Olympique de Marseille

Olympique de Marseille
Olympique de Marseille
Olympique de Marseille
Naam Olympique de Marseille
Bijnaam l'OM
Les Olympiens
Les Phocéens
Opgericht 30 augustus 1899
Plaats Marseille, Frankrijk
Stadion Stade Vélodrome
Capaciteit 67.394
Complex La Commanderie
Voorzitter Vlag van Spanje Pablo Longoria
Eigenaar Vlag van Verenigde Staten Frank McCourt (95%)
Vlag van Zwitserland Margarita Louis-Dreyfus (5%)
Sportief directeur Vlag van Spanje Javier Ribalta
Technisch directeur Vlag van Frankrijk David Friio
Trainer Vlag van Frankrijk Jean-Louis Gasset
Kledingmerk Vlag van Duitsland Puma
Begroting € 250 miljoen[1]
Competitie Vlag van Frankrijk Ligue 1
Website OM.fr (EN)
Thuis
Uit
Derde tenue
Geldig voor 2022/23
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Olympique de Marseille (OM) is een Franse voetbalclub uit Marseille, die in de volksmond l'OM wordt genoemd. De club won reeds diverse keren het landskampioenschap en de beker van Frankrijk. De club won in 1993 de eerste editie van de UEFA Champions League en is tot nu toe de enige Franse club die dit toernooi won. De volksclub heeft een zeer sterke binding met haar aanhang en verkoopt jaarlijks minimaal zo'n 360.000 voetbalshirts. Geen enkele andere club speelde langer in de hoogste klasse dan Olympique de Marseille. De aartsrivaal van Olympique de Marseille is Paris Saint-Germain. Wedstrijden tussen beide clubs staan bekend als Le Classique.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

De Franse club Olympique de Marseille is een voetbalclub met een lange historie. Het eerste landskampioenschap werd behaald in 1937. Daarna volgden nog acht landstitels. De voorlaatste werd behaald in het seizoen 1991/92. Na het omkoopschandaal werd de landstitel van 1992/93 immers terug afgenomen. OM keerde in 1996 op het hoogste niveau terug na twee (verplichte) seizoenen in de Division 2 (tweede niveau). Het was echter tot 2010 wachten op een nieuwe landstitel. In de clubhistorie werd tienmaal het landskampioenschap, eenmaal de Ligue 2, tienmaal de Coupe de France, driemaal de Coupe de la Ligue, driemaal de Trophée des Champions, eenmaal de UEFA Champions League en tweemaal de UEFA Intertoto Cup gewonnen. Sinds 17 oktober 2016 is Olympique de Marseille in handen van de Amerikaanse zakenmagnaat Frank McCourt.

Erelijst[bewerken | brontekst bewerken]

Grote toernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie Winnaar
Aantal Jaren
Internationaal
UEFA Champions League 1× 1993
UEFA Intertoto Cup 2× 2005, 2006
Nationaal
Division 1/Ligue 1 10x 1929, 1937, 1948, 1971, 1972, 1989, 1990, 1991, 1992, 2010
Trophée des Champions 3× 1971, 2010, 2011
Coupe de la Ligue 3× 2010, 2011, 2012
Coupe de France 10× 1924, 1926, 1927, 1935, 1938, 1943, 1969, 1972, 1976, 1989
Division 2 1× 1995
Coupe Charles Drago 1× 1957

Kleine toernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Competitie Aantal Jaren
Internationaal
Vlag van Frankrijk Tournoi d'Auxerre 1× 1988
Vlag van Frankrijk Tournoi Indoor de Marseille 1× 1990
Vlag van Frankrijk Tournoi de Paris 1× 1991
Vlag van Zwitserland Indoor Tournament - Coupe des Rois 1× 2000
Vlag van Frankrijk Défi Celte TV Breizh 1× 2001
Vlag van Marokko Tournoi Ibn Battouta 1× 2004
Vlag van Spanje Trofeo Ciudad de Barcelona 1× 2005
Vlag van Frankrijk Trophée Robert Louis-Dreyfus 2× 2010, 2015
Vlag van Spanje Trofeo Costa Brava 1× 2016
Nationaal
Vlag van Frankrijk Coupe de la Méditerranée 1× 1995
Vlag van Frankrijk Challenge Michel Moretti 1× 2008

