Adam Mazurek – Wikipedia, wolna encyklopedia

Adam Mazurek
Ilustracja
kontradmirał Adam Mazurek (2010)
kontradmirał kontradmirał
Data i miejsce urodzenia

23 sierpnia 1953
Radomsko

Przebieg służby
Siły zbrojne

 Marynarka Wojenna (PRL)
 Marynarka Wojenna

Jednostki

grupa Okrętów Rozpoznawczych

Stanowiska

zastępca szefa Sztabu ds. wsparcia Dowództwa Komponentu Morskiego NATO, szef Centrum Wsparcia Dowództwa Operacyjnego Sił Zbrojnych

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny” Złoty Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Srebrny Medal „Za zasługi dla obronności kraju” Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”

Adam Mazurek (ur. 23 sierpnia 1953) – polski kontradmirał i inżynier techniki nawigacji, morski oficer pokładowy okrętów desantowych i specjalista w dziedzinie rozpoznania wojskowego. W 1972 rozpoczął służbę w Siłach Zbrojnych. W 2006 objął stanowisko zastępcy szefa Sztabu ds. wsparcia w Dowództwie Komponentu Morskiego NATO, a w 2009 szefa Centrum Wsparcia Dowództwa Operacyjnego Sił Zbrojnych.

Wykształcenie[edytuj | edytuj kod]

Adam Mazurek urodził się 23 sierpnia 1953 w Radomsku. W latach 1972–1976 ukończył wyższe zawodowe studia wojskowe o kierunku nawigacja w Wyższej Szkole Marynarki Wojennej w Gdyni, uzyskując tytuł inżyniera nawigatora. W 1984 odbył kurs z zakresu systemów elektronicznych. Jest również absolwentem podyplomowych studiów operacyjno-taktycznych w Wyższej Szkole Marynarki Wojennej (1984–1986) oraz podyplomowych studiów dowódczych w Akademii Dowodzenia Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych (Naval Command College) w Newport (1994–1995).

Służba wojskowa[edytuj | edytuj kod]

Początkowo został skierowany do 2 Brygady Okrętów Desantowych 9 Flotylli Obrony Wybrzeża w Świnoujściu, w której służył kolejno jako dowódca działu II artylerii na ORP „Brda” (1976–1977) i zastępca dowódcy okrętu na ORP „Głogów” (1977–1981). Następnie przeniesiono go do 6 Pułku Rozpoznania Radioelektronicznego w Gdańsku, gdzie był oficerem rozpoznania, a od 1984 szefem sztabu batalionu walki radioelektronicznej. Od 1986 do 1996 pełnił funkcję specjalisty walki radioelektronicznej w Oddziale Rozpoznania Sztabu Marynarki Wojennej w Gdyni. W latach 1996–1997 dowodził grupą Okrętów Rozpoznawczych 3 Flotylli Okrętów w Gdyni, po czym był szefem Wydziału Operacyjnego - zastępcą szefa Sztabu 3 Flotylli Okrętów. W 1998 powrócił do Sztabu Marynarki Wojennej na stanowisko szefa Oddziału Rozpoznania, od 2000 szefa Zarządu Rozpoznania i Walki Radioelektronicznej G-2. W okresie od 2004 do 2006 był zastępcą dowódcy Centrum Operacji Morskich w Gdyni. 13 marca 2006 wyznaczono go zastępcą szefa Sztabu ds. wsparcia w Dowództwie Komponentu Morskiego NATO (Allied Maritime Component Command) w Northwood (Wielka Brytania). Od listopada 2009 jest szefem Centrum Wsparcia Dowództwa Operacyjnego Sił Zbrojnych.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]