Aleksiej Jabłoczkin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Aleksiej Jabłoczkin
Pełne imię i nazwisko

Aleksiej Nikołajewicz Jabłoczkin

Data i miejsce urodzenia

14 lutego?/27 lutego 1912
Rożki, gubernia moskiewska, Rosja

Data i miejsce śmierci

1984
Leningrad

Wzrost

175 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
Bolszewik Leningrad
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1932–1935 Bolszewik Leningrad ? (?)
1936–1939 Krasnaja Zaria/Elektrik Leningrad 59 (0)
1941–1947 Zenit Leningrad 60 (1)
1948–1949 Sudostroitiel Leningrad ? (?)
1950 Tallinna Kalev ? (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1950–1951 Tallinna Kalev (asystent)
1952 Tallinna Baltik Laevastik (asystent)
1954 Tallinna Kalev
1956–1958 Zenit Iżewsk
1958 Trudowyje Riezierwy Leningrad (asystent)
1959 Trudowyje Riezierwy Leningrad
1960 Mietałłurg Czerepowiec
1961 Ilmień Nowogród Wielki
1961–1962 Zwiezda Perm
1963 Spartak Ordżonikidze
1964–1966 DJuSSz Smiena Leningrad (asystent)
1966 Zirka Kirowohrad
1967–1968 Neftchi Fergana
1969–1980 SDJuSzOR Smiena Leningrad (asystent)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Aleksiej Nikołajewicz Jabłoczkin, ros. Алексей Николаевич Яблочкин (ur. 14 lutego?/27 lutego 1912 we wsi Rożki, w guberni moskiewskiej, Imperium Rosyjskie, zm. 1984 w Leningradzie, Rosyjska FSRR) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji pomocnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek klubu Bolszewik Leningrad, w którym rozpoczął karierę piłkarską. W 1936 przeszedł do zespołu Krasnaja Zaria Leningrad, który potem nazywał się Elektrik. W 1941 roku przeniósł się do Zenitu Leningrad[1]. W 1948 odszedł do Sudostroitiela Leningrad. W 1950 zakończył karierę piłkarza w klubie Tallinna Kalev.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Karierę szkoleniowca rozpoczął po zakończeniu kariery piłkarza. Najpierw pomagał trenować Tallinna Kalev i Tallinna Baltik Laevastik. Następnie prowadził Diewon Ufa, który potem zmienił nazwę na Stroitiel. W 1954 prowadził Tallinna Kalev, a od 1956 do 1958 Zenit Iżewsk. W 1958 dołączył do sztabu szkoleniowego klubu Trudowyje Riezierwy Leningrad, w którym pracował jako asystent, a w 1959 stał na czele klubu. Następnie prowadził kluby Mietałłurg Czerepowiec, Ilmień Nowogród Wielki, Zwiezda Perm i Spartak Ordżonikidze. W 1965 zdobył z reprezentacją Leningradu srebrne medale szkolnej Spartakiady ZSRR. Do czerwca 1966 kierował Zirką Kirowohrad[2]. W 1967 został mianowany na stanowisko głównego trenera Neftchi Fergana, którym kierował do 1968 roku. Potem szkolił dzieci w Szkole Sportowej w Leningradzie.

Zmarł w 1984 w Leningradzie w wieku 72 lat.

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy piłkarskie[edytuj | edytuj kod]

Elektrik Leningrad
Zenit Leningrad
  • zdobywca Pucharu ZSRR: 1944

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]