Clubcultuur[bewerken | brontekst bewerken]

Supporters[bewerken | brontekst bewerken]

Olympique de Marseille staat er om bekend enkele fanatieke supporterskernen te hebben. De club en haar supporters zijn onafscheidelijk. De club maakt een groot deel uit van de lokale cultuur en beïnvloedt het leven van veel huishoudens in Marseille en omstreken. Het waren de supporters die in de jaren '20 de werkzaamheden aan het stadion betaalden en sindsdien geniet Marseille bekendheid als de grootste Franse volksclub met de Ultra's als bloedfanatieke aanhang. De Ultra's subgroepen CU'84 in het zuidvak en de Dodgers uit het noordvak staan bekend als de meest fanatieke en invloedrijke supporters. De club kent ook een grote aanhang in het buitenland: Er zijn fanclubs in Zwitserland, België, de Verenigde Staten, Canada en Rusland. De grootste populariteit kent l'OM in Noord-Afrika, waar de club qua populariteit boven clubs als FC Barcelona en Manchester United staat.[bron?]

Toeschouwers[bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Divisie Duels Uitverkocht Totaal Gem
1997–98 Division 1 17 0 472.444 27.791
1998–99 Division 1 17 0 845.342 49.726
1999–00 Division 1 17 0 878.665 51.686
2000–01 Division 1 17 0 862.838 50.755
2001–02 Division 1 17 0 850.511 50.030
2002–03 Ligue 1 19 0 916.436 48.233
2003–04 Ligue 1 19 0 906.833 47.728
2004–05 Ligue 1 19 0 996.002 52.421
2005–06 Ligue 1 19 0 943.274 49.646
2006–07 Ligue 1 19 0 930.929 48.996
2007–08 Ligue 1 19 0 1.001.307 52.700
2008–09 Ligue 1 19 0 991.075 52.162
2009–10 Ligue 1 19 0 951.848 50.097
2010–11 Ligue 1 19 0 970.637 51.086
2011–12 Ligue 1 19 0 768.457 40.445
2012–13 Ligue 1 19 0 639.411 33.653
2013–14 Ligue 1 19 1 722.860 38.045
2014–15 Ligue 1 19 2 998.398 52.547
2015–16 Ligue 1 19 0 826.731 43.512
2016–17 Ligue 1 19 0 758.061 39.898
2017–18 Ligue 1 19 0 885.712 46.616
2018–19 Ligue 1 19 0 954.212 53.012
2019–20 Ligue 1 14 0 739.264 52.805

Eerste Elftal[bewerken | brontekst bewerken]

