Śluza Oława II – Wikipedia, wolna encyklopedia

Śluza Oława II
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Oława

Droga wodna

Odrzańska Droga Wodna

Lokalizacja

na 213,30 km

Stopień wodny

Oława

Dane techniczne
Długość

187,0 m

Szerokość

9,6 m

Różnica poziomów

4,37 m

Wrota

wrota wsporne

Położenie na mapie Oławy
Mapa konturowa Oławy, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Śluza Oława II”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Śluza Oława II”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Śluza Oława II”
Położenie na mapie powiatu oławskiego
Mapa konturowa powiatu oławskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Śluza Oława II”
Ziemia50°56′24″N 17°19′00″E/50,940000 17,316667
Multimedia w Wikimedia Commons

Śluza Oława II – śluza wodna zlokalizowana w 213,30 km[a] biegu rzeki Odry[1] (w 1,91 km kanału żeglugowego[2]), zbudowana w ramach Stopnia Wodnego Oława. Śluza Oława II jest śluzą komorową, pociągową, położoną na Odrzańskiej Drodze Wodnej[3], stanowiącej europejski szlak wodny – trasa E–30[4]. Wymiary śluzy są następujące: 187,0 × 9,6[1] m[b] (szerokość komory w świetle peronów wynosi 11,9 m, długość 180,0 m[2]), przy spadzie wynoszącym 4,37 m. Zamknięcia stanowią wrota wsporne[1], o wysokościach odpowiednio: w głowie górnej 6,94 m i w głowie dolnej 9,03 m. System napełnienia i opróżniania komory oparty jest o kanały obiegowe. Śluza Oława II wybudowana została w latach 20. XX wieku. Na prawym brzegu lokalizowany jest nowy budynek z dyspozytornią śluz, wybudowany podczas remontu śluzy[2]. Ponadto nad głową dolną śluzy, przerzucona jest przeprawa: most[c] wieloprzęsłowy obejmujący kanał i krótkie przęsła nad przyległym terenem. Most ten ma jednak zbyt mały prześwit, wynoszący 3,72 m, w stosunku do najwyższej wody żeglownej (WWŻ), wobec 4,0 m wymaganych dla III klasy drogi wodnej[5][6].

Śluza Oława II jest położona na skanalizowanym odcinku rzeki Odra[7][8][9], w przekopanym kanale skracającym[d] – Kanale Oława[9]. Poprzednią śluzą na śródlądowym szlaku wodnym jest Śluza Lipki położona w odległości 7,3 km, a następną jest Śluza Ratowice położona w odległości 12,20 km. Równolegle do Śluzy Oława II w ramach Stopnia Wodnego Oława, położona jest mniejsza Śluza Oława I[e]. Zlokalizowana jest ona w odległości około 1,5 km w linii prostej od Śluzy Oława II, przy Jazie Oława, w głównym korycie Odry[1].

Śluza Oława II
wejście do awanportu dolnego śluzy
awanport dolny śluzy
wrota w głowie dolnej śluzy (widok od strony awanportu)
wrota w głowie górnej śluzy (widok od strony komory)
budynek z dyspozytornią
budynek śluzowego
szandory
most nad głową dolną śluzy
śluza

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Kilometr rzeki Odry odnosi się go głównej budowli piętrzącej stopnia, tj. Jazu Oława; źródło: Tomasz Moś, VII Żegluga Śródlądowa (diagnoza), most w głowie dolnej śluzy znajduje się w km 216,4; według napisu umieszczonego na budynku dyspozytorni śluza znajduje się w 215 km rzeki; przy czym kilometrowanie Odry prowadzone jest głównym korytem Odry, a nie kanałem na którym położona jest śluza.
  2. ↑ Szerokość ta odpowiada III klasie drogi wodnej.
  3. ↑ Most ten leży w ciągu Ulicy Zwierzyniec Duży.
  4. ↑ Kanale wodnym stanowiącym cięciwę dla zakola rzeki.
  5. ↑ Wymiary tej śluzy wynoszą: 55,0 × 9,6 m.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Zespół autorski: dr inż. kpt. ż.ś. Jacek Trojanowski – kierownik pracy, dr kpt. ż.ś. Krzysztof Woś, dr inż. Anna Galor, dr inż. Bogusz Wiśnicki, mgr inż. Marcin Breitsprecher: Analiza potrzeb inwestycyjnych w zakresie żeglugi śródlądowej na rzece Odrze w latach 2007–2013. AKADEMIA MORSKA W SZCZECINIE, INSTYTUT INŻYNIERII TRANSPORTU, 2006. s. 56. [dostęp 2010-06-28]. (pol.).
  2. ↑ a b c ŚLUZA OŁAWA. www.waterservice-pl.com – WATER SERVICE sp. z o.o.. [dostęp 2010-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-09)]. (pol.).
  3. ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 26 czerwca 2019 r. w sprawie śródlądowych dróg wodnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1208).
  4. ↑ Dr Jan Pyś: Trasa E-30 (CETC) – Co przemawia za budową wodnego połączenia śródlądowego sieci AGN – E 30 tzw. Środkowoeuropejskiego Korytarza Transportowego (CETC). www.terazodra.org – TERAZ ODRA. [dostęp 2010-06-28]. (pol.).
  5. ↑ Tomasz Moś: Część VII Żegluga śródlądowa (diagnoza). [w:] Program Rozwoju Infrastruktury Transportowej i Komunikacji dla Województwa Dolnośląskiego [on-line]. bip.umwd.pl, Warszawa, Wrocław, maj 2006. s. 35. [dostęp 2010-06-28]. (pol.).
  6. ↑ Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 maja 2002 r. w sprawie klasyfikacji śródlądowych dróg wodnych (Dz.U. z 2022 r. poz. 1170).
  7. ↑ Wiesław Depczyński, Andrzej Szamowski: Budowle i zbiorniki wodne. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 1997, seria: Inżynieria Środowiska. ISBN 83-87012-66-1. (pol.).
  8. ↑ Zbigniew Szling, Jan Winter: Drogi wodne śródlądowe. Wrocław: Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, 1988, seria: skrypt budownictwo. (pol.).
  9. ↑ a b Jan Kulczyk, Jan Winter: Śródlądowy transport wodny. Wrocław: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, 2003. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Śluza_Oława_II&oldid=67308649”