Mike Havenaar

Mike Havenaar
Havenaar in 2011 voor Ventforet Kofu
Persoonlijke informatie
Volledige naam Mike Havenaar
Bijnaam Maiku Hāfunā
Geboortedatum 20 mei 1987
Geboorteplaats Vlag van Japan Hiroshima, Japan
Lengte 194 cm
Been Links
Positie Aanvaller
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2023
Jeugd

2000–2002
2003–2005
Vlag van Japan Sapporo FC
Vlag van Japan Consadole Sapporo
Vlag van Japan Yokohama F. Marinos
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2006–2010
2008
2009
2010–2011
2012–2014
2014
2015
2015–2017
2017–2019
2018
2019
2020
2021–2022
Vlag van Japan Yokohama F. Marinos
Vlag van Japan Avispa Fukuoka
Vlag van Japan Sagan Tosu
Vlag van Japan Ventforet Kofu
Vlag van Nederland Vitesse
Vlag van Spanje Córdoba CF
Vlag van Finland HJK Helsinki
Vlag van Nederland ADO Den Haag
Vlag van Japan Vissel Kobe
Vlag van Japan Vegalta Sendai
Vlag van Thailand Bangkok United
Vlag van Japan Ventforet Kofu
Vlag van Japan FC Bombonera Gifu
26(0)
26(7)
33(15)
63(37)
79(26)
5(0)
20(4)
59(25)
13(3)
6(1)
7(3)
14(0)
15(6)
Interlands
2005–2007
2011–2016
Vlag van Japan Japan –20
Vlag van Japan Japan
7(1)
18(4)

* Bijgewerkt op 12 januari 2023
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Mike Havenaar (ハーフナー・マイク, Hāfunā Maiku, Hiroshima, 20 mei 1987) is een Japans voormalig betaald voetballer van Nederlandse afkomst die bij voorkeur centraal in de aanval speelde. Havenaar debuteerde in 2011 in het Japans voetbalelftal. Hij is een zoon van oud-doelman Dido Havenaar en ook zijn jongere broer Nikki Havenaar is profvoetballer.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Havenaar werd geboren in de Japanse gemeente Hiroshima, waar zijn vader Dido Havenaar als doelman actief was bij de plaatselijke club Mazda FC, het latere Sanfrecce Hiroshima. Havenaars ouders kwamen vanuit Nederland naar Japan in 1986 voor de voetbalcarrière van Dido. In 1994 liet de familie zich naturaliseren tot Japanners. Havenaar spreekt Japans, Nederlands en Engels. ,,Welke typische Nederlandse eigenschappen ik zelf heb? Ik houd van stroopwafels en oliebollen. En ik heb meer zelfvertrouwen dan de gemiddelde Japanner." vertelde Havenaar in een interview.[1]

Clubcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Als aanvaller voor zijn club maakte Havenaar zijn debuut als professioneel voetballer op 15 april 2006 tegen Gamba Osaka. Met een lengte van 1,94 m was hij een van de langste voetballers in de J-League. Hij begon zijn carrière bij Consadole Sapporo onder de 15 jaar, waar zijn vader Dido Havenaar (oud-doelman van onder andere FC Den Haag) ook had gespeeld en waar hij de keeperstrainer was. Toen zijn vader keeperstrainer werd bij Yokohama F. Marinos, ging Mike ook naar deze club. Vanaf 2010 speelt Havenaar voor Ventforet Kofu. Hoewel zijn club in 2011 degradeert, wordt Havenaar tweede op de topscorerslijst van de J-League en wordt hij verkozen in het team van het jaar. Zijn prestaties wekken de interesse van verschillende Europese clubs.

Op 21 december 2011 werd bekend dat Havenaar per 3 januari 2012 voor Vitesse uit zal komen.[2] Op 22 januari 2012 maakte hij zijn debuut voor Vitesse in de verloren thuiswedstrijd tegen N.E.C., als invaller voor Nicky Hofs. Op vrijdag 27 januari maakte hij zijn eerste goal voor Vitesse, in een uitwedstrijd tegen PSV. In de voorbereiding op het seizoen 2014/15 liet Havenaar de club weten dat hij zijn contract niet wilde verlengen.

Havenaar tekende in juli 2014 een tweejarig contract bij Córdoba CF, dat hem transfervrij overnam van Vitesse.[3] In december van datzelfde jaar werd deze verbintenis na vier basisplaatsen en één invalbeurt ontbonden.[4]

Nadat een flirt met Feyenoord niets opleverde in januari 2015, tekende hij in maart 2015 een contract bij het Finse HJK Helsinki, waarvoor hij een half jaar speelde.[5]

Havenaar tekende in augustus 2015 een contract tot medio 2018 bij ADO Den Haag, dat hem aantrok als vervanger van de aan Feyenoord verkochte Michiel Kramer.[6] Van 2017 tot 2020 stond hij onder contract bij Vissel Kobe, dat hem ook verhuurde aan Vegalta Sendai en Bangkok United FC in Thailand. In maart 2020 ging Havenaar voor Ventforet Kofu in de J-League 2 spelen. In 2021 ging hij voor FC Bombonera Gifu op het zesde niveau in de Tōkai Adult Soccer League divisie 2 spelen. Op 5 januari 2023 maakte Havenaar het einde van zijn loopbaan bekend.

