Albert Wywerka – Wikipedia, wolna encyklopedia

Albert Wywerka
Data i miejsce urodzenia

22 sierpnia 1894
Dzierzby Szlacheckie

Data i miejsce śmierci

22 maja 1945
Łódź

Zawód, zajęcie

operator filmowy

Zdjęcie z planu filmu Róża (1936). W pierwszym rzędzie siedzą od lewej: charakteryzatorka Kazimiera Narkiewicz, reżyser Józef Lejtes, Irena Eichlerówna, Witold Zacharewicz, Bogusław Samborski. W drugim rzędzie stoją m.in. kierownik produkcji Mieczysław Znamierowski, producent Marek Libkow, redaktor M. Szczęsny, operator Seweryn Steinwurzel, operator Albert Wywerka (2. z prawej, w ciemnym krawacie, oparty o kamerę)

Albert Wywerka (ur. 22 sierpnia 1894 w Dzierzbach Szlacheckich na Podlasiu, zm. 22 maja 1945 w Łodzi[1]) – polski operator filmowy. Był ojcem aktorki dziecięcej Basi Wywerkówny[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W dwudziestoleciu wojennym zrobił zdjęcia do ponad 60 filmów, z czego większość przypadała na okres kina niemego (ok. 40 filmów)[1]. Pracował także jako scenarzysta przy filmie Mów do mnie jeszcze (1922)[3] i jako współpracownik operatora przy filmie Wyrok życia (1933)[4].

Pracował dla reżyserów: Leonarda Buczkowskiego, Józefa Lejtesa, Włodzimierza Puchalskiego, Michała Waszyńskiego. Robił zdjęcia do filmów różnych gatunków: komedii, dramatów i melodramatów. Wplatał w filmy paradokumentalne obrazy przedwojennej wsi polskiej. Otrzymał wiele pochwał za wplecenie sekwencji ślubu żydowskiego, nakręconej w Kazimierzu nad Wisłą, w film Szlakiem hańby (1929).

Po II wojnie światowej zrobił zdjęcia do tylko jednego filmu, dokumentu Stanisława Urbanowicza Budujemy Warszawę (ang. Warsaw Rebuilds)[1]. W podobnej realizacji uczestniczył wcześniej, po I wojnie światowej, gdy robił zdjęcia do dokumentu Odrodzona Polska.

Pochowany na cmentarzu Bródnowskim (kw. 23F-4-23).


Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]