Selectie[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Naam Nationaliteit Contract Vorige club
Doelmannen
1 Simon Ngapandouetnbu Vlag van Kameroen Kameroen 2024 Vlag van Frankrijk Eigen Jeugd
16 Pau López Vlag van Spanje Spanje 2026 Vlag van Italië AS Roma
36 Rubén Blanco Vlag van Spanje Spanje huur Vlag van Engeland Celta de Vigo
Verdedigers
3 Eric Bailly Vlag van Ivoorkust Ivoorkust huur Vlag van Engeland Manchester United FC
4 Samuel Gigot Vlag van Frankrijk Frankrijk 2025 Vlag van Rusland Spartak Moskou
5 Leonardo Balerdi Vlag van Argentinië Argentinië 2026 Vlag van Duitsland Borussia Dortmund
7 Jonathan Clauss Vlag van Frankrijk Frankrijk 2025 Vlag van Frankrijk RC Lens
23 Sead Kolasinac Vlag van Bosnië en Herzegovina Bosnië en Herzegovina 2023 Vlag van Engeland Arsenal FC
29 Issa Kabore Vlag van Burkina Faso Burkina Faso huur Vlag van Engeland Manchester City FC
30 Nuno Tavares Vlag van Portugal Portugal huur Vlag van Engeland Arsenal FC
99 Chancel Mbemba Vlag van Congo-Kinshasa Congo-Kinshasa 2025 Vlag van Portugal FC Porto
Middenvelders
6 Mattéo Guendouzi Vlag van Frankrijk Frankrijk 2025 Vlag van Engeland Arsenal FC
8 Azzedine Ounahi Vlag van Marokko Marokko 2027 Vlag van Frankrijk Angers SCO
10 Dimitri Payet Vlag van Frankrijk Frankrijk 2024 Vlag van Engeland West Ham United FC
18 Roeslan Malynovskyj Vlag van Oekraïne Oekraïne huur Vlag van Italië Atalanta Bergamo
21 Valentin Rongier Vlag van Frankrijk Frankrijk 2026 Vlag van Frankrijk FC Nantes
27 Jordan Veretout Vlag van Frankrijk Frankrijk 2025 Vlag van Italië AS Roma
47 Bartug Elmaz Vlag van Turkije Turkije 2026 Vlag van Frankrijk Eigen Jeugd
77 Amine Harit Vlag van Marokko Marokko huur Vlag van Duitsland FC Schalke 04
Aanvallers
9 Vitinha Vlag van Portugal Portugal 2027 Vlag van Portugal SC Braga
17 Cengiz Ünder Vlag van Turkije Turkije 2025 Vlag van Italië AS Roma
70 Alexis Sánchez Vlag van Chili Chili 2023 Vlag van Italië FC Internazionale Milano

Laatste update: 7/3/2023

Overzichtslijsten[bewerken | brontekst bewerken]

Eindklasseringen[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1946 9e
    Division Nationale
  • 1947 6e
    Division Nationale
  • 1948 1e
    Division Nationale
  • 1949 3e
    Division Nationale
  • 1950 8e
    Division Nationale
  • 1951 8e
    Division Nationale
  • 1952 16e
    Division Nationale
  • 1953 6e
    Division Nationale
  • 1954 14e
    Division Nationale
  • 1955 10e
    Division Nationale
  • 1956 5e
    Division Nationale
  • 1957 6e
    Division Nationale
  • 1958 16e
    Division Nationale
  • 1959 20e
    Division Nationale
  • 1960 10e
    Division Interrégionale
  • 1961 6e
    Division Interrégionale
  • 1962 4e
    Division Interrégionale
  • 1963 20e
    Division Nationale
  • 1964 5e
    Division Interrégionale
  • 1965 14e
    Division Interrégionale
  • 1966 2e
    Division Interrégionale
  • 1967 9e
    Division Nationale
  • 1968 4e
    Division Nationale
  • 1969 7e
    Division Nationale
  • 1970 2e
    Division Nationale
  • 1971 1e
    Division Nationale
  • 1972 1e
    Division Nationale
  • 1973 3e
    Division 1
  • 1974 12e
    Division 1
  • 1975 2e
    Division 1
  • 1976 9e
    Division 1
  • 1977 12e
    Division 1
  • 1978 4e
    Division 1
  • 1979 12e
    Division 1
  • 1980 19e
    Division 1
  • 1981 6e
    Division 2
  • 1982 3e
    Division 2
  • 1983 4e
    Division 2
  • 1984 1e
    Division 2
  • 1985 17e
    Division 1
  • 1986 12e
    Division 1
  • 1987 2e
    Division 1
  • 1988 6e
    Division 1
  • 1989 1e
    Division 1
  • 1990 1e
    Division 1
  • 1991 1e
    Division 1
  • 1992 1e
    Division 1
  • 1993 1e
    Division 1
  • 1994 2e
    Division 1
  • 1995 1e
    Division 2
  • 1996 2e
    Division 2
  • 1997 11e
    Division 1
  • 1998 4e
    Division 1
  • 1999 2e
    Division 1
  • 2000 15e
    Division 1
  • 2001 15e
    Division 1
  • 2002 9e
    Division 1
  • 2003 3e
    Ligue 1
  • 2004 7e
    Ligue 1
  • 2005 5e
    Ligue 1
  • 2006 5e
    Ligue 1
  • 2007 2e
    Ligue 1
  • 2008 3e
    Ligue 1
  • 2009 2e
    Ligue 1
  • 2010 1e
    Ligue 1
  • 2011 2e
    Ligue 1
  • 2012 10e
    Ligue 1
  • 2013 2e
    Ligue 1
  • 2014 6e
    Ligue 1
  • 2015 4e
    Ligue 1
  • 2016 13e
    Ligue 1
  • 2017 5e
    Ligue 1
  • 2018 4e
    Ligue 1
  • 2019 5e
    Ligue 1
  • 2020 2e
    Ligue 1
  • 2021 5e
    Ligue 1
  • 2022 2e
    Ligue 1
  • 2023 3e
    Ligue 1
  • Niveau 1
  • Niveau 2
Seizoen № Clubs Divisie Duels Winst Gelijk Verlies Doelsaldo Punten
1999–2000 15 18 Division 1 34 9 15 10 45–45 42
2012-2013 2 20 Ligue 1 38 21 8 9 42-36 71
2013-2014 6 20 Ligue 1 38 16 12 10 53-40 60
2014–2015 4 20 Ligue 1 38 21 6 11 76–42 69
2015–2016 13 20 Ligue 1 38 10 18 10 48–42 48
2016–2017 5 20 Ligue 1 38 17 11 10 57–41 62
2017–2018 4 20 Ligue 1 38 22 11 5 80–47 77
2018–2019 5 20 Ligue 1 38 18 7 13 60–52 61
2019–2020 2 20 Ligue 1 28[2] 16 8 4 41–29 56
2020–2021 5 20 Ligue 1 38 16 12 10 54–47 60