Carrièrestatistieken[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Overig Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2006 Yokohama F·Marinos Vlag van Japan J-League 9 0 0 0 0 0 9 0
2007 15 0 0 0 0 0 15 0
2008 0 0 0 0 0 0 0 0
Avispa Fukuoka Vlag van Japan J-League 2 26 7 0 0 0 0 26 7
2009 Yokohama F·Marinos Vlag van Japan J-League 2 0 0 0 0 0 2 0
Sagan Tosu Vlag van Japan J-League 2 33 15 0 0 0 0 33 15
2010 Ventforet Kofu 31 20 0 0 0 0 31 20
2011 Vlag van Japan J-League 32 17 2 1 0 0 34 18
2011/12 Vitesse Vlag van Nederland Eredivisie 15 5 1 0 0 0 16 5
2012/13 32 11 3 1 3 0 0 0 38 12
2013/14 32 10 2 0 1 0 0 0 35 10
2014/15 Córdoba CF Vlag van Spanje Primera División 5 0 0 0 0 0 5 0
HJK Helsinki Vlag van Finland Veikkausliiga 20 4 3 3 2 2 25 9
2015 0 0 0 0 4 1 0 0 4 1
2015/16 ADO Den Haag Vlag van Nederland Eredivisie 31 16 1 1 0 0 0 0 32 17
2016/17 28 9 2 1 0 0 0 0 30 10
2017 Vissel Kobe Vlag van Japan J-League 9 2 4 1 0 0 0 0 13 1
2018 4 1 5 1 0 0 0 0 9 2
Vegalta Sendai 6 1 2 0 0 0 0 0 8 1
2019 True Bangkok United Vlag van Thailand Thai League 7 3 0 0 0 0 0 0 7 3
2020 Ventforet Kofu Vlag van Japan J-League 2 14 0 0 0 0 0 0 0 14 0
Carrière totaal 351 121 25 9 8 1 2 2 386 131

Interlandcarrière[bewerken | brontekst bewerken]

Hij speelde op het wereldkampioenschap voetbal onder 20 - 2007. Havenaar maakte op 2 september 2011 zijn debuut voor het Japanse elftal, nadat bondscoach Alberto Zaccheroni hem had opgeroepen als gevolg van het geblesseerd afhaken van Keisuke Honda. Tijdens het WK-kwalificatieduel tegen Noord-Korea kwam hij na zeventig minuten binnen de lijnen. Mike maakte zijn basisdebuut tegen Tadzjikistan op 11 oktober 2011, in deze wedstrijd scoorde hij zijn eerste twee goals voor het nationale elftal.[7] Hij maakte deel uit van de Japanse selectie op de FIFA Confederations Cup 2013.

Interlands van Mike Havenaar voor Vlag van Japan Japan
Datum Wedstrijd Uitslag Competitie Goals
Als speler bij Ventforet Kofu
1. 2 september 2011 Vlag van Japan JapanNoord-Korea Vlag van Noord-Korea 1 – 0 Kwalificatie WK 2014 0
2. 6 september 2011 Vlag van Oezbekistan OezbekistanJapan Vlag van Japan 1 – 1 Kwalificatie WK 2014 0
3. 11 oktober 2011 Vlag van Japan JapanTadzjikistan Vlag van Tadzjikistan 8 – 0 Kwalificatie WK 2014 2
4. 11 november 2011 Vlag van Tadzjikistan TadzjikistanJapan Vlag van Japan 0 – 4 Kwalificatie WK 2014 0
5. 15 november 2011 Vlag van Noord-Korea Noord-KoreaJapan Vlag van Japan 1 – 0 Kwalificatie WK 2014 0
Als speler bij SBV Vitesse
6. 29 februari 2012 Vlag van Japan JapanOezbekistan Vlag van Oezbekistan 0 – 1 Kwalificatie WK 2014 0
7. 6 september 2012 Vlag van Japan JapanVerenigde Arabische Emiraten Vlag van Verenigde Arabische Emiraten 1 – 0 Vriendschappelijk 1
8. 11 september 2012 Vlag van Japan JapanIrak Vlag van Irak 1 – 0 Kwalificatie WK 2014 0
9. 12 oktober 2012 Vlag van Frankrijk FrankrijkJapan Vlag van Japan 0 – 1 Vriendschappelijk 0
10. 26 maart 2013 Vlag van Jordanië JordaniëJapan Vlag van Japan 2 – 1 Kwalificatie WK 2014 0
11. 30 mei 2013 Vlag van Japan JapanBulgarije Vlag van Bulgarije 0 – 2 Vriendschappelijk 0
12. 4 juni 2013 Vlag van Japan JapanAustralië Vlag van Australië 1 – 1 Kwalificatie WK 2014 0
13. 11 juni 2013 Vlag van Irak IrakJapan Vlag van Japan 0 – 1 Kwalificatie WK 2014 0
14. 19 juni 2013 Vlag van Italië ItaliëJapan Vlag van Japan 4 – 3 Confederations Cup 0
15. 11 oktober 2013 Vlag van Servië ServiëJapan Vlag van Japan 2 – 0 Vriendschappelijk 0
16. 15 oktober 2013 Vlag van Wit-Rusland Wit-RuslandJapan Vlag van Japan 1 – 0 Vriendschappelijk 0

Bijgewerkt t/m 21 november 2013[8]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]