Stanisław Leuta – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stanisław Leuta
Pełne imię i nazwisko

Stanisław Wikientjewicz Leuta

Data i miejsce urodzenia

20 stycznia?/2 lutego 1903
Mikołajów

Data i miejsce śmierci

28 stycznia 1980
Moskwa

Wzrost

176 cm

Pozycja

napastnik/pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1917–1920 Sporting Mikołajów ? (?)
1921 RGO Moskwa ? (?)
1922–1931 Promkoopieracija Moskwa ? (?)
1928–1932 reprezentacja Rosyjskiej FSRR ? (?)
1928–1935 reprezentacja Moskwy ? (?)
1932–1933 Dukat Moskwa ? (?)
1934–1938 Spartak Moskwa 33 (3)
1939–1940 Spartak-kłubnaja Moskwa ? (?)
1941 Spartak Moskwa ? (?)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1931–1935  ZSRR 7 (1)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1939 Spartak Mińsk
1956–1958 DJuSSz Spartak Moskwa (asystent)
1958 Zirka Kirowohrad
1959 Spartak Uljanowsk
1961 Spartak Nalczyk
1965 Spartak Sarańsk
1966 Urałan Elista (asystent)
1967 Spartak Sarańsk
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Stanisław Wikientjewicz Leuta, ros. Станислав Викентьевич Леута (ur. 20 stycznia?/2 lutego 1903 w Mikołajowie, Imperium Rosyjskie, zm. 28 stycznia 1980 w Moskwie, Rosyjska FSRR) – rosyjski piłkarz pochodzenia białoruskiego, grający na pozycji napastnika lub pomocnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Dzieciństwo spędził w guberni chersońskiej, dokąd przeprowadzili się jego rodzice ze wsi Nowy Dwór guberni wileńskiej na Białorusi. Podczas trwania wojny domowej w Rosji walczył w Armii Czerwonej.

W 1917 rozpoczął karierę piłkarską w zespole Sporting Mikołajów. W 1921 wyjechał do Moskwy, gdzie bronił barw klubów RGO, MKS, Krasnaja Priesnia, Piszewiki, Promkoopieracija, które byli historycznymi poprzednikami moskiewskiego Spartaka. W latach 1932-1933 występował w drużynie Dukat Moskwa, po czym powrócił do Spartaka Moskwa[1]. Również w latach 1928-1932 bronił barw reprezentacji Rosyjskiej FSRR w mistrzostwach ZSRR i w 1928-1935 reprezentacji Moskwy w mistrzostwach Rosyjskiej FSRR. W 1941 zakończył karierę piłkarza.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

20 sierpnia 1931 roku debiutował w reprezentacji ZSRR w wygranym 3:2 meczu z Turcją. Ogółem zagrał w reprezentacji 7 meczów nieoficjalnych i strzelił 1 gola.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Karierę szkoleniowca rozpoczął jeszcze będąc piłkarzem. W kwietniu-maju 1939 stał na czele Spartaka Mińsk.

W 1942 roku został oskarżony o antysowiecką agitację, siedział w Wosturallagie, (Tawda, obwód swierdłowski), a potem skierowany na osiedle specjalistyczne w Norylsku[2], które opuścił w latach 50. XX wieku.

W 1956 rozpoczął pracę w Szkole Sportowej Spartak Moskwa. W lipcu 1958 został mianowany na stanowisko starszego trenera Zirki Kirowohrad, którym kierował do końca 1958 roku[3]. Następnie prowadził kluby Spartak Uljanowsk (1959), Spartak Nalczyk (1961) i Spartak Sarańsk (1965, 1967). W pierwszej połowie 1966 roku pomagał trenować Urałan Elista.

W latach 1960-1970 pracował w Federacji Futbolu Rosyjskiej FSRR.

28 stycznia 1980 zmarł w Moskwie w wieku 77 lat. Został pochowany na działce nr 27 na Cmentarzu Wagańkowski[4].

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy piłkarskie[edytuj | edytuj kod]

Spartak Moskwa
  • mistrz ZSRR: 1936 (j), 1938
  • wicemistrz ZSRR: 1937
  • brązowy medalista Mistrzostw ZSRR: 1936
  • zdobywca Pucharu ZSRR: 1938
Promkoopieracija Moskwa
  • mistrz Rosyjskiej FSRR: 1928, 1931
  • brązowy medalista Mistrzostw Rosyjskiej FSRR: 1932
reprezentacja Moskwy
  • zwycięzca Spartakiady: 1928, 1931, 1932, 1935

Sukcesy indywidualne[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]