L'OM in Europa[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Lijst van Europese wedstrijden van Olympique de Marseille voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Olympique de Marseille speelt sinds 1962 in diverse Europese competities. Hieronder staan de competities en in welke seizoenen de club deelnam. De edities die Olympique de Marseille heeft gewonnen zijn dik gedrukt:

1992/93, 1999/00, 2003/04, 2007/08, 2008/09, 2009/10, 2010/11, 2011/12, 2013/14, 2020/21, 2022/23, 2023/24
1971/72, 1972/73, 1989/90, 1990/91, 1991/92
2009/10, 2012/13, 2015/16, 2017/18, 2018/19, 2021/22, 2023/24
2021/22
1969/70, 1976/77, 1987/88
1973/74, 1975/76, 1994/95, 1998/99, 2003/04, 2005/06, 2006/07, 2007/08, 2008/09
2005, 2006
1962/63, 1968/69, 1970/71

Bijzonderheden Europese competities:

Bijzonderheid Datum Tegenstander Uitslag Plaats Naam Aantal
Hoogste overwinning 03-11-2010 Vlag van Slowakije MŠK Žilina 7-0 Marseille
Hoogste nederlaag 06-11-1973 Vlag van Duitsland 1. FC Köln 0-6 Keulen
Speler met meeste wedstrijden 05-05-2022 Vlag van Frankrijk Steve Mandanda 101
Speler met meeste doelpunten 23-10-1991 Vlag van Frankrijk Jean-Pierre Papin 19

UEFA Club Ranking: 45 (18-04-2024)

Bekende (oud-)trainers[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Lijst van trainers van Olympique de Marseille voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Bekende (oud-)spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de lijst van spelers van Olympique de Marseille voor een opsomming van spelers die uitkwamen voor de club.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Olympique de Marseille van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Olympique_de_Marseille&oldid=67400236"