel aan de Olympische Spelen, aan de wereldkampioenschappen zelfs zevenmaal.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Start[bewerken | brontekst bewerken]

Ferguson studeerde succesvol af aan de University of Georgia, waar ze haar sportieve loopbaan startte. In 1993 won ze op zeventienjarige leeftijd een zilveren medaille op de 200 m bij de Pan-Amerikaanse jeugdkampioenschappen in Cali. In 1997 won ze goud op de 100 m in San Juan.

Op de wereldkampioenschappen van 1999 in Sevilla veroverde Debbie Ferguson goud op de 4 x 100 m estafette. Haar teamgenotes bij die gelegenheid waren Sevatheda Fynes, Chandra Sturrup en Pauline Davis-Thompson. In 2001 won ze een zilveren medaille op de 200 m tijdens de WK in Edmonton, Canada. Haar grootste succes behaalde ze in 2002 bij de Gemenebestspelen door driemaal goud te winnen. Ze deed dit op de 100 m, de 200 m en de 4 x 100 m estafette.

Olympisch goud[bewerken | brontekst bewerken]

Op de Olympische Spelen van 2000 in Sydney maakte Ferguson deel uit van de Bahamaanse estafetteploeg, die verder bestond uit Sevatheda Fynes, Chandra Sturrup en Pauline Davis. Ze versloegen de ploegen van Jamaica (zilver) en Amerika (brons) en wonnen goud in 41,95 s. Vier jaar later op de Olympische Spelen van Athene won ze een bronzen medaille op de 200 m individueel achter de Jamaicaanse Veronica Campbell (goud) en de Amerikaanse Allyson Felix (zilver). Op de 100 m werd ze zevende en op de 4 x 100 m estafette vierde.

In 2006 won Debbie Ferguson-McKenzie bij de IAAF wereldbekerwedstrijd in Athene een gouden medaille op de 4 x 100 m estafette met haar teamgenotes Aleen Bailey, Cydonie Mothersill, Sherone Simpson. Op de Memorial Van Damme 2006 werd ze tweede op de 200 m in 22,93. Een jaar later werd ze op het WK in Osaka zowel op de 100 als de 200 m uitgeschakeld in de halve finale. Op de Olympische Spelen van 2008 in Peking droeg ze tijdens de openingsceremonie de vlag namens het Bahamaanse team. In de finale van zowel de 100 m als de 200 m behaalde ze een zevende plaats.

Zevende WK-deelname[bewerken | brontekst bewerken]

In 2009 was Debbie Ferguson-McKenzie voor de zevende keer aanwezig op een wereldkampioenschap; ze miste sinds 1995 alleen de WK in 2005. In Berlijn toonde zij aan, dat er desondanks nog steeds rekening met haar dient te worden gehouden. Want op alle drie de nummers waaraan zij deelnam, bereikte zij de finale en op twee ervan veroverde zij opnieuw eremetaal. Op de 100 m werd ze de finale zesde in 11,05, op de 200 m finishte ze achter Allyson Felix (eerste in 22,02) en Veronica Campbell-Brown (tweede in 22,35) als derde in 22,41 en op de 4 x 100 m estafette liep zij samen met Sheniqua Ferguson, Chandra Sturrup en Christine Amertil achter Jamaica (eerste in 42,06) zelfs naar het zilver in 42.29.

Op de Olympische Spelen van 2012 in Londen nam ze deel aan de 100 m en de 200 m. Op de 100 m werd ze uitgeschakeld in de series met een tijd van 11,32. Ook op de 200 m kwam ze niet verder dan de series en werd met 23,49 uitgeschakeld.

Debbie Ferguson trouwde in 2005 met zakenman Adrian McKenzie.