Śnieguliczka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Śnieguliczka
Ilustracja
Owoce śnieguliczki białej
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

szczeciowce

Rodzina

przewiertniowate

Rodzaj

śnieguliczka

Nazwa systematyczna
Symphoricarpos Duhamel
Traité Arbres Arbust. 2: 295. 1755
Typ nomenklatoryczny

Symphoricarpos orbiculatus Moench[3]

Kwiaty śnieguliczki białej

Śnieguliczka (Symphoricarpos Duhamel) – rodzaj krzewów z rodziny przewiertniowatych. Należy do niego około 15[4]–17[5] gatunków. Niemal wszystkie pochodzą z Ameryki Północnej, jeden tylko i to rzadki gatunek (S. sinensis) pochodzi z Chin[6] (rośnie w zachodniej części prowincji Hubei)[7]. Rośliny te występują w lasach i zaroślach, zwłaszcza na terenach skalistych[7]. W Polsce jako zadomowiony antropofit występuje śnieguliczka biała, kilka innych gatunków jest uprawianych (zwłaszcza śnieguliczka koralowa i śnieguliczka Chenaulta)[8]. Rośliny te uprawiane są głównie ze względu na trwałe owoce[7].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Krzewy o sezonowym ulistnieniu[6][5]. Pędy prosto wznoszące się lub płożące, osiągające do 3 m wysokości. Rośliny często o charakterystycznym zapachu[7].
Liście
Naprzeciwległe[7], pojedyncze, o kształcie od eliptycznego do okrągłego[6], zwykle całobrzegie[5], czasem z kilkoma klapami lub ząbkami[7]. Blaszka osadzona na krótkim ogonku, przylistków brak[5].
Kwiaty
Drobne, zebrane po kilka w krótkie kłosy na końcach bocznych pędów lub pojedynczo w kątach górnych liści[5][7]. Kielich składa się z 4 lub 5 działek zrośniętych u nasady. Korona kwiatu składa się z 4 lub 5 płatków zrośniętych dzwoneczkowato lub lejkowato, białych lub różowych, często od wewnątrz owłosionych[7][5]. 4 lub 5 pręcików schowanych jest w rurce korony, czasem nieco z niej wystają. Zalążnia jest dolna, czterokomorowa, przy czym w dwóch komorach znajdują się pojedyncze, płodne zalążki, a w pozostałych znajdują się liczne zalążki, ale płonne. Słupek pojedynczy z główkowatym znamieniem[5].
Owoce
Pestkowce podobne do jagód. Utrzymują się na pędach długo przez zimę[6]. Są kuliste, jajowate do elipsoidalnych. Mają barwę białą, różową lub czarno-purpurową. Zawierają dwie jajowate pestki[7][5].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Pozycja systematyczna według APweb (aktualizowany system APG IV z 2016)

Rodzaj z rodziny przewiertniowatych Caprifoliaceae, stanowiącej grupę siostrzaną dla piżmaczkowatych w obrębie rzędu szczeciowców Dipsacales w grupie euasterids II wchodzącej w skład kladu astrowych (asterids) należącego do dwuliściennych właściwych (eudicots)[2].

Pozycja w systemie Reveala (1993–1999)

Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa Rosopsida Batsch, podklasa dereniowe (Cornidae Frohne & U. Jensen ex Reveal, nadrząd Dipsacanae Takht., rząd szczeciowce Dumort., rodzina przewiertniowate (Caprifoliaceae Juss.), podrodzina Loniceroideae Kostel., podplemię Symphoricarpinae Koehne, rodzaj śnieguliczka (Symphoricarpos Duhamel)[9].

Wykaz gatunków[4]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. a b Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2018-09-02] (ang.).
  3. Index Nominum Genericorum. [dostęp 2009-03-22].
  4. a b Symphoricarpos Duhamel, [w:] Plants of the World online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2023-03-29].
  5. a b c d e f g h Symphoricarpos Duhamel du Monceau. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2018-09-02].
  6. a b c d Geoffrey Burnie i inni, Botanica. Ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, Niemcy: Könemann, Tandem Verlag GmbH, 2005, ISBN 3-8331-1916-0, OCLC 271991134.
  7. a b c d e f g h i Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Volume I. London: Macmillan, 2002, s. 445. ISBN 0-333-73003-8.
  8. Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 173, ISBN 978-83-62975-45-7.
  9. Crescent Bloom: Systematyka rodzaju Symphoricarpos. The Compleat Botanica. [dostęp 2009-03-22]. (ang.).