WTA-toernooi van Dubai 2002

WTA-toernooi van Dubai 2002
Winnares in het enkelspel, Amélie Mauresmo
Officiële naam Dubai Duty Free Women's Open
Editie 2002 (2e editie)
Stad, land DubaiVAE
Locatie Aviation Club Tennis Centre
Datum 18–23 februari
Auspiciën WTA
Categorie Tier II
Prijzengeld US$ 585.000
Deelnemers 28 enkel, 32 kwal. / 16 dubbel
Ondergrond hardcourt, buiten
Tegelijk met ATP-toernooi van Dubai
Winnaar enkel Vlag van Frankrijk Amélie Mauresmo
Winnaars dubbel Vlag van Duitsland Barbara Rittner
Vlag van Venezuela 1954-2006 María Vento-Kabchi
Vorige: 2001     Volgende: 2003
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Prijzengeld en WTA-punten
Resultaat Prijzengeld WTA-punten
winnares $ 93.000 195
finale $ 49.500 137
halve finale $ 26.500 88
kwartfinale $ 14.100 49
tweede ronde $ 7.600 25
eerste ronde $ 4.025 1

Het WTA-tennistoernooi van Dubai (officieel Dubai Duty Free Women's Open) van 2002 vond plaats van maandag 18 tot en met zaterdag 23 februari 2002 in Dubai, Verenigde Arabische Emiraten. Het was de tweede editie van het vrouwentoernooi, onderdeel van het tennistoernooi van Dubai 2002. Er werd gespeeld op hardcourt-buiten­banen.

Zie Tennistoernooi van Dubai 2002 voor het overkoepelend artikel over dit toernooi.

Française Sandrine Testud stond zowel in de enkel- als in de dubbelspelfinale. Geen van beide wist zij winnend af te sluiten.

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Titelhoudster Martina Hingis was haar titel niet komen verdedigen.

De als eerste geplaatste Amerikaanse Venus Williams bereikte de halve finale. Daarin werd zij uitge­scha­keld door Sandrine Testud.

Het derde reekshoofd, Amélie Mauresmo uit Frankrijk, won het toer­nooi. In de finale ver­sloeg zij haar als vierde geplaatste landgenote Sandrine Testud in twee sets, met een tiebreak in de tweede set. Mauresmo wist voor het eerst in haar loop­baan het toer­nooi van Dubai op haar naam te schrij­ven. Het was haar zevende WTA-titel, de eerste van dat jaar. Zij won US$ 93.000 prijzen­geld op dit toernooi.

Er waren geen deelneemsters uit de Lage Landen.

Geplaatste speelsters[bewerken | brontekst bewerken]

Nr. Speelster Rang Resultaat Uitgeschakeld door
1. Vlag van Verenigde Staten Venus Williams 2 halve finale Vlag van Frankrijk Sandrine Testud
2. Vlag van Verenigde Staten Monica Seles 7 halve finale Vlag van Frankrijk Amélie Mauresmo
3. Vlag van Frankrijk Amélie Mauresmo 10 winnares
4. Vlag van Frankrijk Sandrine Testud 11 finale Vlag van Frankrijk Amélie Mauresmo
5. Vlag van Oezbekistan Iroda Tulyaganova 19 eerste ronde Vlag van Duitsland Barbara Rittner
6. Vlag van Thailand Tamarine Tanasugarn 21 kwartfinale Vlag van Frankrijk Sandrine Testud
7. Vlag van Spanje Ángeles Montolio 24 kwartfinale Vlag van Verenigde Staten Monica Seles
8. Vlag van Slowakije Henrieta Nagyová 25 eerste ronde Vlag van Rusland Anastasija Myskina

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie

Finale[bewerken | brontekst bewerken]

finale
         
4  Vlag van Frankrijk Sandrine Testud 4 63  
3  Vlag van Frankrijk Amélie Mauresmo 6 7  

Bovenste helft[bewerken | brontekst bewerken]

eerste ronde   tweede ronde   kwartfinale   halve finale
 
    1  Vlag van Verenigde Staten Venus Williams 6 7    
WC  Vlag van Tunesië Selima Sfar 7 2 4        Vlag van Rusland Anna Koernikova 2 63    
   Vlag van Rusland Anna Koernikova 63 6 6       1  Vlag van Verenigde Staten Venus Williams 6 3 6  
Q  Vlag van Kroatië Jelena Kostanić 7 6            Vlag van Rusland Anastasija Myskina 0 6 4  
   Vlag van Hongarije Petra Mandula 63 1       Q  Vlag van Kroatië Jelena Kostanić 3 2  
   Vlag van Rusland Anastasija Myskina 6 6          Vlag van Rusland Anastasija Myskina 6 6    
8  Vlag van Slowakije Henrieta Nagyová 3 3         1  Vlag van Verenigde Staten Venus Williams 6 65 4
      4  Vlag van Frankrijk Sandrine Testud 1 7 6
    4  Vlag van Frankrijk Sandrine Testud 4 7 6  
   Vlag van Tsjechië Adriana Gerši 6 4 5        Vlag van Italië Rita Grande 6 5 2  
   Vlag van Italië Rita Grande 0 6 7       4  Vlag van Frankrijk Sandrine Testud 6 6  
   Vlag van Australië Alicia Molik 0 7 4       6  Vlag van Thailand Tamarine Tanasugarn 2 0    
   Vlag van Rusland Tatjana Panova 6 5 6        Vlag van Rusland Tatjana Panova 2 3  
   Vlag van Slowakije Martina Suchá 6 0 3     6  Vlag van Thailand Tamarine Tanasugarn 6 6    
6  Vlag van Thailand Tamarine Tanasugarn 3 6 6  

Onderste helft[bewerken | brontekst bewerken]

eerste ronde   tweede ronde   kwartfinale   halve finale
5  Vlag van Oezbekistan Iroda Tulyaganova 2 2    
   Vlag van Duitsland Barbara Rittner 6 6          Vlag van Duitsland Barbara Rittner 5 4    
   Vlag van Slovenië Tina Pisnik 6 6          Vlag van Slovenië Tina Pisnik 7 6    
WC  Vlag van Australië Rachel McQuillan 2 4            Vlag van Slovenië Tina Pisnik 1 2    
   Vlag van Zwitserland Emmanuelle Gagliardi 6 6         3  Vlag van Frankrijk Amélie Mauresmo 6 6    
   Vlag van Australië Nicole Pratt 4 3          Vlag van Zwitserland Emmanuelle Gagliardi 3 2  
    3  Vlag van Frankrijk Amélie Mauresmo 6 6    
      3  Vlag van Frankrijk Amélie Mauresmo 6 6  
7  Vlag van Spanje Ángeles Montolio 6 2 6       2  Vlag van Verenigde Staten Monica Seles 4 3  
Q  Vlag van Frankrijk Camille Pin 3 6 2     7  Vlag van Spanje Ángeles Montolio 6 6    
   Vlag van Slowakije Janette Husárová 6 6          Vlag van Slowakije Janette Husárová 3 2    
Q  Vlag van Indonesië Angelique Widjaja 1 4         7  Vlag van Spanje Ángeles Montolio 0 2  
   Vlag van Wit-Rusland Tatjana Poetsjek 2 6 4       2  Vlag van Verenigde Staten Monica Seles 6 6    
Q  Vlag van Italië Tathiana Garbin 6 3 6     Q  Vlag van Italië Tathiana Garbin 2 3  
    2  Vlag van Verenigde Staten Monica Seles 6 6    
 

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Van de titelhoudsters Yayuk Basuki en Caroline Vis had de eerste zich niet voor deze editie van het toer­nooi inge­schre­ven. De Nederlandse Vis speelde samen met Alexandra Fusai, met wie zij het tweede reekshoofd vormde – zij kwamen niet verder dan de tweede ronde, waarin zij verloren van de latere winnaressen.

Het ongeplaatste duo Barbara Rittner en María Vento-Kabchi won het toer­nooi. In de finale ver­sloe­gen zij het als eerste geplaatste koppel Sandrine Testud en Roberta Vinci in twee sets. Het was hun eerste, en enige, gezamen­lijke titel. De Duitse Rittner had daar­naast twee eerdere dubbel­spel­titels met andere partners; de Venezolaanse Vento-Kabchi geen.

Behalve Vis was er nog een Nederlandse deelneemster: Kristie Boogert en de Australische Nicole Pratt verloren hun openingspartij, nota bene van Vis en Fusai.

Er waren geen Belgische deelneemsters.

Prijzengeld en WTA-punten[bewerken | brontekst bewerken]

Resultaat Prijzengeld
(per team)
WTA-
punten
winnaressen $ 29.000 195
finale $ 15.600 137
halve finale $ 8.400 88
tweede ronde $ 4.500 49
eerste ronde $ 2.400 1

Toernooischema[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie
eerste ronde   tweede ronde   halve finale   finale
1  Vlag van Frankrijk Sandrine Testud
 Vlag van Italië Roberta Vinci
6 6    
   Vlag van Hongarije Katalin Marosi
 Vlag van Rusland Anastasia Rodionova
3 2       1  Vlag van Frankrijk Sandrine Testud
 Vlag van Italië Roberta Vinci
7 6    
   Vlag van Australië Rachel McQuillan
 Vlag van Australië Alicia Molik
6 3 4      Vlag van Verenigd Koninkrijk Julie Pullin
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lorna Woodroffe
5 2    
   Vlag van Verenigd Koninkrijk Julie Pullin
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lorna Woodroffe
2 6 6       1  Vlag van Frankrijk Sandrine Testud
 Vlag van Italië Roberta Vinci
6 6    
4  Vlag van Italië Tathiana Garbin
 Vlag van Italië Rita Grande
6 7         4  Vlag van Italië Tathiana Garbin
 Vlag van Italië Rita Grande
3 3    
   Vlag van Tsjechië Lenka Němečková
 Vlag van Canada Vanessa Webb
1 5       4  Vlag van Italië Tathiana Garbin
 Vlag van Italië Rita Grande
7 6  
   Vlag van Zuid-Afrika Kim Grant
 Vlag van Verenigde Staten Abigail Spears
2 4     WC  Vlag van Duitsland Sandra Klösel
 Vlag van Wit-Rusland Nadzeja Astrowskaja
61 0    
WC  Vlag van Duitsland Sandra Klösel
 Vlag van Wit-Rusland Nadzeja Astrowskaja
6 6         1  Vlag van Frankrijk Sandrine Testud
 Vlag van Italië Roberta Vinci
3 2  
Q  Vlag van Chinees Taipei Hsieh Su-wei
 Vlag van Indonesië Angelique Widjaja
6 6            Vlag van Duitsland Barbara Rittner
 Vlag van Venezuela 1954-2006 María Vento-Kabchi
6 6  
   Vlag van Rusland Tatjana Panova
 Vlag van Wit-Rusland Tatjana Poetsjek
4 3       Q  Vlag van Chinees Taipei Hsieh Su-wei
 Vlag van Indonesië Angelique Widjaja
6 5 6  
   Vlag van Rusland Anastasija Myskina
 Vlag van Slovenië Tina Pisnik
4 4     3  Vlag van Slowakije Janette Husárová
 Vlag van Zweden Åsa Svensson
4 7 2  
3  Vlag van Slowakije Janette Husárová
 Vlag van Zweden Åsa Svensson
6 6         Q  Vlag van Chinees Taipei Hsieh Su-wei
 Vlag van Indonesië Angelique Widjaja
7 3 2
   Vlag van Duitsland Barbara Rittner
 Vlag van Venezuela 1954-2006 María Vento-Kabchi
7 6            Vlag van Duitsland Barbara Rittner
 Vlag van Venezuela 1954-2006 María Vento-Kabchi
5 6 6  
   Vlag van Hongarije Petra Mandula
 Vlag van Oostenrijk Patricia Wartusch
610 2          Vlag van Duitsland Barbara Rittner
 Vlag van Venezuela 1954-2006 María Vento-Kabchi
6 3 6
   Vlag van Nederland Kristie Boogert
 Vlag van Australië Nicole Pratt
62 6 2   2  Vlag van Frankrijk Alexandra Fusai
 Vlag van Nederland Caroline Vis
4 6 4  
2  Vlag van Frankrijk Alexandra Fusai
 Vlag van Nederland Caroline Vis
7 3 6  

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]